De vraag die we ons allemaal hebben gesteld, maar wie financiert de Taliban? Wat zeker is, is dat het geld heeft gediend en zoveel om 20 jaar ondergedoken te leven. Gezien het feit dat ze nu geen wapens meer nodig hebben omdat ze volledige voorraden hebben achtergelaten door het ontbonden Afghaanse leger, is het niettemin interessant om te begrijpen hoe iets meer dan 100 duizend mannen in al die jaren in de schaduw hebben weten te overleven. Om onze ideeën te verduidelijken, door gegevens en middelen in het systeem te stoppen, dacht Luciana Grosso aan Il Foglio, dat de verklaring van de Taliban-leider Mullah Mohammad Yaqoob meldde volgens welke de inkomsten van de Taliban in 2020 gelijk waren aan 1,6 miljard dollar. van iets meer dan $ 5,5 miljard van de reguliere regering van Ghani. Over hun oorsprong neemt Grosso als referentie een analyse gepubliceerd op Het gesprek door Hanif Sufizada, van het Afghanistan studiecentrum van de Universiteit van Omaha, van deze 1,6 miljard zou het grootste deel, iets minder dan een kwart, komen uit de productie en verkoop van drugs. 84 procent van de opiumproductie in de wereld (de basis voor zowel heroïne als straathasj) komt uit Afghanistan. De Taliban controleren de hele toeleveringsketen en heffen, voor zover we weten, een belasting van 10 procent op elk van zijn schakels, van de boeren die papavers verbouwen tot de smokkelaars die de drug, klaar en klaar, het land uit krijgen. Een ander zeer groot deel van het inkomen van de Taliban, ongeveer nog eens 400 miljoen, komt indirect uit de talrijke en zeer rijke Afghaanse mijnen. In de bergen van het land zijn ijzer, marmer, koper, goud, zink en zeldzame aardmetalen verborgen, die de enige potentieel zeer winstgevende sector in het land vormen. In werkelijkheid zijn de Taliban niet direct betrokken bij uitbuiting en winning, maar leggen ze een zeer zware last op
plicht voor bedrijven die dat wel doen. Dan zijn er enkele inkomsten die in sommige opzichten als legitiem kunnen worden aangemerkt en die te maken hebben met de manier waarop de Taliban door de jaren heen hun geld hebben geïnvesteerd en witgewassen: speculatie met onroerend goed, export, handel in artefacten, reserveonderdelen voor auto's, mineralen: alle activiteiten die volgens schattingen nog eens 300 miljoen dollar waard kunnen zijn. Op dit moment hebben we, in onze afrekening in de zakken van de Taliban, ongeveer 1 miljard bereikt. Er worden nog zo'n 600 miljoen vermist. Volgens de analyse van Sufizada is een groot deel van dit geld (500 miljoen) zowel te vinden in donaties van rijke particuliere sympathisanten als in zogenaamde organisaties
liefdadigheidsinstellingen uit het Midden-Oosten (die door de Verenigde Staten op de zwarte lijst staan omdat ze ervan worden beschuldigd terrorisme te financieren) en financiering onder de tafel van landen die vijandig staan tegenover de Verenigde Staten en op de een of andere manier dicht bij de Taliban staan, zoals Rusland, Iran, Saoedi-Arabië e Pakistan. Op dit moment zijn er ongeveer 100 miljoen vermist. Waar komen ze vandaan? Van belastingen. Omdat de Taliban de afgelopen jaren en vooral maanden de controle over sommige delen van het land hebben overgenomen, hebben ze daar hun regering gevestigd en dus hun belastingen: de "ushr", een belasting van 10 procent op de oogst van een boer. en "zakat", een belasting op activa van 2,5 procent, naast die op wegen, bedrijven, bedrijven, winkels. Zo komen we op het cijfer van 1,6 miljard dollar. Een cijfer dat, volgens wat er in het NAVO-rapport van september 2020 stond, voldoende was om "financiële en militaire onafhankelijkheid" van de Taliban te garanderen.
