(door Francesco Matera) Silvio Berlusconi deed een stap terug door zijn kandidatuur in te trekken, de Democratische Partij stond elk voorstel van centrumrechts in de weg, waardoor het spel om de president van de republiek te kiezen een steeds meer verwarde streng werd. Blijkbaar is de enige oplossing die kan worden gedeeld, Mario Draghi zelf op de hoogste heuvel van Rome plaatsen, met een zeer bindende voorwaarde: een andere premier vinden die erin slaagt een meerderheid bijeen te houden, hoe gespleten van nature ook en altijd meer in fibrillatie.
En hier is dat hypothesen naar voren worden gebracht, zoals het geven van het leiderschap van de nieuwe regering aan: Elisabetta Belloni, voorheen een hoge ambtenaar van de Farnesina en tegenwoordig hoofd van de inlichtingendiensten. Maar de gewrichten van de politieke overheersing worden geëvalueerd, zelfs met twee andere kandidaten voor de Colle, Pier Ferdinando Casino e Julian Amato.
Twee belangrijke maar zeer controversiële namen, Amato zou nooit door centrumrechts worden gestemd, terwijl Casini de stemmen over de hele linie zou kunnen verzamelen, zelfs als de League al heeft laten weten tegen te zijn. Casini, aan de andere kant, zou de centristische kandidaat van Matteo Renzi kunnen zijn, maar het is moeilijk voor de unitaire kandidatuur om daaruit voort te komen, omdat het onvermijdelijk zou leiden tot een splitsing in de huidige meerderheid.
Gezien de premissen beweren velen dat Draghi degene moet zijn die de politieke lijn moet aangeven, en al de naam van zijn opvolger voorstelt, een persoonlijkheid die in staat is om de huidige meerderheid naar de volgende verkiezingen in maart 2023 te brengen en vooral in staat is om de Italiaanse PNRR te actualiseren . Een andere technicus? Een in de Quirinale en de andere in Palazzo Chigi, een soort commissaris van de Italiaanse politieke klasse, het zegel van onbeslistheid.
Terwijl vandaag de grote kiezers in Montecitorio zijn voor de eerste stemming, is er de verbazing van de premier over zo'n duidelijke exit van Fi, aangezien tot een paar uur voor de "kolonels" verzekerden dat er geen uitsluiting zou zijn. Renato Brunetta zou hebben uitgelegd dat Draghi niet is besproken in de vergadering van het topmanagement van Fi met de blauwe ministers en ondersecretarissen.
Salvini neemt de tijd en noemt geen namen, wachtend om te begrijpen of hij zichzelf moet meten met een kandidaat zoals Marcellus Pera bij de vierde stemming, maar met het risico om verbrand te worden, zoals Bersani deed met Prodi. Letta verhoogt Andrea Ricardi, een profiel van de super partes civil society, verwijzend naar de triade die door Conte is verspreid. En Conte, die zijn twijfels over Draghi heeft uitgelekt, herenigt een M5's in beroering, waar er mensen zijn zoals Di Maio voor de premier die klaar zijn om zichzelf uit te geven. Aan de andere kant groeit de naam van Elisabetta Belloni, als mogelijke president van de Republiek, uit de beweging.
Het echte spel moet nog beginnen en er kunnen verschillende verrassingen uit de cilinder van de politiek komen, net tijdens de laatste oproep.