door Paolo Giordani
Het drama van de Israëlische gijzelaars, de humanitaire catastrofe gaza, kortom de rivier van geweld die binnenstroomt Heilige Land het verbergt slecht een realiteit die duidelijk is voor iedereen die de situatie waarneemt, zonder politieke of religieuze vooroordelen. Wat deze oorlog hopeloos en wanhopig maakt, is het feit dat geen van de partijen bij het conflict heeft haalbare strategische doelstellingen: Hamas hij kan zich niet eens voorstellen dat hij de Joodse staat zou wegvagen (het zou militair en politiek onmogelijk zijn) en Israël het heeft slechts een ‘tactisch’ concept van zijn eigen veiligheid (het reageert op slag op slag en met de grootste hardheid, ondanks het feit dat het weet dat Hamas zelfs de volledige vernietiging van Gaza zou overleven).
Geweld is een onophoudelijke cyclus geworden, waarbij aanvallen en represailles de wederzijdse haat aanwakkeren. De Israëlische gijzelaars en burgers in Gaza (“one openluchtgevangenis", zoals hij het definieerde Mensenrechten kijken) zijn de onschuldige slachtoffers die gevangen zitten in deze draaikolk. Ze leven in een staat van voortdurende angst en onzekerheid, blootgesteld aan de verschrikkingen van een doodlopende oorlog.
Nooit eerder zou er behoefte zijn aan het opbouwen van zo niet ‘vrede’ (tientallen jaren bloed maken echte pacificatie moeilijk) op zijn minst een ‘pact’ dat het mogelijk maakt dat twee staten naast elkaar bestaan. Noch de Hamas-terroristen, noch de extremisten van wier stemmen het voortbestaan van de Netanyahu-regering afhankelijk is, willen dit. Alleen de internationale gemeenschap, en in feite de grote mogendheden, zouden het gezag en de kracht hebben die nodig zijn om een staakt-het-vuren af te dwingen, terroristische groeperingen te ontwapenen, (moeizaam) een samenlevingsovereenkomst.
Helaas heeft de wereld, meer dan dertig jaar na het einde van de Koude Oorlog, geen nieuwe orde gevonden; integendeel, ze is in wanorde vervallen. De enige hoop, zelfs voor het Heilige Land, is dat het weer op krachten komt dialoog tussen de Verenigde Staten en China (er staat een top tussen Biden en Xi gepland waar waarnemers terecht veel belang aan hechten) en dat de sprankjes diplomatie tussen Moskou en Washington worden vergroot om een einde te maken aan de oorlog in Oekraïne.
Tijdens de opening van de humanitaire conferentie over Gaza in Parijs zei de Franse president Emmanuel Macron onderstreepte het belang van de bescherming van burgers en benadrukte dat 33 dagen nadat het conflict begon met de aanval van Hamas op Israël op 7 oktober, een staakt-het-vuren mogelijk moet worden. Op papier zijn alle vijf de permanente leden van de VN-Veiligheidsraad (Verenigde Staten, Rusland, China, Frankrijk en Groot-Brittannië) zijn voorstander van a “pact” tussen de twee staten: dit is het enige strategische perspectief dat veiligheid kan bieden aan Israël en een echt thuisland aan de Palestijnen.
Abonneer je op onze nieuwsbrief!