De echte hoofdrolspelers van de Russisch-Oekraïense oorlog zijn drones, die in alle omgevingen worden gebruikt: in de lucht, op het land, op zee en zelfs onder water.
Iran heeft honderden drones van de Shahed-klasse aan het Russische leger geleverd, met name de Shared-129, een drone in Predator-stijl die meer dan 1.000 kilometer kan vliegen en bewapend kan worden met raketten, en de Shahed-191, een drone die raketten kan vervoeren. ongeveer 300 mijl. Drones waarmee Moskou de aanhoudende aanvallen kon voortzetten en het tactische voordeel dat de Oekraïners aan het begin van de oorlog hadden behaald, in evenwicht kon brengen na het gebruik van Turkse Bayraktar-drones.
Het geschreeuw van Oekraïense successen, dankzij de Turkse drone, tegen de Russische tanks werd zelfs gevierd met een populair lied. Het Turkse bedrijf dat Bayraktar produceert, bouwt volgens nationale media een dronefabriek in Oekraïne.
De Oekraïense regering heeft programma's geïmplementeerd voor de bouw van drones om een naaf van wereldklasse in de sector, dankzij de tactische ervaring die direct in het veld is opgedaan. Om deze reden stuurde de minister van Digitale Transformatie Mykhailo Fedorov 1.700 nieuwe drones naar het front, trainde 10.000 operators in 26 centra en bereidde nog eens 10.000 voor op toekomstige training.
In het licht van deze operationele nieuwigheid is de NAVO, zo schrijft C4ISRNET, begonnen met het opstellen van een document over haar eerste doctrine tegen drones die aan de lidstaten moet worden verstrekt om nieuwe benaderingen te implementeren om zichzelf te verdedigen tegen onbemande luchtsystemen en gemeenschappelijke training van de operators.
De ambitie om tegen eind 2023 een anti-UAS-doctrine binnen de militaire alliantie te vestigen, hangt al een tijdje in de lucht, aldus Claudio Palestini, senior adviseur bij de NAVO-divisie Emerging Security Challenges.
"Het formele mandaat om dit document te creëren werd eerder dit jaar gegeven”, zei hij in een interview met Defense News. “Het zal voortbouwen op een handleiding die al in 2019 werd opgesteld en die meer gericht was op het schetsen van leidende principes voor het effectief bestrijden van drones.”
Hoewel een deel van de inhoud van de doctrine en de handleiding, die nooit openbaar is gemaakt, vergelijkbaar zal zijn, zei Palestini dat het belangrijkste verschil zal liggen in het niveau van formaliteit en aandacht.
"De handleiding uit 2019 was ongeveer 600 pagina's lang en diende als voorlopig document"Hij zei. "De reikwijdte van deze c-UAS-doctrine zal de hele NAVO bestrijken en veel coherenter zijn, samengevat in 70-80 pagina’s.”
Hoewel de beginselen die het zal bevatten vaag blijven, is dit een van de overkoepelende doelstellingen zal zijn om de lidstaten te adviseren over de meest effectieve manieren om counter-drone-operaties in verschillende operationele omgevingen te organiseren en uit te voeren.
Het document zal aanbevelingen uiteenzetten over hoe c-UAS geoperationaliseerd kan worden, het belang van multi-domein en gelaagde oplossingen en de definitie van gemeenschappelijke trainingsnormen voor operators.
Volgens Palestini zal het document de komende weken ter ratificatie worden verzonden naar een NAVO-commissie die belast is met de ontwikkeling van militaire operationele standaarden, met de hulp van het NAVO-Bureau voor Standaardisatie. Zodra alle gevraagde wijzigingen zijn ontvangen, wordt verwacht dat het document zal worden goedgekeurd.
De hoop is dat de commissie het tegen het einde van het jaar zal ratificeren.
"De oorlog tussen Oekraïne en Rusland heeft geleid tot veranderingen in de evolutie van de dreiging die uitgaat van drones en de operationele omgeving waarin c-UAS een rol kan spelen in moderne conflicten.”, legde Palestina uit.
Hoewel de NAVO de voordelen van het gebruik van onbemande luchtvaartuigen al lang onderkent, zijn de meeste lidstaten pas onlangs begonnen met het serieus opbouwen van hun arsenaal en defensieve vermogens tegen deze systemen.
Eerdere initiatieven omvatten de oprichting van een NAVO c-UAS-werkgroep in 2019 en een reeks onderzoeken uitgevoerd door de NAVO Industrial Advisory Group naar de tekortkomingen van sommige contra-UAS-systemen, evenals proeven om verschillende technologieën te testen.
Het is nog niet duidelijk of het document de ontwikkeling mogelijk zal maken van een c-UAS-middel dat eigendom is van en geëxploiteerd wordt door de NAVO, vergelijkbaar met de RQ-4D-drone van Northrop Grumman, waarvan de capaciteiten beschikbaar zijn voor alle lidstaten. De totale kosten voor de aanschaf en het onderhoud van het op afstand bestuurde vliegtuig werden volledig door de NAVO gedekt.
Abonneer je op onze nieuwsbrief!