In het tweede kwartaal van 2020 betaalden 8 afdelingen hun leveranciers laat en de andere 3 "vergaten" de gegevens te publiceren. Het enige ministerie dat de wet niet overtrad, was de Farnesina
Van alle 12 ministeries die een budget en bestedingscapaciteit hebben, betaalde in het tweede kwartaal van dit jaar alleen het ministerie van Buitenlandse Zaken (-17 dagen) zijn leveranciers vooruit met inachtneming van de wettelijke termijnen (sinds 2013, na van de omzetting in ons rechtssysteem van de Europese wetgeving tegen betalingsachterstand - Richtlijn EU / 2011/7 - mogen betalingstermijnen bij commerciële transacties tussen Italiaanse overheidsinstanties en particuliere bedrijven normaal gesproken niet langer zijn dan 30 dagen - 60 voor sommige soorten leveringen, vooral gezondheidszorg). De andere 11 daarentegen hebben hun aanspraken te laat vervuld of hebben de gegevens nog niet bijgewerkt. Niet-naleving, de laatste, even ernstig als de 'overschrijding' van betalingstermijnen: omdat we zelfs in dit geval te maken krijgen met een overtreding van de wet door het niet publiceren van gegevens (alle overheidsdiensten, naast de tijdigheidsindicator van betalingen - berekend overeenkomstig art. 9 van het eerste ministerieel besluit van 22 september 2014 - hebben de verplichting om op hun website ook het aantal schuldeisers en het totale bedrag aan schulden te publiceren - art. 33 lid 1 van het wetsbesluit nr. 33/2013 zoals gewijzigd door art. 29 van Wetsbesluit 97/2016 - elk kwartaal en aan het einde van elk jaar opgebouwd voor de volgende uitgavenposten: administratie, leveringen, contracten en professionele diensten), waardoor aan derden om de efficiëntie of anderszins van deze openbare administraties (PA) te verifiëren. De klacht is ingediend door het CGIA Studies Office. Het algemene beeld verslechtert dus: als in het eerste kwartaal van dit jaar slechts drie ministeries erin waren geslaagd de betalingstermijnen te respecteren, heeft in het volgende kwartaal, zoals gezegd, er maar één op voorhand geliquideerd.
• “Zwart” shirt op de Viminale
Waar kwamen de meest kritieke situaties voor? Het Departement Cultureel Erfgoed betaalde bijvoorbeeld tussen april en juni van dit jaar zijn leveranciers met een gemiddelde vertraging van 30 dagen, de Infrastructuur na 49 dagen, het Milieu na 53, het Landbouwbeleid na 61 en de Internal, dat is de "zwarte" trui, na 62. Anderen hebben de gegevens op hun website echter nog niet bijgewerkt. We verwijzen naar het Ministerie van Onderwijs / Universiteit, Volksgezondheid en Justitie: de laatste twee hebben zelfs dit jaar niet eens de gegevens over het eerste kwartaal gepubliceerd.
Houd er rekening mee dat ministeries wettelijk verplicht zijn, net als alle andere overheidsinstanties, om de "Payment Timeliness Indicator" (ITP) op kwartaalbasis op te nemen. Deze index stelt de gemiddelde vertraging (of het gemiddelde voorschot indien voorafgegaan door een minteken) vast van betalingen ten opzichte van de wettelijke termijnen.
• Schulden / kredieten moeten worden gecompenseerd, anders verliezen de KMO's. De PA betaalt in feite de groten, maar niet de kleine
"Als zelfs de ministeries de afwikkeling van rekeningen beginnen te vertragen - onderstreept de coördinator van het studiebureau Paolo Zabeo - dan vermoeden we dat in het algemeen de hele PA, ook dankzij Covid, de betalingstermijnen verlengt, vooral plaatselijk. Om deze eeuwenoude vraag die veel bedrijven zonder liquiditeit achterlaat op te lossen, is er maar één ding te doen: in geval van niet-betaling is het wettelijk noodzakelijk om te voorzien in een droge, directe en universele compensatie tussen de schulden van de PA jegens bedrijven en passiva. belasting en sociale bijdragen voor laatstgenoemden. Dankzij dit automatisme zouden we een probleem oplossen dat we al zeker 15 jaar meedragen ”.
Helaas zijn het met name kleine bedrijven die de hoogste prijs betalen voor deze volledig Italiaanse anomalie.
"Naar aanleiding van de klacht die onlangs door de Rekenkamer is ingediend (" Verslag over de algemene verklaring van de staat 2019 ", deel I, deel I, pagina 285, Rome, 24 juni 2020) - bevestigt de secretaris Renato Mason - onlangs hebben de instellingen overheidsbedrijven betalen de grotere rekeningen op tijd en vertragen opzettelijk de afwikkeling van kleinere rekeningen. Een werkwijze die uiteraard kleine en zeer kleine bedrijven bestraft die over het algemeen werken in contracten of leveringen met zeer lage bedragen in vergelijking met die "gereserveerd" voor grotere productieactiviteiten. Zonder beschikbare liquiditeit bevinden veel ambachtslieden en evenveel kleine ondernemers zich in ernstige moeilijkheden en, paradoxaal genoeg, het risico om het bedrijf permanent te moeten sluiten, niet voor schulden, maar voor te veel kredieten die nog niet zijn geïnd ”.
• Overheidsopdrachten zijn goed voor 140 miljard euro. In 2020 betaalden de ASL en de lokale autoriteiten de oude schulden niet
Dit jaar zullen veel leveranciers, mede dankzij Covid, dat de activiteiten van veel administraties zeker heeft vertraagd, grote moeite hebben om hun bedragen te innen; een situatie die overlapt met een historische vertraging, aangezien onze PA, al minstens een decennium, tot de slechtste betalers in Europa behoort. We herinneren eraan dat de overheidsopdrachten in Italië ongeveer 140 miljard euro per jaar bedragen en dat het aantal leveranciersbedrijven ongeveer een miljoen bedraagt. In de afgelopen maanden zijn er enkele zeer zorgwekkende signalen naar voren gekomen over de moeilijkheid van veel lokale autoriteiten om de economische verplichtingen die zij met hun leveranciers zijn aangegaan, na te komen. Met het Relaunch-decreet heeft de regering in feite 12 miljard euro beschikbaar gesteld aan Gewesten, ASL's en Gemeenten om tegen het einde van 2019 ten minste een deel van de gecumuleerde handelsschulden af te betalen. Op de uiterste datum van 7 juli jl. de lokale autoriteiten moesten de Cassa Depositi e Prestiti om liquiditeitsvoorschotten vragen om de oude schulden te betalen - slechts ongeveer 10 procent van de ter beschikking gestelde middelen was aangevraagd. Na deze mislukking, met het decreet van augustus, heropende de regering de voorwaarden: van 21 september tot gisteren (9 oktober) hadden de lokale autoriteiten een nieuwe kans om toegang te krijgen tot deze fondsen. Een tweede kans waarvan we hopen dat deze eindelijk door veel entiteiten is aangegrepen.
• Zelfs bij elektronische facturering kent niemand de hoogte van de commerciële schuld van de PA
Het meest paradoxale aspect van dit verhaal is dat niet precies bekend is hoeveel de commerciële schuld van onze PA is: een onwaarschijnlijk iets, hoewel bedrijven die voor het publiek werken al enkele jaren verplicht zijn om een elektronische factuur uit te geven. Hoe werken betalingen bij deze zakelijke transacties? Zodra de leverancier de elektronische factuur uitgeeft, gaat deze via een platform dat wordt beheerd door het ministerie van Economische Zaken en Financiën, het SdI (Interchange System) genaamd, dat de factuur sorteert naar de overheidsinstantie of -structuur waaraan de factuur is gericht. De elektronische factuurgegevens worden verkregen door het Commercial Credit Platform (PCC) dat alle betalingen moet registreren die toe te schrijven zijn aan de commerciële transacties van de PA. Om te proberen alle transacties te onderscheppen, werd Siope + opgericht, een systeem voor elektronische detectie van incasso's en betalingen van openbare lichamen. Om Siope + te voeden, moeten alle overheidsdiensten incasso's en betalingen uitsluitend per computer bestellen. Hoewel deze methode geleidelijk begon en daarna vanaf juli 2017 in alle opzichten operationeel werd, weet de MEF nog niet hoeveel de totale commerciële schuld van alle overheidsdiensten bij hun leveranciers bedraagt, hoogstwaarschijnlijk omdat een een groot deel van de publieke klanten, met name perifere entiteiten, blijft betalingen verrichten zonder het platform te passeren en met deadlines die ver boven de wettelijk vastgelegde termijnen liggen.
• Via Nazionale schat de PA-schulden op 53 miljard
Hoewel de voorraad de afgelopen jaren is afgenomen, zou volgens de gegevens die op 31 mei 2019 door de Bank van Italië in het 'Jaarverslag 2018' zijn gepresenteerd, het totale bedrag van de handelsschulden van onze PA ongeveer 53 miljard euro bedragen (laatste cijfer officieel beschikbaar), waarvan de helft te wijten is aan te late betaling.
Het gebruik van de conditionele is een must, aangezien de reguliere monitoring door de onderzoekers van via Nazionale gebaseerd is op steekproefenquêtes bij bedrijven en op toezichtrapportages waaruit resultaten naar voren komen die volgens de opstellers van de schattingen worden gekarakteriseerd. uit een hoge mate van onzekerheid (Bank of Italy: "Jaarverslag 2017", pagina 154, Rome 31 mei 2018). Opgemerkt moet worden dat vanwege Covid in 2020 bovengenoemd periodiek steekproefonderzoek niet is uitgevoerd.