Libië is verre van vredig. Het is een kruitvat dat op ontploffen staat en Italië veel problemen zal bezorgen, zich bewust van het feit dat meer dan 600 vluchtelingen uit heel Afrika en het Midden-Oosten zich in die landen hebben verzameld. Gegevens over migratiestromen die ons land treffen, worden dagelijks gepubliceerd op de website van het ministerie van Binnenlandse Zaken: in 2022 landden maar liefst 101.127 illegale immigranten in Italië, veel meer dan de 64.612 in 2021 en de 33.863 in 2020. De meeste zijn Egyptenaren (20.486), dan zijn er Tunesiërs (17.931), dan die uit Bangladesh (14.381). 51.000 komen uit Libië, dat als doorvoerland wordt beschouwd.
Politieke instabiliteit en verkiezingen die uitblijven, zijn elementen die ons niet optimistisch maken over de toekomst van het Noord-Afrikaanse land. De laatste stemmen dateren van 2014, die van december vorig jaar, gezocht door de VN, faalden jammerlijk.
Tripoli en het hele noordwesten staan onder auspiciën van de regering van nationale eenheid (GNU), geleid door de premier Abdulhamid Dbeibah, Terwijl de Cyrenaica en Fezzan ze worden bestuurd door Fathi Bashaga, op papier, omdat we heel goed weten dat de generaal van het Libische nationale leger de grote stem laat horen in dat gebied Kalifa Haftar, onder andere heel dicht bij het Rusland van Vladimir Poetin, zo erg zelfs dat de huurlingencompagnie Wagner thuis is in die contreien.
Hoewel er nog steeds geen sprake is van een echte burgeroorlog, opende gisteren een gewapende groep behorend tot de gelederen van de strijdkrachten van Haftar het vuur op twee burgers in de stad AlBayda, in het noorden van het land. Vorige week werden de geruchten over een afscheiding door Haftar steeds hardnekkiger, ook al stelde de generaal in zijn kerstspeech iedereen gerust over die geruchten, volgens hem ongegrond. Haftar sprak over de laatste kans om er een te maken wegenkaart die voorziet in het houden van verkiezingen, waarbij de noodzaak van een rechtvaardigere verdeling van de olie-inkomsten wordt benadrukt, en eraan wordt herinnerd dat alleen de Libiërs in staat zijn hun probleem op te lossen en een verenigde Libische staat te vormen.
Om Haftar tegen te houden, de De Libische waarnemer legt uit dat de voorzitter van de Tweede Kamer, Aquila Saleh en de nummer één van de Hoge Raad, Khalid Al-Mishri, riep de hervatting van de dialoog uit om tot een nieuw akkoord te komen om vrije en democratische verkiezingen te kunnen houden.
Haftar, zoals La Verità schrijft, zou met het oog op de volgende verkiezingen op zoek zijn naar nieuwe financiering voor zijn verkiezingscampagne. Geld gezocht uit winsten uit de verkoop van olie rechtstreeks op internationale markten. De generaal vroeg Rusland ook om Libische dinars te drukken. Daarvan is op verzoek van de Verenigde Staten al een miljard in beslag genomen in Malta. Bovendien werd hij eind november ontslagen Ali al Hibridalla post van plaatsvervangend gouverneur van de Centrale Bank van Libië. Officieel zou hij zijn beschuldigd van corruptie, maar in werkelijkheid zou hij zich hebben verzet tegen de introductie van nieuwe in Rusland gedrukte dinars in het economische en financiële systeem van Cyrenaica.
De website Afrikaanse inlichtingendienst meldde dat in dec Saddam Haftar, de zoon van de generaal, probeerde de bankinstellingen in Oost-Libië over te nemen om de verkiezingscampagne van zijn vader te financieren en de salarissen van zijn militieleden te betalen.
Zeker is dat de wereld helemaal niet kalm is met oude en nieuwe conflicten aan de poorten: Servië-Kosovo - Rusland-Oekraïne-Soedan-Syrië-Afghanistan-Irak-Turkije-Koerden-Jemen-Sahel-Dominion in de Indo- Pacific-Zuid-Korea-Noord-Korea-Iran – Israël-Qatar en de Golfstaten-India-Pakistan-Brazilië-Venezuela-Cuba.