Voorkomen is beter dan genezen: geldt het ook voor voorspellend onderhoud van grote openbare werken?
(door Vito Coviello AIDR-lid en hoofd van het Digital Technologies Observatory in de transport- en logistieke sector) De geschiedenisprogramma's moeten, zoals we weten, noodzakelijkerwijs een selectie maken van de belangrijkste gebeurtenissen die de evolutie in positieve of negatieve zin hebben gemarkeerd van de menselijke soort. Het is om deze reden dat die van de meest recente decennia vaak ontbreken op de pagina's van de geschiedenis.
Soms is de reden echter ook anders: hoe minder recent de feiten te vertellen zijn, hoe gemakkelijker het is om ze kritisch en met meer afstandelijkheid te beschrijven.
Voor de meest recente tijdperken kunnen (en moeten we) de evolutie van gebruiken, samenleving, politiek en economie reconstrueren door middel van de vele boeken, artikelen en documentaires die nu gemakkelijk online beschikbaar zijn.
We kunnen bijvoorbeeld ontdekken dat sommige Grote Werken in een ongelooflijk kort tijdsbestek werden gedaan, maar we konden ons ook herinneren welke andere werken vele jaren na de beloofde tijd werden voltooid of nooit werden voltooid.
Ik weet niet hoeveel mensen weten dat op 4 oktober 1964 de "Milaan-Napels" snelweg van de zon werd ingehuldigd, 755 kilometer lang en in slechts 8 jaar tijd gebouwd! Het werk kostte ongeveer 300 miljard oude lire en werd 3 maanden van tevoren zonder prijsverhogingen opgeleverd.
Velen zullen zeggen dat het andere tijden waren, dat het de jaren waren van de economische hoogconjunctuur, de jaren van Italië dat haast had om te groeien en weg te komen uit de donkere jaren van de Tweede Wereldoorlog.
Het is waar dat het werk een paar jaar na het einde van de oorlog is ontworpen, de werken begonnen in 1956 en eindigden in 1964! Een delegatie van experts vloog naar Amerika om de constructie- en aanbestedingstechnieken van grote werken te bestuderen.
De historische video waarnaar in de onderstaande link wordt verwezen, neemt ons met een beetje nostalgie terug in de tijd
Nu zullen veel lezers waarschijnlijk denken dat we voor Dantes "principe van vergelding door contrast" toen de bijbelse tijden van Salerno - Reggio Calabria hebben doorgemaakt.
Maar het is niet de analyse van de negatieve oorzaken van veel andere grote werken die met aanzienlijke vertragingen zijn uitgevoerd, dat is de strekking van dit artikel, maar de positieve benadering bij het ontwerp van de Autostrada del Sole: innovatie, de studie van nieuwe technologieën en de wil om te groeien, waren de succesfactoren van die tijd en zouden de succesfactoren moeten zijn van de volgende grote nieuwe werken.
De EU Next Generation biedt ons een nieuwe kans die niet mag worden verspild.
Maar als we de grote werken snel kunnen uitvoeren en dat laatste als motor voor economisch herstel fungeert, dan moeten we ook kunnen zorgen voor voldoende onderhoud van wat er is gebouwd.
We verwijzen naar voorspellend onderhoud om de efficiëntie van het infrastructurele erfgoed van het land te behouden: denk aan wegen, bruggen en vele andere werken.
Voorspellend onderhoud is een type onderhoud dat wordt uitgevoerd om verslechtering te voorkomen en eerder in te grijpen, met veel lagere kosten en impact.
Het is het oude spreekwoord “voorkomen is beter dan genezen” dat wordt toegepast in de sector van de technologisch meest geavanceerde infrastructuren en op het IoT (Internet of Things) om de duur van Grote Werken te waarborgen en investeringen te beschermen.
Voorspellend onderhoud wordt uitgevoerd door de te meten parameters te identificeren en de gegevens te verwerken met behulp van geschikte wiskundige modellen, allemaal om de resterende tijd te kennen voordat de storing optreedt en om in te grijpen na het programma.
Vandaag kunnen we daarom dankzij het IoT onderhoud voorzien en plannen volgens specifieke plannen die essentieel zijn om de goede werking van de bedrijfsmiddelen te garanderen.
Het is een totale paradigmawisseling omdat voorheen op het gebied van industrieel onderhoud het "reactief onderhoud" -model werd toegepast, dat wil zeggen de reactie op het optreden van het probleem.
Naast de hogere kosten veroorzaakte reactief onderhoud trapsgewijze problemen die werden gegenereerd door de storing, die vaak werd gevolgd door productiestilstand.
Na reactief onderhoud werd het preventieve onderhoudsmodel toegepast dat het mogelijk maakt om interventies op tijd en rationeel te plannen met de fabriek stilgelegd en zonder repercussies te veroorzaken op de industriële productie, de downtime te verminderen en de "stukken" te vervangen voordat 100% van het verloop wordt bereikt.
Tegenwoordig is het echter mogelijk om voorspellend onderhoud uit te voeren dankzij het IoT (Internet of Things): we kunnen de gezondheid van planten en machines volgen door het probleem te identificeren voordat het zich voordoet.
Maar hoe werkt voorspellend onderhoud? Het maakt gebruik van alle mogelijkheden van het IoT (Internet of Things) en maakt gebruik van kleine elektronische sensoren.
In een notendop: tegenwoordig hebben we de mogelijkheid om enorme hoeveelheden gegevens te verwerken die we ontvangen van een netwerk van sensoren door complexe wiskundige modellen toe te passen om ze in "voorspellende" modus te gebruiken. Dit nieuwe en complexe onderhoudsmodel is tot stand gekomen dankzij "data-miming" of de reeks technieken en methodologieën die zijn gebruikt om nuttige informatie voor onderhoudsdoeleinden te extraheren.
Met voorspellend onderhoud kunnen industriële machines "realtime" worden gevolgd, zodat u kunt ingrijpen voordat het probleem zich voordoet.
Maar laten we teruggaan naar de Grote Werken, hoe kunnen we ons grote erfgoed beschermen?
Het voorspellende onderhoudsmodel moet worden toegepast op bruggen, wegen en, meer in het algemeen, op alle grote openbare infrastructuren, naast een meer gestroomlijnd model van budgetdekking, planning en toewijzing van interventies, met de beschikbare technologieën en de wiskundige modellen die dit vandaag mogelijk maken om interventies te plannen met behulp van betrouwbare gegevens in realtime, terwijl de veiligheid wordt verhoogd en de kosten worden verlaagd.
We moeten daarom ook wennen aan de kennis en het gebruik van nieuwe termen zoals CMMS (Computerized Maintenance Management System), de software die deze evolutie van onderhoudsbeheer garandeert. Het zijn webapps waarbij de data die de sensoren verzamelen, worden samengebracht voor analyses die gericht zijn op het geven van gerichte oplossingen die anticiperen en problemen oplossen.
Zal het mogelijk zijn om een verandering van tempo en paradigma aan te brengen, ook in de modellen die moeten worden toegepast voor de bouw en het onderhoud van grote werken voordat het Next Generation Plan Italië wordt geïmplementeerd?