Het MKB wordt steeds meer het doelwit van de criminele economie
In 2022 bereikte het aantal verdachte transacties (SOS) dat werd ontvangen door de Financial Intelligence Unit (FIU) van de Bank of Italy een record van 155.426 meldingen (zie Grafiek 1).
Bovendien werd één op de vier beschouwd als een hoog risico, was 99,8 procent van de totale stroom toe te schrijven aan de hypothese van het witwassen van geld en in ongeveer 90 procent van de gevallen kwam de communicatie van banken, postkantoren en financiële tussenpersonen (IMEL, SIM, verzekeringen, enz.). trustmaatschappijen, enz.).
Dit is wat het CGIA Research Office zegt en alarm slaat: het gevaar dat economische misdaad onze productieve wereld binnensluipt wordt steeds groter. Niet alleen. Als de combinatie tussen de stijging van de rentetarieven en de daling van de bankleningen aan het MKB die zich het afgelopen jaar heeft voorgedaan, zich voortzet, kan niet worden uitgesloten dat het aantal bedrijven dat risico loopt op infiltratie door de maffia, voorbestemd is om verder te groeien.
Er moet ook worden opgemerkt dat tot de belangrijkste technische vormen van transacties die aan de FIU worden gemeld, transacties met nationale bankoverschrijvingen (31,3 procent van het totaal), met betaalkaarten en elektronisch geld (28,5 procent) en met geldoverdrachten (21,3 procent) behoren. De gemelde transacties naar aanleiding van een verdachte transactie met contant geld bedroegen slechts 5 procent van het totaal.
Naast banken en postkantoren en financiële tussenpersonen zijn volgens de wet ook freelancers (notarissen, accountants, advocaten, auditors, enz.), niet-financiële operatoren, aanbieders van kansspeldiensten (gokhuizen, online kansspelexploitanten en op een vaste locatie, enz.) .) en het openbaar bestuur hebben de verplichting om gevallen van vermoedelijk witwassen of terrorismefinanciering aan de FIU te melden. Zodra de verkregen waarschuwingen zijn geëvalueerd, worden ze doorgestuurd naar de speciale muntpolitie-eenheid van de Guardia di Finanza (NSPV) en naar het directoraat Anti-maffia-onderzoek (DIA) voor daaropvolgende onderzoekscontroles. Deze rapporten worden ook naar de Gerechtelijke Autoriteit (AG) gestuurd, indien er nieuws over een misdrijf naar voren komt of op verzoek van de AG zelf.
De omzet van de misdaad bedraagt minstens 40 miljard
Volgens een voorzichtige schatting van de Bank van Italië bedraagt de omzet van de georganiseerde misdaad in Italië ongeveer 40 miljard euro per jaar (praktisch 2 punten van het bbp)[1]. Op basis van de definities die op internationaal niveau zijn vastgesteld, moet er rekening mee worden gehouden dat dit bedrag niet de economische opbrengsten omvat die zijn toe te schrijven aan geweldsmisdrijven – zoals diefstal, beroving, woeker en afpersing – maar alleen de opbrengsten die voortkomen uit illegale transacties die worden gekenmerkt door de overeenkomst tussen een verkoper en een koper. Zoals bijvoorbeeld smokkel, wapenhandel, clandestiene weddenschappen, illegale afvalverwerking, gokken, het ontvangen van gestolen goederen, prostitutie en de verkoop van verdovende middelen.
Minder intimidatie, meer acquisities
De afgelopen tien jaar zijn de meldingen aan de FIU met ruim 10 procent toegenomen. Waren dat er in 130 nog iets meer dan 2012 duizend, in 67 bereikten ze, zoals we hierboven berichtten, het recordaantal van 2022. Kortom, deze explosie aan communicatie geeft aan dat criminele groepen steeds meer de behoefte voelen om de opbrengsten van hun activiteiten te herinvesteren in de legale economie, en ook om hun sociale consensus te consolideren. En na de pandemische crisis hebben de maffia’s de manier veranderd waarop zij de zakenwereld benaderen. Ze zijn minder geneigd gewelddadige methoden te gebruiken, zoals intimidatie of afpersing, maar geven de voorkeur aan een meer "commerciële" aanpak, via de financiering en/of verwerving van eigendom van bedrijven, waarbij ze hun economische en financiële kwetsbaarheid uitbuiten. Met andere woorden: de maffia's bieden zichzelf steeds meer aan als echte zakelijke dienstverleners (materiële leveringen, administratief/belastingadvies, mankracht, enz.); Door dit te doen beginnen ze de legale economie te infiltreren en hebben ze last but not least de mogelijkheid om de opbrengsten van illegaal vergaarde rijkdom te herinvesteren.
De meest risicovolle situaties in Milaan, Rome, Prato, Napels en Crotone
Op regionaal niveau zijn Lazio (336,9 meldingen per 100 duizend inwoners), Campanië (325,5) en Lombardije (278,1) de gebieden die in 2022 het hoogste aantal meldingen ontvingen (zie Tabel 1).
Op provinciaal niveau deden zich echter de meest risicovolle situaties voor in Milaan (472,9 meldingen per 100 duizend inwoners), Rome (404,8), Prato (388,2), Napels (386,9), Crotone (371,7), Siena (366). ), Imperia (335,5), Triëst (328,6), Caserta (303,4) en Bolzano (298,7).
In het algemeen kunnen we stellen dat de gebieden die op nationaal niveau het meeste risico lopen de grote stedelijke gebieden (Milaan, Rome, Napels en Florence) zijn, naast de grensprovincies (Imperia, Triëst, Bolzano, Aosta) en de gebieden met zeer zorgwekkend georganiseerde gebieden. criminaliteit (Crotone, Caserta en Reggio Calabria). Naast deze trends vallen de specifieke kenmerken van Prato (sterke aanwezigheid van de Chinese gemeenschap), Rimini (hart van het kusttoerisme) en Venetië (havenstad, hoge toeristische roeping en waar het gemeentelijk casino aanwezig is) op.
Bijna drieduizend bedrijven zijn geconfisqueerd door de maffia
Vanaf 25 juni meldde het Nationaal Agentschap voor het beheer en de bestemming van activa die in beslag zijn genomen en geconfisqueerd door de georganiseerde misdaad (ANBSC) dat in Italië, zoals vereist door Art. Op grond van artikel 48, paragraaf 8 van de Antimaffiacode, hebben de bedrijven die definitief zijn geconfisqueerd van criminele verenigingen de drieduizend eenheden benaderd. Ruim twee op de drie hadden hun statutaire zetel in het Zuiden. De regio's die het zwaarst door deze maatregel werden getroffen, waren Sicilië (3 gevallen), Campanië (888), Lazio (521), Calabrië (439) en Lombardije (359) (zie Grafiek 248).
Van de geconfisqueerde bedrijven was 40,4 procent actief, 26,3 procent gesloten, bij 23,2 procent was een insolventieprocedure lopende en 9,9 procent was inactief. De zwaarst getroffen sectoren betroffen de bouw (22,6 procent van het totaal), de handel (20,7 procent), de huisvesting en catering (9,7 procent) en de vastgoedactiviteiten (7,9 procent).