Een echte klap. De hausse aan inflatie heeft ook geleid tot een sterke herwaardering van de ontslagvergoedingen (TFR).TFR is een uitgesteld beloningselement dat aan de werknemer moet worden betaald bij beëindiging van de arbeidsrelatie, ongeacht het type opname, en dat maandelijks wordt opgebouwd. Dit is een vergoeding waarvan de uitbetaling wordt uitgesteld op het moment dat de arbeidsrelatie wordt beëindigd, tenzij er uitzonderingen zijn voorzien in de wet en contractuele bepalingen die ook beantwoorden aan precieze regels voor de belastingheffing ervan.] wat kleine bedrijven dit jaar gemiddeld 1.500 euro meer per werknemer zou kunnen kosten, waardoor extra kosten voor deze bedrijven met minder dan 50 werknemers zouden ontstaan, die conservatief op minstens 6 miljard euro worden geschat.
De berekeningen zijn gemaakt door het CGIA Research Office en herinneren eraan dat werknemers van kleine bedrijven met minder dan 50 werknemers de mogelijkheid hebben om hun ontslagvergoeding over te dragen naar een aanvullend pensioenfonds [Volgens het "Verslag voor het jaar 2022" van de Toezichtcommissie voor Pensioenfondsen (COVIP) zijn er 6,7 miljoen Italiaanse werknemers (publiek en particulier) geregistreerd bij aanvullende pensioenfondsen. De procentuele impact op het totale personeelsbestand is gelijk aan 37,2 procent], of om het in het bedrijf achter te laten [deze mogelijkheid bestaat ook voor werknemers van bedrijven met meer dan 50 werknemers, met dit verschil dat als zij besluiten de TFR niet in pensioenfondsen te beleggen, het opgebouwde bedrag niet in de onderneming blijft, maar door laatstgenoemde wordt gestort in een specifiek fonds. beheerd door INPS]. Hoewel er geen precieze statistische bevestiging is, heeft een groot deel van de werknemers die in deze kleinere bedrijven werken altijd voor de tweede hypothese gekozen. Jaarlijks wordt daarom het bedrag aan ontslagvergoeding gereserveerd [met uitsluiting van het gedurende het jaar opgebouwde gedeelte, gelijk aan ongeveer één maandsalaris] wordt opnieuw geëvalueerd [de jaarlijkse herwaardering van het als TFR gereserveerde bedrag heeft ook betrekking op het bedrag dat aan het INPS-fonds wordt betaald, maar in het laatste geval wordt de last door het fonds zelf gedragen], zoals vereist door de wet, van 1,5 procent, waarbij 75 procent van de verandering in de inflatie in december wordt opgeteld, vergeleken met dezelfde maand van het voorgaande jaar. Bij de verwerking is er rekening mee gehouden dat het per werknemer gereserveerde bedrag gekoppeld is aan het aantal dienstjaren en dat in december 2022 de inflatie met 11 procent is gestegen ten opzichte van dezelfde maand in 2021.
Daarom veronderstelde het onderzoeksbureau CGIA dat een werknemer die vijf jaar bij hetzelfde bedrijf heeft gewerkt met minder dan 5 werknemers, de herwaardering van zijn ontslagvergoeding in de begroting 50 een kostenstijging van 2023 euro zal veroorzaken in vergelijking met wat was Met deze bewerking wordt de werknemer opnieuw erkend in de periode vanaf zijn indiensttreding tot en met 593. Indien de diensttijd echter 2020 jaar bedraagt, bedraagt de stijging 10 euro, bij 1.375 dienstjaren bedraagt de stijging echter 15 euro. Als de werknemer ten slotte twintig jaar lang elke dag bij het bedrijf binnenloopt, bedragen de extra kosten voor dit laatste 2.003 euro.
De schatting van de extra kosten
Opgemerkt moet worden dat werknemers van kleine bedrijven over het algemeen een kortere anciënniteit hebben dan collega's die in grotere bedrijven werken. Deze laatste zijn bedrijven die, dankzij de betaling van "hogere" salarissen, doorgaans een minder "geaccentueerde" omzet hebben dan kleinere bedrijven. Ook moet worden onderstreept dat het aantal werknemers van kleine bedrijven dat hun ontslagvergoedingen heeft overgemaakt naar pensioenfondsen zeer beperkt is. Zoals we hierboven al zeiden, "laat" de overgrote meerderheid van de 6,5 miljoen werknemers die in bedrijven met minder dan 50 werknemers werken, hen bij het bedrijf achter. Ervan uitgaande dat degenen die ervoor hebben gekozen om het niet over te dragen aan een aanvullend pensioenfonds 4,3 miljoen bedragen (ongeveer 66 procent van het totaal) en een gemiddelde anciënniteit hebben die naar onze schatting tien jaar bedraagt, zal de verandering in de herwaardering van de TFR vergeleken het gemiddelde dat aan de werknemer werd betaald in de periode vanaf zijn aanwerving tot 10 was positief en prudentieel gelijk aan minstens 2020 miljard. Kortom, voor de anderhalf miljoen bedrijven met minder dan 6 werknemers in Italië zou de opflakkering van de inflatie, in termen van TFR, een angstaanjagende klap hebben teweeggebracht die, naast de effecten die toe te schrijven waren aan de ‘onvoorzichtige’ toename van de Door de ECB vastgestelde rentetarieven hebben een groot deel van het productiesysteem van ons land in moeilijkheden gebracht.
Voor ondernemers is het een voordeel om het in eigen beheer te houden
Het is echter nuttig erop te wijzen dat een ontslagvergoeding een vorm van uitgesteld loon is; als de werknemer besluit hem in het bedrijf te ‘laten’, kunnen de financiële gevolgen ook negatief zijn, zoals dit jaar gebeurde. Voor het bedrijf is het echter nog steeds wenselijk dat de werknemer zich aan dit besluit houdt. Om het hoofd te kunnen bieden aan het gebrek aan liquiditeit dat het dagelijkse leven in deze realiteiten altijd heeft gekenmerkt, is het belangrijk om over extra middelen te beschikken, ook al zijn ze niet "van onszelf". Geld dat de ondernemer echter in “lening” heeft en tenminste gedeeltelijk aan zijn werknemer moet afbetalen wanneer deze daarom vraagt tijdens de arbeidsperiode of geheel bij het einde van de arbeidsrelatie.
Kleine bedrijven in het Zuiden worden het zwaarst getroffen
Omdat er geen gegevens beschikbaar zijn over het aantal werknemers dat werkzaam is in bedrijven met minder dan 50 werknemers die hebben besloten hun TFR over te dragen aan pensioenfondsen, kunnen we op territoriaal niveau veronderstellen dat de bedrijven financieel het meest worden ‘getroffen’ door de herwaardering van ontslagvergoedingen. van de werknemers bevonden zich in gebieden waar het gewicht van kleine bedrijven in termen van werknemers groter is. Daarom had de meest kritieke situatie het Zuiden moeten treffen, en in het bijzonder Vibo Valentia, waar 91 procent van de bedrijven met werknemers in de provincie minder dan 50 werknemers heeft. Gevolgd door Trapani (89,3 procent), Agrigento (88,7 procent), Nuoro (88,3 procent), Campobasso (86,1 procent), Prato (85,7 procent), Grosseto (85,6 procent), Cosenza (85,1 procent), Imperia (84,7 procent ) en Barletta-Andria-Trani (84,3 procent).
DIEP: ENKELE TECHNISCHE OPMERKINGEN OVER TFR
Bij beëindiging van de arbeidsrelatie heeft de werknemer recht op een ontslagvergoeding. Deze behandeling komt overeen met de som van de jaarlijkse voorzieningen op basis van zijn brutoloon. In het bijzonder is het jaarlijkse TFR-quotum gelijk aan 6,91% van zijn brutojaarsalaris (brutosalaris gedeeld door 13,5, na aftrek van de aanvullende bijdrage gelijk aan 0,5% van het salaris zelf).
De werknemer kan beslissen om de ontslagvergoeding in de onderneming te laten, of zijn werkgever opdracht te geven deze over te dragen aan een aanvullend pensioenfonds. De ontslagvergoedingen die in het bedrijf achterblijven, worden door bedrijven met minder dan 50 werknemers in een speciaal fonds gereserveerd en door bedrijven met meer dan 50 werknemers in het INPS-schatkistfonds gestort.
De ontslagvergoeding die niet bedoeld is voor aanvullende pensioenvoorzieningen, ongeacht of deze in de onderneming blijft of naar het INPS-schatkistfonds vloeit, wordt jaarlijks geherwaardeerd om de waarde ervan tegen inflatie te beschermen.
In het geval van bedrijven met ten minste 50 werknemers blijft de last van de herwaardering gedragen door het INPS-schatkistfonds, terwijl voor bedrijven daaronder de last van de herwaardering wordt gedragen door de eigenaren.
De jaarlijkse herwaardering van de TFR wordt uitgevoerd door op het gereserveerde bedrag (met uitsluiting van het gedurende het jaar opgebouwde deel) een percentage toe te passen dat bestaat uit 1,5% in een vast bedrag en 75% van de stijging van de inflatie in vergelijking met de maand december van het 'laatste jaar'.
Voor het jaar 2022 was het herwaarderingspercentage bijzonder hoog, gelijk aan 9,974576%, als resultaat van de som van het vaste tarief van 1,5% en 75% van de inflatievariatie gelijk aan 11%. Als gevolg hiervan zagen bedrijven met minder dan 2022 werknemers in 50 een aanzienlijke toename van het gewicht van de herwaardering van de ontslagvergoedingen die werknemers niet aan pensioenfondsen wilden toekennen.