De staatspolitie van Salerno en de centrale onderzoekseenheid van het penitentiaire politiekorps, bijgestaan door personeel van de mobiele ploegen van Florence, Napels, Cosenza en Rome, met de hulp van de afdelingen misdaadpreventie, hondeneenheden en luchtsteun van een helikopter van de staatspolitie heeft vandaag bij zonsopgang in de provincies Salerno, Napels, Florence en Cosenza een bevel tot voorlopige hechtenis uitgevoerd, uitgevaardigd door de rechter voor voorlopig onderzoek van de rechtbank van Salerno, op verzoek van het districtsdirectoraat Antimaffia van Salerno, tegen 47 verdachten, in verschillende hoedanigheden verantwoordelijk gehouden voor twee criminele verenigingen die zich richten op de illegale handel in verdovende middelen en afpersing.
In de eerste helft van 2019 hadden de onderzoeksactiviteiten van de Salerno Flying Squad onder leiding van het Openbaar Ministerie van Salerno (DDA) het bestaan aan het licht gebracht van illegale introducties in de gevangenis van Salerno van mobiele apparaten die verder gingen dan verdovende middelen die binnen de gevangenis op de markt zouden worden gebracht. dezelfde gevangenisinrichting.
Deze omstandigheden hadden dezelfde overeenkomst gevonden in de resultaten van een andere procedure die was gestart bij het Openbaar Ministerie van Salerno, waarvan de onderzoeksactiviteiten werden uitgevoerd door de Salerno Flying Squad met het Penitentiaire Politiekorps - Centrale Onderzoekseenheid - Regionale Eenheid van Campanië.
Het bleek dat een gevangene, de hoofdverdachte en het hoofd van de organisatie, in samenwerking met zijn medewerkers ook binnen de gevangenis van Salerno een “drugshandelsplein” had opgezet, nadat hij daar verdovende middelen en mobiele telefoons had geïntroduceerd die functioneel waren voor de politie. uitvoering van genoemde activiteit.
De uitgevoerde activiteit bracht ook de betrokkenheid aan het licht van een penitentiaire politieagent, werkzaam op de "detentieafdelingen" van de gevangenis, die betrokken was bij de beschreven illegale activiteiten. In het bijzonder introduceerde de ontrouwe agent, tegen een vergoeding die hem door het hoofd van de organisatie werd gegeven, via zijn belangrijkste "medewerker", hoeveelheden drugs in de gevangenis.
Tegelijkertijd, door het opduiken van het alarmerende beeld van een wijdverbreide criminele activiteit gepleegd door gevangenen in de gevangenis van Salerno, die verband houdt met de handel in verdovende middelen en andere verboden voorwerpen, zoals mobiele telefoons en simkaarten, wordt het bestaan van een verdere criminele vereniging die binnen dezelfde instelling opereert, onder leiding van een andere gevangene.
De eerste bleef tijdens zijn detentie in de gevangenis in kwestie “richtlijnen” geven aan zijn naaste medewerkers. In feite organiseerde de criminele groep die hij leidde, via de onderwerpen met het grootste 'vertrouwen', twee 'drugshandelpleinen' in twee verschillende gebieden van de stad Nocera Inferiore, en bleek daarmee bijzonder actief te zijn in de illegale marketing van verdovende middelen. .
Tijdens het onderzoek kwamen talloze episoden van fysiek geweld en aanvallen naar voren op gevangenen die niet “buigden” voor de initiatiefnemers van de enorme drugshandel. De strafexpedities konden zelfs ernstige verwondingen veroorzaken.
De modus operandi van de drugshandel werd verwoord met daadwerkelijke ‘drugshandelpleinen’ binnen de gevangenis van Salerno; met proefpersonen die verantwoordelijk zijn voor de detentie van drugs in ruimtes en kluisjes in de cellen, anderen die verantwoordelijk zijn voor het binnenbrengen ervan in de gevangenis via familieleden of iets dergelijks die voor periodieke bezoeken kwamen en de mobiele telefoons en het verdovende middel in de geslachtsdelen verborgen en ten slotte een gearticuleerde externe structuur van betalingen via achteraf betalen die van buitenaf werden opgewaardeerd en die werden gebruikt om de aankoop van verdovende middelen in de gevangenis te betalen.
De aankoop van mobiele telefoons in de gevangenis had de omvang van een echte "markt" bereikt. Het was in feite voldoende om het merk en het model te bestellen om deze door bezoekers te laten bezorgen en ervoor te betalen via bankoverschrijvingen naar het speciale Postepay.
Het gebruik van bovengenoemde mobiele telefoons vond plaats via SIM-kaarten die waren geregistreerd op niet-traceerbare en vrijwel altijd niet-EU-individuen, en werden zowel gebruikt voor persoonlijke gesprekken met familieleden en/of familieleden buiten de gevangenis als met de ondersteuners die werden gebruikt voor het opwaarderen van Postepay en om richtlijnen en bevelen te geven aan clanleden.
Gedurende de gehele onderzoeksfase zijn er, in samenwerking met de gevangenisdirectie en de penitentiaire politie, binnen de gevangenisstructuur diverse onderzoeksbevindingen gedaan: er hebben talrijke inbeslagnames plaatsgevonden van verdovende middelen zoals cocaïne, hasj en mobiele telefoons; meer dan dertig mobiele telefoons en ongeveer twintig simkaarten en meer dan een kilo verdovende middelen, verdeeld over enkele tientallen doses, waaronder cocaïne en hasj, waardoor ze erin slaagden de introductie van zowel drugs als mobiele telefoons in de gevangenis tegen te gaan en te blokkeren.