(door Filippo Moreschi, advocaat en hoofd van AIDR "Digital Agrifood" Observatory) Een van de belangrijkste kenmerken van de zogenaamde "Data Driven Agriculture" is het dubbele "interne" en "externe" profiel. Intern, voor wat betreft de gegevens over de productie, veiligheid en traceerbaarheid van processen en agrofoodproducten. Vanuit het oorspronkelijke perspectief van "Data-gedreven landbouw" worden de op bedrijfsschaal verzamelde gegevens in feite gebruikt om de prestaties van het bedrijf te verbeteren, een kwalitatief en kwantitatief beter en veilig product te leveren en de twee belangrijkste bedreigingen voor de agrarische sector te verminderen : blootstelling aan de risico's verbonden aan atmosferische omstandigheden en productafval.
Niettemin communiceert het bedrijf met de buitenwereld, ontmoet en beïnvloedt het milieumatrices, gebruikt het verbruiksgoederen en vervuilt het tot op zekere hoogte. Vandaar dat de FAO, opnieuw in 2018, verwijzend naar strikt "veld" -gegevens zoals de waarden en nutriëntensamenstelling van de bodem, het gebruik van meststoffen, zaden en water, sprak over "gelokaliseerde" bedrijfsgegevens die met andere onderwerpen moeten worden gedeeld (“gedeeld met anderen”) buiten het bedrijf. Het quasi-openbare karakter van deze waarden werd onderstreept, die samen met die van alle andere operatoren moeten bijdragen tot de bescherming van het milieu en de strijd tegen klimaatverandering. Dit zijn die gegevens, geboren in het bedrijf, die vloeien in statistische enquêtes, overheidsbepalingen, beleid, beslissingen van producentenverenigingen.
Verder onderzoekt het World Economic Forum al enkele jaren het nut van blockchain en slimme contracten in de strijd tegen klimaatverandering. De studie "Building Blockchains for a better planet" (2018) wees het nut van deze technologieën af bij het ondersteunen van de circulaire economie, verontreinigingsbeheersing, rampenpreventie, duurzaamheidsverificatie van de volgende generatie, en het helpen van bedrijven om hun milieuprestaties te verbeteren. Men geloofde dat een interoperabel gedecentraliseerd systeem het delen van informatie en snelle geautomatiseerde transacties via slimme contracten mogelijk zou maken.
Het World Economic Forum zelf lijkt deze voorspellingen vandaag te volgen.
Een artikel dat op 30 juni is gepubliceerd door Adelyn Zhou illustreert enkele experimentele toepassingen van slimme contracten en blockchain-technologie in de strijd tegen klimaatverandering en ter ondersteuning van duurzame landbouw.
De technologische voorwaarde is de concrete operatie op de blockchain van de "orakels", dwz de zogenaamde "vertrouwde externe elementen" die, door bepaalde echte gegevens te communiceren, het optreden van een bepaalde gebeurtenis bevestigen en de door de slimme contract. Hierdoor kunnen slimme contractontwikkelaars applicaties maken over gewassen, bodemkwaliteit, weerberichten en meer, gebruikmakend van steeds meer data van het Internet of Things.
De eerste aanvraag betreft de mogelijkheid om landbouwers en al diegenen die zich inzetten voor bodemvernieuwing en meer bebossing automatisch te ondersteunen. Slimme contracten gebruiken in dit geval satellietgegevens om automatisch beloningen en ondersteuning te bieden aan boeren, bedrijven (maar ook overheden) die actieve bodemvernieuwing uitvoeren of bevorderen.
Er wordt betaald wanneer de "orakels" gegevens uit satellietbeelden halen en slimme contracten activeren. De volgorde op de blockchain garandeert transparantie en eerlijkheid voor het systeem.
Maar de landbouw wordt ook beschermd door verzekeringsoplossingen die vooral kleine eigenaren - grotendeels onbedekt op wereldwijde schaal - beschermen tegen rampen en klimaatverandering die hun gewassen in toenemende mate in gevaar brengen.
Daarom kunnen boeren dankzij slimme contracten hun veldstrategie bepalen op basis van gegevens en meteorologische modellen, de voorwaarden voor de uitvoering van het contract vooraf definiëren (zoals een bepaalde hoeveelheid regen) en, zodra de "orakels" de vervulling signaleren van de aandoening, de verfrissing of de betaling verkrijgen.
Meer in het algemeen kan de ontwikkeling van slimme contracten een positieve invloed hebben op de lagere productie van broeikasgassen en milieueducatie. Een boer, persoon of bedrijf die in herbebossing heeft geïnvesteerd, kan worden betaald met een "tokenized" koolstofkrediet dat op zijn beurt kan worden doorverkocht aan derden. Het koolstofkrediet wordt alleen gecreëerd als de satellieten of andere apparaten de herbebossing melden aan een slim contract, zodat zelfs de koper van het koolstofkrediet kan verifiëren dat een echt en effectief proces waarbij het milieu en het milieu betrokken zijn, overeenkomt met deze titel.' ecosysteem.
We zullen in de praktijk zien hoe ver deze eerste toepassingen zich kunnen verspreiden. Een algemeen gebruik van deze tools, gecombineerd met een steeds wijdverbreide cultuur van milieugegevens, kan zeker een revolutie teweegbrengen in het hele agrovoedingsproductiesysteem en tegelijkertijd een belangrijke bijdrage leveren aan duurzaamheid.