De NAVO is een politiek-militaire alliantie, waarvan de soft power steeds belangrijker wordt. Dit werd verklaard door de voorzitter van de Parlementaire Vergadering van de NAVO, Paolo Alli, tijdens de conferentie “Transatlantic Forum on Russia”, vandaag gehouden in het Center for American Studies. Alli herinnerde eraan dat het akkoord van 2014 over defensie-uitgaven voor de lidstaten "niet de uitvinding van Trump is, maar een ernstig probleem dat ook leidt tot nadenken over hoe te besteden". Zoals aangegeven door de voorzitter van de Parlementaire Vergadering van de NAVO, geven sommige landen meer dan 2 procent uit, maar geven ze geen soldaten voor internationale missies, terwijl Italië bijna 2 mannen in het buitenland heeft, hoewel het de vastgestelde drempel niet haalt. Alli vroeg zich toen af wat het gevolg was van de herbewapening die was ingesteld, mocht een land als Duitsland zijn militaire uitgaven verdubbelen. “De eerste doelstelling, het stoppen van de kostenverlaging, is behaald, evenals die voor het terugverdienen van investeringen”, vervolgt Alli. De NAVO "is een niet-militaire alliantie, maar wel een politiek-militaire, waarin de politieke en zachte machtsaspecten steeds belangrijker en sterker worden". De soft power van de NAVO is volgens Alli hoger dan die van de EU, omdat het Atlantisch Bondgenootschap nu een organisatie is die wordt gezien als mondiaal en niet alleen als regionaal. Investeringen in snelle reactiemachten maken ze ook beschikbaar voor operaties op de Zuidflank, en niet alleen in het Noorden, legde de voorzitter van de Parlementaire Vergadering van de NAVO uit, en benadrukte tenslotte hoe de missies van het Atlantisch Bondgenootschap grotendeels zijn. vredeshandhaving met de VN, "waar militaire, inlichtingen- en cyberbeveiligingsstructuren beschikbaar zijn gesteld voor interventies in verre gebieden", zoals in Afrika.
