Tussen economische bonussen, ontslagen, aanwerving / investeringen in gezondheidszorg, schorsing en belastingverlagingen, verfrissingen, subsidies, subsidies, enz., Ontving elke Italiaanse burger vorig jaar hypothetisch 1.979 euro van de staat om de negatieve gevolgen van de pandemie het hoofd te bieden, tegen een gemiddelde van de landen van de eurozone dat wordt geschat op 2.518 euro per hoofd van de bevolking (+539 euro in vergelijking met het Italiaanse gemiddelde).
Hoewel wij het land waren dat in Europa het hoogste aantal slachtoffers van Covid heeft geregistreerd, en tegelijkertijd hebben we te maken gehad met de ineenstorting van het bbp, een van de meest rampzalige in de hele EU, in vergelijking met de belangrijkste landen van de Unie zijn wij, samen met Spanje, degenen die hun burgers / bedrijven in mindere mate hebben "geholpen".
Oostenrijk betaalde bijvoorbeeld 3.881 euro per inwoner (+1.902 euro vergeleken met ons), België 3.688 euro (+1.709 euro), Nederland 3.443 euro (+1.464 euro), Duitsland 2.938 (+ 959 euro) en Frankrijk 2.455 euro ( +476 euro in vergelijking met Italië). Alleen Spanje heeft met 1.977 euro per hoofd van de bevolking iets minder uitgetrokken dan wij (-2 euro).
Deze vergelijking, die betrekking heeft op 2020, omvat uiteraard niet het begrotingstekort van 32 miljard euro dat afgelopen januari door het Italiaanse parlement werd goedgekeurd en dat in de komende dagen de goedkeuring van het "Steundecreet" mogelijk zou moeten maken.
Terugkerend naar de vergelijking die aan het begin van deze nota werd gerapporteerd, was het verschil in het Italiaanse overheidstekort (gegeven door het verschil tussen het verschil tussen het gemiddelde voor 2020 en het gemiddelde van 2015-2019) in absolute waarde gelijk aan 118 miljard euro. Van de landen van de eurozone hebben alleen Duitsland (244,3 miljard) en Frankrijk (165,3 miljard euro) maatregelen ingevoerd die economisch uitgebreider zijn dan de onze. Spanje, dat per hoofd van de bevolking hetzelfde bedrag heeft als het onze, lijkt in absolute termen veel minder te hebben "uitgekeerd": precies 93,6 miljard.
• Een land in 'rood' dat het risico loopt veel kleine handelaars en evenveel ambachtslieden te verliezen
Gezien de trend van besmettingen van de afgelopen dagen, zal in de komende 2-3 weken een groot deel van het land "rood" zijn. Daarom zullen veel commerciële activiteiten (kleding, schoenen, sportartikelen, enz.) En persoonlijke diensten (kappers, kappers en schoonheidsspecialisten) gesloten blijven. Om nog maar te zwijgen van het feit dat de bars en restaurants gedwongen zijn de luiken te laten zakken sinds het moment waarop de regio waartoe ze behoren "oranje" is geworden. Vanuit de CGIA laten ze weten dat niemand vraagtekens plaatst bij het recht / de plicht van de overheid om mobiliteitsbeperkingen in te voeren en de sluiting van economische activiteiten op te leggen ter bescherming van de volksgezondheid. Wat de exploitanten betwisten, is dat de economische compensatie die tot nu toe is betaald voor de activiteiten die moesten worden stopgezet, met grote vertraging is aangekomen en volstrekt onvoldoende is geweest. Bovendien is de situatie de afgelopen maanden zelfs verslechterd. Na de mini-lockdowns opgelegd in de laatste maanden van november en december, na bijna 2 en een halve maand, moet de compensatie nog worden bepaald en bijgevolg worden toegewezen. Een vertraging die veel micro- en kleine commerciële en ambachtelijke bedrijven in ernstige economische moeilijkheden brengt.
• Het “Steundecreet” is nog steeds niet overtuigend
Hoewel de logica van de ATECO-codes is overwonnen, weet het nieuwe "Ondersteuningsdecreet", dat momenteel wordt bepaald door de regering van Draghi, de ambachtslieden en kleine ondernemers uit Mestre nog steeds niet te overtuigen. In de eerste plaats omdat de levertijden ten onrechte langer worden; ten tweede omdat het erop lijkt dat deze maatregel nog geen publieke middelen omvat die een aanzienlijk percentage van de gemiste inzamelingen kunnen compenseren, maar zelfs niet een deel van de vaste lasten die de activiteiten, met name de bij decreet afgesloten activiteiten, blijven dragen.
We onderstrepen dat de Europese Unie de afgelopen maanden de tijdelijke kaderregeling (tijdelijke kaderregeling voor staatssteunmaatregelen aan bedrijven) heeft gewijzigd en de effecten ervan heeft uitgesteld tot 31 december van dit jaar. De lidstaten hebben onder meer de mogelijkheid gekregen om de activiteiten die een omzetdaling van minstens 30 procent laten zien, te ondersteunen om het staatssteunplafond te verhogen van 800 naar 3 miljoen euro. Een pad dat onmiddellijk werd gevolgd door Frankrijk, dat sinds januari steun heeft aangekondigd voor tot 70 procent van de vaste kosten om de bedrijven te ondersteunen die het zwaarst door de lockdown zijn getroffen.
Het is duidelijk dat deze extra lopende uitgaven zouden bijdragen tot het verhogen van de overheidsschuld van ons land, maar het is evenzeer waar dat als we geen bedrijven en banen redden, we niet de basis leggen om de economische groei weer op gang te brengen, wat de enige mogelijkheid blijft die in staat is van om in de komende jaren het bedrag van de overheidsschuld die we met deze crisis op een vreselijke manier hebben opgebouwd, te verminderen. Met het risico van een verwoestijning die vooral de historische centra en onze buurten treft, aangezien die niet meer kunnen rekenen op de aanwezigheid van veel ambachtelijke winkels en buurtwinkels.
• De gehanteerde berekeningsmethode
Het CGIA Studies Office heeft de hierboven gerapporteerde resultaten bereikt door het overheidstekort van 2020 te vergelijken met de gemiddelde gegevens, altijd van dezelfde indicator, geregistreerd in de voorgaande periode van vijf jaar (2015-2019). We mogen niet vergeten dat het overheidstekort het verschil is tussen de uitgaven van de staat en de inkomsten die het via belastingen en bijdragen uit de zakken van burgers en bedrijven haalt. Daarom is het overheidstekort (of nettoschuld) in deze historische fase een cijfer dat de expansieve maatregelen benadert die, wat ons land in 2020 betreft, toe te schrijven zijn aan de verschillende maatregelen die vanaf maart zijn goedgekeurd ("Cura Italia", "Relaunch Decree "," Liquiditeitsdecreet "," Italiaanse garantie "," Augustus-decreet ", de verschillende" Verfrissingsbesluiten ", enz.), Die moeten worden afgetrokken van het gebrek aan belastinginkomsten als gevolg van de inkrimping van het inkomen van Italianen.
Benadrukt moet echter worden dat in het geval van Italië de gegevens voor 2020 nog voorlopig zijn en werden geëxtrapoleerd uit het persbericht dat Istat begin vorige week presenteerde. Voor de andere landen van de eurozone daarentegen zijn de gegevens voorspeld (verwerkt in november 2020 door de Europese Commissie). Voor alle landen die in deze uitwerking zijn onderzocht, zijn de garanties op leningen die vorig jaar door individuele staten zijn verstrekt, niet in het overheidstekort opgenomen.