Zeer ruige wateren met het oog op de volgende NAVO-top. De Amerikaanse president Trump heeft brieven naar bondgenoten gestuurd om hen te sensibiliseren om het percentage van het bbp dat aan militaire uitgaven moet worden besteed te verhogen, zoals bepaald op de NAVO-top van 2014 in Wales, dat wil zeggen om minstens 2% van het bbp aan nationale defensie te besteden. Dit is een fundamentele stap waar Trump niet op terug kan komen. Als de bondgenoten niet meer doen en niet meer uitgeven, zou een niet-gebondenheid een herpositionering van de Amerikaanse militaire aanwezigheid in de wereld kunnen betekenen. Op de volgende top in Brussel bestaat het risico van een nieuwe frontale botsing tussen de geallieerden na de schok van de Canadese G7. Met één substantieel verschil, namelijk dat er direct na Brussel op 16 juli in Helsinki de top zal zijn tussen Trump en Poetin en dat het gespannen klimaat met de partners in het voordeel zou kunnen zijn van Vladimir Poetin, die verdeeldheid aan het westelijk front nastreeft met als doel tussen andere, om een einde te maken aan de sancties tegen Moskou. De slogan van Trump laat geen twijfel bestaan over de interpretatie ervan. “Het geduld van de Verenigde Staten raakt op”, verwijzend in het bijzonder naar Angela Merkel, die haar schreef dat Duitsland “de veiligheid van de NAVO ondermijnt” en haar ervan beschuldigt “een slecht voorbeeld” te zijn voor andere bondgenoten door de militaire uitgaven niet te verhogen. .
Het onderliggende thema in de brieven die het Witte Huis aan de verschillende leiders van de Atlantische Alliantie heeft gestuurd, is het thema dat Trump sinds de verkiezingscampagne nastreeft. De last van de veiligheid, zo heeft de Amerikaanse president herhaaldelijk aan de kaak gesteld, valt uiteindelijk vrijwel geheel op de schouders van de VS. Het wordt steeds moeilijker om tegenover de Amerikanen te rechtvaardigen, zoals hij aan Merkel schreef, waarom sommige landen de veiligheidslast in de NAVO niet delen, terwijl Amerikaanse soldaten hun leven in het buitenland blijven opofferen of ernstig gewond naar huis terugkeren. De Duitse minister van Defensie Ursula von der Leyen reageerde snel en specificeerde dat Duitsland “zoveel uitgeeft als nodig is”: “De verhoging van ons defensiebudget begon in 2014” met president Obama “en is sindsdien met grote transparantie gegroeid.” Dezelfde reactie uit Noorwegen, toevertrouwd aan Associated Press door minister van Defensie Frank Bakke-Jensen: "Noorwegen gaat door met zijn besluit genomen op de NAVO-top in 2014". Terwijl premier Giuseppe Conte tijdens een persconferentie onderstreepte: “Ik zal op de NAVO-top aanwezig zijn en ik reageerde op Trump door op te roepen tot een 'belofte'. Italië levert een bijdrage, maar de vormen van bijdrage zijn niet alleen van economische aard, maar ook van strategische interventies voor de NAVO. Deze vormen van bijdrage moeten samen worden bekeken." De verwijzing heeft uiteraard betrekking op de internationale missies waarvoor Italië, na de Verenigde Staten, de grootste contribuant aan de NAVO is.
