(autor: Pasquale Preziosa) Nie ma dnia, aby nie było negatywnych wiadomości z Afganistanu. Stany Zjednoczone nadal rozmawiają o tym, jak przywrócić zwycięstwo w tym kraju, a prezydent Trump mówił na początku mandatu o podniesieniu poziomu wojskowego o kolejne 6000 jednostek, ponad 9000 wskazanych przez Obamę, przy mniejszych ograniczeniach operacji wojskowych na dążyć do zwycięstwa w domu. Wojsko poprosiło o wiele więcej sił, ale strona polityczna narzuciła granice.
Gen. Pasquale Preziosa, były szef sztabu sił powietrznych
Do tej pory nie jest jasne, czy Pentagon ma przy minimalnych zasobach ludzkich plan zakończenia konfliktu w Afganistanie zwycięstwem, czy też chce wycofać się po osiągnięciu minimalnego celu po siedemnastu latach wojny.
Jednocześnie talibowie kontynuują swój postęp w Afganistanie, miasto Ghazni zostało utracone przez Afgańczyków, a następnie odzyskane z bardzo dużymi stratami i niechętnie przyjmują rozejm lub siedzą przy stole negocjacyjnym.
Jest nieodzowny punkt dla USA: Afganistan nie może być bazą w przyszłości do planowania dalszych ataków na USA.
Po 17 latach wojny „globalna wojna z terroryzmem”, która rozpoczęła się od inwazji na Afganistan, nie przyniosła pożądanych efektów; al-Kaida jest nadal w dobrym zdrowiu, a miejsce Osamy bin Ladena zajął jego syn Hamza, który poślubił córkę Atty, jednego z terrorystów z bliźniaczych wież i ISIS, dziś, pomimo strat, liczy co najmniej 30.000 XNUMX członków cierpiał w Syrii i Iraku, chętny do męczeństwa na całym świecie.
Obie organizacje planują teraz zjednoczyć się, aby wzmocnić oba ruchy.
Trzeba przemyśleć amerykańską strategię walki z terroryzmem: nie da się pokonać przeciwnika działającego na tak zwanym polu „hybrydowym” narzędziami służącymi do obrony, nie ma podejścia holistycznego ani KOMPLEKSOWEGO, które mogłoby być skuteczne, osiągnięte wyniki Ja jestem świadectwem. Z hybrydą trzeba walczyć za pomocą środków przeciwdziałania terroryzmowi. Terroryzm, który jest niewidoczny, zgodnie z klasycznymi strategiami kontrastu potrzebuje: inteligencji, kontroli terytorialnej, wsparcia ludności. W dobie globalizacji konieczne jest dodanie kontroli sieci i informacji licznikowych. W Afganistanie kontrola terytorium i poparcie ludności były minimalne, dlatego rezultatu nie udało się osiągnąć. Również dodatkowe 6000 żołnierzy nie mogło stanowić punktu zwrotnego. Czas zmienić tempo, zanim będzie za późno. W ciągu 17 lat wojny Afgańczycy i Talibowie pozostawali stałymi i stałymi aktorami i widzami wydarzeń w terenie. Siły koalicyjne, które zamiast tego walczyły na tym terytorium, zmieniały się co sześć miesięcy, rocznie, a może co dwa lata. Niewiele osobników osiągnęło dwa / trzy lata całkowitej obecności, rozłożone na 17 lat. Brak ciągłości obecności badanych w hipotezie, że mieli kontakt z ludnością, uniemożliwiał „rządzenie” wyznaczonym terytorium. Siły regularne, poprzez wszystkie możliwe adaptacje, osiągnęły maksimum, na które pozwolono, teraz konieczne jest zamknięcie gry.