Redakcyjny
W obecności rodziny pilota zaprezentowano działania związane z odzyskiem i odbudową samolotu utraconego w czasie II wojny światowej
Wydarzenie poświęcone odkryciu i restauracji Macchi C.205 „Veltro” odbyło się dzisiaj w Audytorium Palazzo Aeronautica w ramach działań związanych z odzyskiwaniem i waloryzacją historycznego dziedzictwa Sił Powietrznych.
Samolot o wojskowym numerze seryjnym 9310, działający w 1. Skrzydle Myśliwskim, zaginął w 1943 r. podczas obrony Pantellerii przez Regia Aeronautica, zidentyfikowano go w 2007 r. i odzyskano w 2023 r. Analiza znalezisk doprowadziła do zidentyfikowania samolotu pilot, ówczesny podporucznik Alvise AndrichAs II wojny światowej, odznaczony za waleczność wojskową, zestrzelony 8 czerwca 1943 r., a uratował się skacząc ze spadochronem.
Wydarzenie zorganizowane przez Siły Powietrzne i moderowane przez dziennikarza Vincenza Grientiego, gościł m.in. przemówienia gen. Isp. Szef Basil DiMartino, historyk lotnictwa i były przewodniczący Komitetu Stulecia Sił Powietrznych; płk. Franco Linzalone’a, Dowódca Oddziału Portu Lotniczego Pantelleria; z syn kapitana Andricha, Renato Andrich.
W wydarzeniu uczestniczyły także organizacje, które w różnym charakterze brały udział w odzyskaniu samolotu: operator nurkowy OTS Green Divers Antonello D'Aietti, która zidentyfikowała wrak u wybrzeży Pantellerii w 2007 r.; dowódca korwety Sebastiano Sgroiz 3. Jednostki Operatorów Podwodnych Straży Przybrzeżnej Messyny; dr. Roberto La Rocca, Nadzoru Morza Regionu Sycylijskiego. Wkład Muzeum Silników i Mechanizmów Uniwersytetu w Palermo do identyfikacji znalezisk wydobytych z morza, w szczególności pozostałości silnika.
Witając obecnych, Generał Urbana Floreaniego, Kierownik Działu V SMA – Komunikacja, podkreślił: „…największe pomniki bohaterów poległych w bitwie nie są z marmuru, ale znajdują się na dnie morza, pogrzebane wśród wydm jałowych pustyń i wśród chmur odległego nieba. Ta historia jest poświęcona bohaterowi, asowi, który po wypadku, w którym był głównym bohaterem, nadal latał. Rekonwalescencja przeznaczona jest jednak dla wszystkich, którzy nie wrócili do domu. Właśnie dlatego 5. Oddział Sił Powietrznych dokonał tego wyczynu. Promuj waloryzację historyczną i opowiadaj tę piękną historię…”
pułkownik Linzalone, dowódca oddziału Pantelleria, chciał odtworzyć etapy tej fascynującej historii. Od wydobycia wraku, poprzez poszukiwania, poprzez źródła historyczne, aż po typ samolotu, do jakiego należały znalezione fragmenty. ”…kiedy po raz pierwszy zobaczyłem wrak, fragmenty wywołały we mnie silne emocje. Dają nam świadectwo samolotu, który stanowił ważną część naszej FA. W chwili zestrzelenia samolotu nie był to już kawałek metalu, ale prawdziwe emocje. także ważne świadectwo, ponieważ reprezentuje skuteczną synergię między wieloma instytucjami…”
Następnie głos zabrał mówca syn Alvise Andrich, Renato, który z wielkim wzruszeniem zapragnął przypomnieć sobie postać swojego ojca. ”… O rozbiórce dowiedziałem się z opowieści mojej mamy, która przypomniała mu, jak został uratowany z wzburzonego morza przez niemiecką łódź patrolową. Nauczył nas odwagi w działaniu, poczucia odpowiedzialności, miłości do ojczyzny i poczucia obowiązku, które towarzyszyło mnie, mojej siostrze i wszystkim naszym dzieciom przez całe życie... Nie mogę się doczekać wyjazdu do Pantellerii na odwiedź stronę muzeum, w której przechowywany będzie samolot taty...".
Projekt renowacji obejmuje budowę konstrukcji drewniano-stalowej, która odwzorowuje kształt samolotu. Wewnątrz widoczne będą oryginalne odzyskane elementy, a tylna część samolotu zostanie pokryta aluminium przez artystę Marco Mazzei. Po zakończeniu prac samolot będzie wystawiony w hangarze Nervi na lotnisku Pantelleria, skąd samolot operował w czasie wojny.
Siły Powietrzne zawsze mocno angażowały się w działania mające na celu waloryzację operacyjnej, przemysłowej i technologicznej historii lotów we Włoszech, także poprzez rozwój szeroko zakrojonego ośrodka muzealnego, do którego zalicza się MUSAM – Muzeum Historyczne Sił Powietrznych w Vigna di Valle, główne miejsce spotkań historycznego dziedzictwa lotniczego.
Macchi C.205 na rzep
Il Macchi C.205 na rzep, najlepszym włoskim samolotem myśliwskim II wojny światowej, jest ewolucją Macchi C.202 Folgore i wszedł do służby w Pantellerii w kwietniu 1943. Był to pierwszy włoski myśliwiec zdolny do konkurowania na równych warunkach ze swoimi przeciwnikami. warunkach przytłaczającej niższości liczebnej.
Wrak MM9310 (silnik, drzewce skrzydeł z podwoziem i karabiny maszynowe) odkryto u wybrzeży Pantellerii w 2007 r., leżący na dnie morskim na głębokości około 30 m, w odległości 700 m od wybrzeża, a wydobyto go w okresie od kwietnia do października 2023 r. dzięki współpracy Sił Powietrznych, Kapitanatu Portu – Straży Przybrzeżnej, Nadzoru Morskiego i OTS Green Divers.
Poszukiwania źródeł dokumentacyjnych i archiwalnych, w tym archiwów Biura Historycznego Sił Powietrznych, Aermacchi i Centralnego Archiwum Państwowego, doprowadziły do analizy książeczki osobistej asa sił powietrznych Alvise Andrich, zidentyfikowanego jako pilot samolotu i wówczas podporucznika.
Alvise Andrich urodził się w Vallada Agordina, w prowincji Belluno, w 1915 roku. Jego brat Giovanni był wielkim alpinistą i przyjacielem króla Belgii Leopolda, jego partnera wspinaczkowego. Alvise również zaczął się wspinać w bardzo młodym wieku. Krótko mówiąc, wykazał się wyjątkowym mistrzostwem i stał się bohaterem eposu szóstej klasy, zwłaszcza w grupie Civetta. Pomimo krótkiego okresu działalności, prowadzonej w latach 1934-1936, liczne drogi wspinaczkowe w Alpach do dziś noszą imię Alvise Andrich.
Po zaciągnięciu się do Regia Aeronautica w 1936 r., dla którego jako pilot walczył na różnych teatrach operacyjnych, w czerwcu 1943 r. brał udział w obronie Pantellerii i został zestrzelony. Po przeżyciu dzięki spadochroniarstwu w 1944 roku wstąpił do Sił Powietrznych Cobelligerent i powrócił do latania na samolocie P-39 Aircobra, stając się częścią 4. Skrzydła Myśliwskiego. Był towarzyszem latania człowieka, który później został generałem Bertolaso: obaj Wenecjanie, Alvise jest o trzy lata starszy i nazywają się „el vecio e il bocia”. Za swoje akty odwagi na wojnie otrzymał dwa srebrne i dwa brązowe medale za Waleczność Wojskową oraz trzy krzyże wojenne za Waleczność. Po II wojnie światowej kontynuował karierę oficerską w Siłach Powietrznych, kończąc w stopniu kapitana. Zginął 17 października 1951 roku za sterami Beechcraft C-45F Expeditor podczas misji transferowej nad Apeninami z powodu oblodzenia skrzydeł. Pozostając na fotelu pilota podczas katastrofy samolotu, pozwolił pozostałym członkom załogi skoczyć na spadochronie, unikając w ten sposób miasta i masakry. Za swój bohaterski czyn otrzymał srebrny medal Pamięci.
Zapisz się do naszego newslettera!