Aby uporać się z kryzysem zdrowotnym i gospodarczym wywołanym przez Covid, od wiosny ubiegłego roku niemiecki rząd przeznaczył 284 mld euro na wsparcie w szczególności pracowników, przedsiębiorstw, szkół, transportu i zdrowia. Cóż, 194 więcej niż przydzielonych na te same obszary przez naszego kierownika. Uwzględnienie również środków wprowadzonych w tym tygodniu „dekretem Ristoriego” od początku pandemii Z drugiej strony rząd Conte zapłacił prawie 90 miliardów euro. Równie znaczący był wysiłek Wielkiej Brytanii, która interweniowała kwotą 201 miliardów, podczas gdy Francja ze 110, a Hiszpania z 46, podobnie jak Włochy, znacznie mniej niż Londyn i Berlin. Powiedzieć, że to CGIA. Podkreśla koordynator Biura Studiów Paolo Zabeo:
"Jeśli weźmiemy również pod uwagę wskaźniki ekonomiczne wypracowane w ostatnich dniach przez rząd francuski, to wśród naszych głównych konkurentów gospodarczych uwzględnionych w tym porównaniu tylko Hiszpania wydała mniej niż nasz kraj. Również w relacji do PKB pozostajemy przedostatni, chociaż w pierwszej fali tej pandemii byliśmy najbardziej dotkniętym krajem w Europie. Prawdą jest, że mając bardzo wysoki dług publiczny, środki te mogą finansować je jedynie deficytem, ale równie prawdą jest, że jesteśmy drugim co do wielkości producentem w Europie i jednym z kręgów europejskiej gospodarki, na który zasłużyliśmy, od naszego , dużo więcej. uwaga, zwłaszcza jeśli chodzi o inwestycje ”.
Ponadto CGIA powraca, aby zgłosić duże ryzyko poniesienia w ciągu kilku miesięcy nowego kryzysu kredytowego ze szkodą dla wielu rzemieślników, drobnych handlowców i numerów VAT. Zgłoś sekretarza Renato Mason:
"Chociaż pożyczki w kwocie poniżej 30 tys. Euro, o które zwrócono się z Funduszu Gwarancyjnego, wynoszą obecnie prawie 19 mld, dla wielu małych i mikroprzedsiębiorstw trudności w dostępie do kredytu bankowego nadal stanowią poważny problem, który w świetle nowych przepisów europejskich zagraża nawet pogorszenie. W rzeczywistości od 1 stycznia 2021 r. Wszystkie instytucje kredytowe będą musiały stosować nowe przepisy UE dotyczące klasyfikacji kontrahentów niewykonujących zobowiązań. Innymi słowy, banki będą musiały zdefiniować jako niewykonujące zobowiązania osoby fizyczne lub małe i średnie przedsiębiorstwa, które mają zaległości dłuższe niż 90 dni, których kwota jest jednocześnie większa niż 100 euro i większa niż 1% łączne ekspozycje wobec grupy bankowej. Krótko mówiąc, te nowe przepisy znacznie obniżą próg przekroczenia, zagrażając ekonomicznemu wsparciu systemu bankowego dla wielu małych przedsiębiorstw, którym zawsze brakowało płynności i były słabo skapitalizowane ”.
Oprócz poczęstunku we Włoszech należy również zrekompensować koszty stałe
Na froncie środków wspierających działania zmuszone do całkowitego lub częściowego zamknięcia CGIA podkreśla, że państwo, regiony i gminy mają prawo / obowiązek przygotować wszelkie ograniczenia, które uznają za przydatne dla ochrony zdrowia publicznego. Jest jednak jasne, że w obliczu zamykania działalności gospodarczej, tej ostatniej należy pomóc ekonomicznie, jak to miało miejsce w pierwszej fazie tej pandemii. Jednak dzisiejsza sytuacja jest zupełnie inna niż ta, która miała miejsce zeszłej wiosny. Gdyby wówczas wszystkie firmy zostały zmuszone do zamknięcia, a tylko te najważniejsze pozostały otwarte, to dziś wszystkie przedsiębiorstwa są otwarte i tylko niektóre sektory zostały objęte ograniczeniami. W tym drugim przypadku proste poczęstunki nie są już więc wystarczające, ale konieczna jest alokacja, która w pełni rekompensuje zarówno nieodebrane zbiory, jak i bieżące wydatki, które nadal ponoszą. W związku z tym chcielibyśmy zwrócić uwagę, że od 13 października Unia Europejska zmodyfikowała Tymczasowe ramy (tymczasowe ramy dla środków pomocy państwa dla przedsiębiorstw) przedłużające ich skutki do dnia 30 czerwca 2021 r. Ponadto państwa członkowskie będą mogły przyznać pomoc do 90% kosztów stałych poniesionych przez przedsiębiorstwa, które w wyniku Covid poniosły spadek obrotów o co najmniej 30 proc. Koszty te obejmują czynsze, rachunki za energię, koszty ubezpieczenia itp. Dlatego napoje orzeźwiające wynikające ze spadku obrotów nie są już wystarczające; rząd hrabstwa Conte musi zrekompensować - jak to czyniły Niemcy w ostatnich dniach po wprowadzeniu nowego mini-lockdownu - również koszty stałe poniesione przez przedsiębiorstwa, których dotyczy dekret po zamknięciu.
Pomoc dla MŚP: zachowanie poszczególnych krajów
W Niemczech, jeśli chodzi o środki udzielone przedsiębiorstwom, wyróżnia się 100 mld euro na zakup udziałów w firmach dotkniętych kryzysem oraz 18 mld euro dla firm indywidualnych i mikroprzedsiębiorstw. Istotne było również 25 miliardów wydanych na „ponowne uruchomienie” firm, które odnotowały spadek przychodów o ponad 60 procent w porównaniu z rokiem 2019. Te przedsiębiorstwa produkcyjne otrzymały rekompensatę w wysokości do 70 procent poniesionych kosztów stałych.
W Wielkiej Brytanii, ponownie w odniesieniu do środków wspierających przedsiębiorstwa, istnieje 15 miliardów funtów (17 miliardów euro po średnim kursie wymiany z 2019 r.) Dotacji wypłacanych małym przedsiębiorstwom i kolejne 15 miliardów funtów na wsparcie dochodów osób samozatrudnionych.
We Francji 8 miliardów euro dotacji zostało przeznaczonych na małe firmy o obrotach poniżej 1 miliona euro, które straciły co najmniej 50 procent swoich przychodów w marcu ubiegłego roku; 3 miliardy euro na anulowanie podatków i składek na ubezpieczenie społeczne dla przedsiębiorstw i osób samozatrudnionych znajdujących się w trudnej sytuacji; szacunkowo 9,3 mld euro na wsparcie branży turystycznej i kolejne 8 mld euro na wsparcie sektora motoryzacyjnego.
Wreszcie we Włoszech główne środki wprowadzone dla przedsiębiorstw dotyczyły bezzwrotnych dotacji na rzecz podmiotów, które doświadczyły redukcji obrotów (7,3 mld euro przy początkowych środkach), anulowania IRAP (saldo 2019 i pierwsza rata zaliczkowa 2020 na łącznie prawie 4 mld euro), działania na rzecz ożywienia turystyki / kultury (1 mld euro); ulgi podatkowe na dzierżawę / dzierżawę nieruchomości na 1,7 mld euro i kolejne 1,7 mld euro planowane na ulga podatkowa wakacje. Do tych głównych środków zwracamy również uwagę na jednorazowe odszkodowania wypłacane osobom samozatrudnionym oraz ostatnie środki przewidziane w „dekrecie Ristori”.
Kilka wyjaśnień metodologicznych
Biuro Badań CGIA podkreśla, że w porównaniu dokonanym w tym przetwarzaniu dane wartości bezwzględnych zagranicznych krajów zostały ekstrapolowane z analizy przygotowanej przez Think Tank Bruegel. Należy również zauważyć, że każdy kraj ma inny termin aktualizacji środków wspieranych na rzecz ich gospodarek, co oczywiście wymaga pewnej ostrożności przy porównywaniu krajów.
„Środki wywołujące natychmiastowy impuls fiskalny” stanowią wskaźnik, że Think Tank Bruegel wziął jako punkt odniesienia. Przez „środki natychmiastowego impulsu fiskalnego” rozumiemy dodatkowe wydatki publiczne (takie jak koszty opieki zdrowotnej, środki wsparcia dla pracowników, dotacje dla MŚP, inwestycje publiczne) poniesione przez każdy kraj w celu przeciwdziałania negatywnym skutkom spowodowanym przez Covid. Dlatego też wskaźnik ten obejmuje również zmniejszenie dochodów (np. Zniesienie niektórych podatków i składek na ubezpieczenie społeczne); zasadniczo odnosimy się do tych środków, które przyczyniły się do pogorszenia salda budżetowego bez późniejszej bezpośredniej rekompensaty. W związku z tym nie uwzględniono odroczeń podatkowych i wsparcia płynności wprowadzonego przez wiele krajów poprzez wystawianie gwarancji publicznych.