Bomba wodorowa lub bomba wodorowa, testowana przez Koreę Północną, to „potężna broń, która działa jak słońce, to znaczy opiera się na tym samym procesie, który zachodzi przy uwalnianiu energii słonecznej, i jest znacznie silniejsza niż bomba moc atomowa spadła na Hiroszimę, gdy uwolniona energia jest większa ”. Zasięg urządzenia jądrowego używanego przez Pjongjang wyjaśnia fizyk CNR Valerio Rossi Albertini, według którego istnieje jednak również „ryzyko, że jest to tylko propaganda i że Korea Północna nie przetestowała w rzeczywistości bomba H, ale używała konwencjonalnego urządzenia, choć znacznie mocniejszego. Fizyk wyjaśnia, że bomba wodorowa "wykorzystuje inną technologię niż bomba atomowa w Hiroszimie, która jest oparta na tej samej technologii, co obecne elektrownie jądrowe: do bomby, która zniszczyła Hiroszimę, użyto dwóch metali ciężkich, a mianowicie uranu i pluton, a energia uwolniona podczas eksplozji jest zdeterminowana fragmentacją lub rozszczepieniem jąder atomów, stąd nazwa bomby jądrowej. Wręcz przeciwnie, bomba wodorowa działa na odwrotny mechanizm: nie rozbija jąder metali ciężkich, ale agreguje jądra lekkich pierwiastków, takich jak wodór, uwalniając energię, stąd nazwa bomby jądrowej. Wskazuje, że bomba wodorowa „jest znacznie potężniejsza niż„ konwencjonalna ”bomba atomowa z Hiroszimy i wykorzystuje ten sam proces syntezy jądrowej, który zachodzi w Słońcu, gdzie jądra atomów łączą się, uwalniając energię słoneczną. Gdyby taka bomba „o konwencjonalnych wymiarach została zrzucona na podstawie hipotezy na miasto, zniszczyłaby kilka dzielnic, wywierając niszczycielski wpływ na sąsiedztwo”. W rzeczywistości bomba wodorowa była już testowana przez różne mocarstwa nuklearne: pierwsza co do wielkości, znana jako bomba carska, została zdetonowana w Rosji w 1961 r., A testy amerykańskie na wyspie Bikini w 1958 r. I te są znane. Mururoa w latach 80. Jednak, mówi Albertini, „jeśli wykryte eksplozje pokazują, że Korea Północna jest w posiadaniu technologii nuklearnej, uważam, że nie jest pewne, czy najnowsza głowica jest w rzeczywistości bombą wodorową, a może to być również zwykła propaganda” . W rzeczywistości, jak precyzuje, „zakres odnotowanej eksplozji i następnych trzęsień ziemi jest również zgodny z użyciem konwencjonalnej bomby rozszczepieniowej, ale o większej mocy niż w Hiroszimie, zawsze zakładając, że Korea jest w posiadaniu materiału jądrowego takie jak pluton i uran.
