Po opisaniu ogniska odkrytego w Anzio przypadki znajdowały się na dość ograniczonym obszarze. Region szybko interweniował z dezynsekcji, która jest w stanie znacznie zmniejszyć ryzyko infekcji i intensywność komarów ”. Chociaż nie można wykluczyć, że w poprzednich dniach zarażona była jakaś inna osoba. Wyjaśnia to Gianni Rezza, epidemiolog z Istituto Superiore di Sanita (Iss), który w 2007 r. pracował nad epidemią, która rozprzestrzeniła się w Emilii Romagna, dotykając ponad 250 osób. „Od 10 lat we Włoszech nie było rodzimych przypadków chikungunya, chociaż nie można wykluczyć, że w tym okresie nie było 2-3 przypadków rocznie, być może mylona z grypą”, kontynuuje. Ta infekcja, przenoszona przez Aedes albopictus, lepiej znana jako komar tygrysi, ma w rzeczywistości objawy podobne do objawów grypy. „Towarzyszy mu gorączka, bóle stawów, które mogą trwać przez długi czas, aw połowie przypadków wysypka, która może swędzieć”, podkreśla Rezza. Nawet w południowej Francji „w tym roku zgłoszono już 5-6 przypadków chikungunya”, zauważa epidemiolog. U naszych sąsiadów za Alpami nadzór nad tego typu wektorami i chorobami jest bardzo aktywny, do tego stopnia, że co roku wykrywane są 2-3 przypadki. „W kraju o umiarkowanym klimacie, takim jak nasz, łatwiej jest jednak kontrolować infekcję, zwłaszcza po przeprowadzeniu dezynsekcji, co znacznie przyczynia się do zmniejszenia liczby przypadków.
Insights
Chikungunya jest chorobą wirusową charakteryzującą się gorączką i przenoszoną przez zakażone gryzaki.
Pierwsza znana epidemia została opisana w 1952 r. w Tanzanii, chociaż już w 1779 r. opisano epidemię w Indonezji, prawdopodobnie przypisaną temu samemu czynnikowi wirusowemu. Od lat pięćdziesiątych w Azji i Afryce miały miejsce różne epidemie chikungunya. W Europie w sierpniu 2007 r. pierwsze przypadki tubylcze zostały zgłoszone w Emilii Romagna.
Objawy i obraz kliniczny
Po okresie inkubacji trwającym 3-12 dni pojawiają się objawy grypopodobne, które obejmują wysoką gorączkę, dreszcze, ból głowy, nudności, wymioty, a przede wszystkim poważne bóle stawów (stąd nazwa chikungunya, co w języku suahili oznacza „jaka krzywa” lub „wykrzywienie”). ), tak aby znacznie ograniczyć ruchy pacjentów, którzy w związku z tym mają tendencję do pozostawania w całkowitym bezruchu i przyjmowania pozycji przeciwbólowych.
Możliwe jest również rozwinięcie zakaźnego wysiękowego plamiateliodawki. Wszystko rozwija się spontanicznie, zwykle w ciągu kilku dni, ale bóle stawów mogą utrzymywać się przez wiele miesięcy. Poważne powikłania są rzadkie i mogą mieć charakter krwotoczny (ale nie tak poważny jak w przypadku dengi) w ciągu 3-5 lub neurologicznie, zwłaszcza u dzieci. W bardzo rzadkich przypadkach, chikungunya może być śmiertelna, a tym bardziej u starszych osób z podstawowymi warunkami wyjściowymi.
Wektory i odpowiedzialny agent
Wirus odpowiedzialny za chikungunya należy do rodziny togaviridae z rodzaju alfawirusa. Jest przenoszony przez komary z rodzaju Aedes, Jak Aedes aegypti (ten sam, który przenosi żółtą febrę i denga) i występuje szczególnie na obszarach wiejskich, podczas gdy jest to rzadkie lub nawet nieobecne w pobliżu zamieszkałych ośrodków.
Kolejnym ważnym nośnikiem jest Aedes albopictus, powszechnie nazywany moskitem tygrysów, który jest również obecny w miastach naszego kraju. Ten komar jest uważany za przewoźnika, który spowodował rozprzestrzenianie się tego wirusa na wyspy indyjskie. Zidentyfikowano również różne gatunki rodzaju culex jako potencjalne wektory tego czynnika wirusowego.
diagnoza
W Departamencie Chorób Zakaźnych, Pasożytniczych i Odpornościowych (MIPI) ISS, Centrum Referencyjne WHO prowadzi badania nad arbowirusami i wirusowymi gorączkami krwotocznymi. Jednym z działań ośrodka jest diagnozowanie podejrzeń o choroby wirusowe przenoszone przez stawonogi i gryzonie, zarówno importowane, jak i autochtoniczne.
Najważniejszymi chorobami przywozu są: denga, chikungunya, żółta febrze, zachodnio-nerkowy, japońskie zapalenie mózgu i spowodowane przez hantawirus. Metody diagnostyczne są serologiczne i molekularne.