Osobie powiązanej z przestępczością zorganizowaną w Katanii nakazano konfiskatę udziałów i majątku spółki o wartości ponad 10 mln euro
Policja Stanowa i Policja Finansowa Padwy, za pośrednictwem personelu Wydziału Przeciwdziałania Przestępczości Komendy Głównej Policji i Komendy Wojewódzkiej Policji Finansowej, wykonały dekret o konfiskacie wydany przez Okręgową Sekcję Środków Zapobiegawczych Sądu Weneckiego , na wniosek komisarza policji w Padwie, w następstwie dochodzenia dotyczącego majątku osoby powiązanej z klanem „Cosa Nostra” w Katanii, którego wynik ujawnił dostępność przypisanego mu pośrednio majątku o nieproporcjonalnej wartości w porównaniu z zadeklarowany dochód lub uznawany za wynik ponownego wykorzystania nielegalnych dostaw.
Przedmiotowy przepis w swej nieostatecznej formie umożliwiał konfiskatę udziałów 17 spółek akcyjnych, 13 nieruchomości i 3 gruntów, położonych w prowincjach Belluno, Mediolan, Wenecja i Vicenza, a także 3 samochodów , za łączną wartość ustaloną na 10 milionów i 700 tysięcy euro. Majątek objęty ograniczeniami został powierzony zarządcy sądowemu powołanemu przez ww. Sąd.
Śledztwo majątkowe prowadzone przez Wydział Policji Antykryminalnej Komendy Głównej Policji w Padwie oraz Spółkę Guardia di Finanza w Este dotyczyło tematu obarczonego różnymi precedensami, wśród których wyróżnia się wyrok wydany przez Sąd Apelacyjny Katanii (która stała się nieodwołalna w grudniu 2022 r.) w związku m.in. z przestępstwem zrzeszania się o charakterze mafijnym oraz kolejny, niedawny wyrok Sądu w Rovigo, potwierdzony w Sądzie Apelacyjnym (aczkolwiek wyrokiem, który nie stała się ostateczna), za przestępstwa stowarzyszania się w celach przestępczych i oszustw.
Propozycja – objęta już ostatecznym środkiem zapobiegawczym ojcowskim wydanym przez władze sądownicze Katanii – została uznana przez sędziów laguny za społecznie niebezpieczną na podstawie przepisów tzw. „Kodeksu antymafijnego” i przejawiało się wyżej wymienione niebezpieczeństwo ostatecznie w prowincji Padwa, gdzie najwyraźniej zakorzeniła się baza organizacyjna złożonego systemu piramidy przedsiębiorstw kierowanej przez tę ostatnią, instrumentalnie wykorzystywanej do popełniania oszustw w północnych Włoszech.
Ponadto istnienie obiektywnego wymogu wyraźnej dysproporcji pomiędzy niewielkimi dochodami zadeklarowanymi w ciągu ostatnich pięciu lat a wartością majątku przypadającego na zaproponowaną osobę (nagromadzonego w latach 2018–2022, a zatem w okresie następującym po wydarzeniach związanych do poprzedniego orzeczenia), również uznane za skutek ponownego wykorzystania nielegalnych zysków, których zgodne z prawem pochodzenie nie zostało odpowiednio uzasadnione.
Przeprowadzone dochodzenie pozwoliło zatem wykazać, że część majątku znajdowała się między innymi za pośrednictwem 17 spółek fasadowych (będących przedmiotem dzisiejszej konfiskaty zapobiegawczej), z których trzy z siedzibą w prowincji Padwa są już odbiorcami, w maju 2022 r. informacji o antymafijnej dyskwalifikacji wydanej przez Prefekta ww. stolicy.
Przedsiębiorstwa te zostałyby wykorzystane jako narzędzie do popełnienia serii oszustw na szkodę niczego niepodejrzewających dostawców, którzy – uspokojeni sztucznymi danymi bilansowymi i niczego niepodejrzewającymi frontmanami – sprzedali towary o wartości kilku milionów euro, nie otrzymując uznania ceny sprzedaży.
Centrum nerwowe tego oszukańczego postępowania znajdowało się w rejonie Padwy, pomimo faktu, że siedziby spółek miały formalnie siedzibę także w innych prowincjach (m.in. Brescia, Katania, Mediolan, Monza, Rzym, Syrakuzy, Turyn, Udine i Wenecja), aby utrudnić rekonstrukcję działalności przestępczej.
Dlatego też, dzięki waloryzacji wszystkich elementów zdobytych przez śledczych, możliwe było prześledzenie mienia aż do odbiorcy środka zapobiegającego konfiskacie, prowadzonego przez Fiamme Gialle i Policję Państwową.
Wspólne działanie Guardia di Finanza i Policji Państwowej wpisuje się w szerszą strategię ataków na majątek nielegalnego pochodzenia, realizowaną przy użyciu ostrych narzędzi oferowanych przez ustawodawstwo antymafijne, a także nabiera istotnej wartości „społecznej”, umożliwiając powrót do majątku zgromadzonego w miarę upływu czasu w wyniku przestępstwa.