Po inwazji Rosji na Ukrainę warto dowiedzieć się więcej o aparacie państwowym, który pozwala współczesnemu carowi, Władimir Putin trzymać cały świat w ryzach. W obliczu PKB trochę więcej niż 1700 dolarów amerykańskich (rok 2020) Moskwa wydaje około 4 procent rocznie na wydatki wojskowe (70 miliardów dolarów). Główne źródła dochodów wewnętrznych pochodzą ze sprzedaży gazu, ropy, aluminium i stali, natomiast uzależnienie zagraniczne koncentruje się głównie na potrzebie importu surowców.
Rosyjski personel wojskowy zatrudniony za granicą (źródło Cia Factbook). 3.000-5.000 1.500 Armenia, 7.000 Białoruś, 10.000 100-500 1.500 Gruzja; 2.000 Republika Środkowoafrykańska, 3.000 Kirgistan, 5.000-5.000 7.000 Mołdawia (Naddniestrze), 190.000 2020-2.000 2021 Syria, XNUMX XNUMX-XNUMX XNUMX Tadżykistan, XNUMX XNUMX Ukraina. Rosja rozmieściła około XNUMX żołnierzy sił pokojowych na obszarze Górnego Karabachu i wokół niego do XNUMX r. w ramach rozejmu między Armenią a Azerbejdżanem. Pod koniec XNUMX r. Rosja wysłała znaczną liczbę wykonawcy w Republice Środkowoafrykańskiej (około 1-2000), w Libii (1-2.000) oraz w Mali (około 1000).
Siły Zbrojne Federacji Rosyjskiej. Armia (trzysta tysięcy), Marynarka Wojenna (sto pięćdziesiąt tysięcy), Siły Powietrzne (czterdzieści tysięcy), Siły Powietrzno-kosmiczne (sto sześćdziesiąt tysięcy), Wojska powietrznodesantowe i wojska rakietowe (siedemdziesiąt tysięcy) do celów strategicznych potocznie nazywane strategicznymi siły rakietowe. Siły Specjalne (dwadzieścia tysięcy) oraz ludzie oddani cyberprzestrzeni, logistyce, dowodzeniu i kontroli oraz bezpieczeństwu (sto tysięcy).
Federalna Gwardia Narodowa Federacji Rosyjskiej (FSVNG) utworzona w 2016 roku jako niezależna agencja bezpieczeństwa wewnętrznego zajmująca się walką z terroryzmem, handlem narkotykami, ochroną ważnych struktur państwowych i personelu rządowego oraz bezpieczeństwem granic (dwieście pięćdziesiąt tysięcy jednostek).
Moskwa spory za granicą
Rosja angażuje się w walkę z przemytem maku zAfganistan przez kraje Azji Środkowej.
Chiny a Rosja rozstrzygnęła wielowiekowy spór graniczny o sporne wyspy Amur i Ussuri oraz rzekę Argun w 2004 roku.
Pozostaje jednak spór o suwerenność wysp Etorofu, Kunashiri, Shikotan i Habomai, znanych w Japonia jako „Terytoria Północne”, aw Rosji jako „Kuryle Południowe”, okupowane przez Związek Radziecki w 1945 r., obecnie administrowane przez Rosję, ale przejęte przez Japonię.
Wojskowe wsparcie Rosji i późniejsze uznanie niepodległościAbchazja oraz "Osetia południowej w 2008 r. nadal zacieśniają stosunki z .
Azerbejdżan, Kazachstan Rosja ratyfikowała traktaty o wyznaczeniu dna Morza Kaspijskiego w oparciu o równą odległość, podczas gdy Iran nadal nalega na kawałek morza na tym samym obszarze.
Norwegia a Rosja podpisała kompleksową umowę o granicy morskiej w 2010 roku.
Różne wrażliwości w Finlandia popierają odbudowę Karelii i innych obszarów przekazanych Związkowi Radzieckiemu po II wojnie światowej, ale fiński rząd nigdy nie wystąpił z formalnymi roszczeniami terytorialnymi.
Rosja wyd Estonia podpisał umowę o granicy technicznej w maju 2005 r. Estoński parlament dodał do wewnętrznego aktu ratyfikacyjnego preambułę historyczną odnoszącą się do okupacji sowieckiej i granic przedwojennej Estonii na mocy traktatu z Tartu z 1920 r. Rosja przekonuje, że preambuła ta pozwala Estonii na roszczenia terytorialne wobec Rosji w przyszłości, podczas gdy urzędnicy estońscy zaprzeczają, aby preambuła miała jakikolwiek wpływ prawny na tekst traktatu.
Rosja wzywa do lepszego traktowania ludności rosyjskojęzycznej w Estonia e Łotwa.
Litwa a Rosja zobowiązała się do wytyczenia swoich granic w 2006 roku, zgodnie z traktatem lądowo-morskim ratyfikowanym przez Rosję w maju 2003 roku i przez Litwę w 1999 roku. zgodne, jako państwo członkowskie UE z zewnętrzną granicą UE, gdzie obowiązują przepisy graniczne „Schengen”.
Wyznaczenie granic Kazachstan Rosja została ratyfikowana w listopadzie 2005 r., a demarkacja obozu ma rozpocząć się w 2007 r.
Rosyjska Duma nie ratyfikowała jeszcze umowy o granicy morskiej morze Beringa z 1990 roku z Stany Zjednoczone.
La Dania (Grenlandia) i Norwegia przedstawiła uwagi Komisji w sprawie granic szelfu kontynentalnego (CLCS), a Rosja zbiera dodatkowe dane, aby rozszerzyć swoje zgłoszenie CLCS z 2001 r.
Rosyjskie uzbrojenie nowej generacji
W 2022 r. rosyjskie wojska lądowe, powietrznodesantowe i przybrzeżne otrzymają ponad 1.000 sztuk sprzętu.
Hiperdźwiękowe przeciwokrętowe pociski manewrujące Zircon
24 grudnia prezydent Rosji Władimir Putin ogłosił udany start rakiet Zircon. Ta testowa premiera była kamieniem milowym w wielu latach rozwoju i testowania. Minister obrony Siergiej Szojgu mówił o seryjnych dostawach nowego pocisku w 2022 r. W ramach testów pocisk został wystrzelony przez okręt podwodny Siewierodwińsk, a następnie przez fregatę Admirał Gorszkow.
Strategiczny system rakietowy RS-28 Sarmat
Według ministra obrony Shoygu rosyjskie strategiczne siły rakietowe otrzymają 21 wyrzutni ICBM, w tym pocisk Sarmat. Wcześniej dowódca Strategicznych Sił Rakietowych generał pułkownik Siergiej Karakajew zapowiedział, że pierwszy pułk uzbrojony w Sarmat ICBM rozpocznie służbę bojową w 2022 roku. Uważa się, że RS-28 Sarmat może wystrzelić głowicę o wadze dziesięciu ton na całym świecie. Przyszły strategiczny system rakietowy oparty na silosie zastąpi pociski R-36M2 Voevoda.
System rakiet przeciwlotniczych Gibka-S
W 2022 roku jednostki obrony powietrznej po raz pierwszy otrzymają przeciwlotnicze zestawy rakietowe Gibka-S. Generał porucznik Aleksander Leonow, szef wojskowej obrony powietrznej Sił Zbrojnych Rosji, powiedział, że nowy system obrony powietrznej otrzymał sprzęt rozpoznawczy i automatyczny system sterowania. Pozwala to wojsku na utrzymanie całodobowej służby i kontrolowanie ognia w czasie rzeczywistym. System Gibka-S stał się pierwszym rosyjskim samobieżnym kompleksem krótkiego i ultrakrótkiego zasięgu typu VSHORAD (Very Short-Range Air Defense). Ten system obrony powietrznej może celować w samoloty, helikoptery, drony i pociski manewrujące lecące na minimalnej wysokości. Gibka-S używa amunicji do przenośnych systemów obrony przeciwlotniczej (MANPADS), takich jak Igla, Igla-S i Verba.
Helikopter rozpoznawczy i szturmowy Ka-52M
Podczas międzynarodowego forum wojskowo-technicznego Armia-2021, które odbyło się w sierpniu, Ministerstwo Obrony i Rosyjski Holding Śmigłowców podpisały umowę na dostawę zmodernizowanych śmigłowców Ka-52M. W ramach umowy armia otrzyma 30 śmigłowców rozpoznawczych i szturmowych. Dostawy śmigłowców rozpoczną się w 2022 r., podało źródło z branży lotniczej. Ka-52M został zaktualizowany o system optoelektroniczny i nowy system radarowy wyposażony w aktywny układ anten fazowych. Ponadto zmodernizowany śmigłowiec będzie mógł przenosić nowe uzbrojenie, w tym pociski Ataka, Vikhr i Vikhr-M.
Drony KUB-UAV
W 2022 roku armia rosyjska otrzyma nowy rodzaj broni. 17 grudnia służba prasowa ZALA Aero (wchodzącej w skład grupy Kałasznikow) poinformowała o pomyślnym zakończeniu testów dronów KUB-UAV. Pojazd został rekomendowany do przyjęcia, a jego dostawy mogą rozpocząć się w 2022 roku. KUB-UAV jest wyposażony w silnik elektryczny, który zapewnia maksymalną prędkość do 130 kilometrów na godzinę. Pojazd może latać do 30 minut. Jego głowica waży trzy kilogramy.
Kompleks robotów Uran-9
W październiku głównodowodzący sił lądowych generał armii Oleg Saljukow ogłosił, że eksperymentalna operacja wojskowa robota bojowego Uran-9 odbędzie się w 2022 roku. Po tej fazie armia określi liczbę systemów robotycznych do zakup. W 2021 r. systemy Uran-9 zostały z powodzeniem wykorzystane we wspólnych ćwiczeniach strategicznych Zapad 2021 Rosji i Białorusi. Roboty z powodzeniem uderzają w pojazdy opancerzone fałszywego wroga z odległości do 5.000 metrów.
Sukhoi Su-57, myśliwiec piątej generacji
Wielozadaniowe myśliwce piątej generacji Su-57 trafią do oddziałów we Wschodnim Okręgu Wojskowym już w 2022 r. – powiedział generał pułkownik Alexander Chaiko, dowódca sił obrony powietrznej. Su-57 myśliwiec stealth piątej generacji jest przeznaczony do niszczenia wszystkich typów celów naziemnych, powietrznych i nawodnych. Samolot ma powłokę pochłaniającą radary i komory na broń w korpusie. Pierwszy samolot z tej serii został dostarczony do rosyjskich sił powietrznych w grudniu 2020 roku.
Bombowiec strategiczny Tupolew Tu-160M
Podstawowy model bombowca Tu-160 Tupolew odbył swój dziewiczy lot w 1981 roku. Produkcja zmodernizowanego modelu Tu-160M rozpoczęła się w Kazańskich Zakładach Lotniczych w 2018 roku. W grudniu wicepremier Jurij Borysow ogłosił, że nowy Tu-160M 2022M wystartuje po raz pierwszy w 160 roku. Tupolew Tu-160 pozostaje największym naddźwiękowym samolotem w historii lotnictwa. Tu-160 pozostaje również najcięższym samolotem myśliwskim i najszybszym bombowcem. Tu-XNUMX jest przeznaczony do rażenia celów na odległych obszarach za pomocą broni konwencjonalnej i nuklearnej.
Wielozadaniowy ciężki śmigłowiec Mi-26T2V
Seryjna produkcja śmigłowca Mi-26T2V rozpocznie się w 2022 roku. W listopadzie Andriej Boginsky, prezes Russian Helicopters Holding, poinformował, że producent otrzyma pozwolenie na seryjną produkcję do końca 2021 roku. Zaktualizowana wersja największego seryjnego śmigłowca transportowego pierwszy lot odbył w 2018 roku. Rosyjskie Ministerstwo Obrony planuje pozyskać dziesięć śmigłowców. Zdolność transportowa Mi-26T2V wynosi 20 ton.