Iwieczór w Palazzo Chigi w mieszkaniu przewodniczącego Rady Giuseppe Conte kolacja z Emmanuel Macron. Po burzliwych miesiącach żółto-zielonego rządu oba kraje spotykają się ponownie, aby spróbować rozwiązać wspólne problemy. Przynajmniej taki jest zamiar rządu kierowanego przez Giuseppe Conte, aby spróbować zająć się dossier w Libii i kryzysem migracyjnym w sposób strukturalny.
Libia
Dla Libii wyjściem mogłoby być spotkanie ministerialne w ONZ, przy wsparciu obu krajów jesienną konferencją w Berlinie.
Giuseppe Conte spotkał się również z jedynym uznanym prezydentem Libii, Fayez al Serraj z którym potwierdził włoskie poparcie dla Rządu Zgody Narodowej i jednocześnie zaproszenie do dalszego aktywnego udziału w powrocie do cnotliwego i pokojowego procesu.
Jednym z głównych problemów, na które zwrócono uwagę w al Serraj, jest kwestia terrorystów ukrywających się wśród licznych milicji. Od tego momentu trzeba zacząć, aby wspierać realistyczny proces pokojowy. Serraj reprezentował jednak, że generał Khalifa Haftar, dowódca samozwańczej Armii Narodowej, "nie może być już wiarygodnym partnerem w politycznym rozwiązaniu kryzysu w Libii”. Conte na Haftar nie był lapidarium: „lWłochy konsekwentnie wspierają rząd porozumienia narodowego jako prawowity i uznawany na arenie międzynarodowej; jednocześnie nie możemy nie uznać Cyrenajki i innych reprezentacji Libii za rozmówców w poszukiwaniu politycznego rozwiązania".
migranci
Macron nalegał na redystrybucję migrantów w nieuwzględnianiu migrantów ekonomicznych. Pewnej nocy we wtorkowy program na La7, raport pokazał, że na granicy Ventimiglia francuska policja systematycznie odrzuca nie tylko migrantów zarobkowych, ale także nieletnich.
Stwierdzoną dystonią można by zająć się na następnym szczycie migrantów na Malcie, gdzie można by poczynić postęp w mechanizmach dystrybucji uchodźców i osób ubiegających się o azyl. Jednym ze środków, które zostaną zaproponowane przez Włochy, jest karanie finansowe krajów, które nie przyjmują migrantów. Podczas konferencji prasowej Conte podkreślił potrzebę faworyzowania planu strukturalnego, na który zgadza się Macron, dla automatycznej dystrybucji migrantów i dodał, że będzie współpracował z Macronem nad poprawą Pakt stabilności i wzrostuna korzyść inwestycji. Na Libia będziemy współpracować w konstruktywny sposób, zaczynając od Zgromadzenia ONZ ”. Zamiast tego powiedział Macron"Jeżeli jestem tu dzisiaj, to mam wspólnie wskazać potrzebę wspólnej pracy na rzecz projektu europejskiego, to przyjaźń między Francją a Włochami jest niezniszczalna. Rozwiązanie dla zjawisk migracyjnych należy znaleźć w Europie, łącząc ludzkość i solidarność, a Francja jest gotowa do zmiany przepisów dublińskich ”.
Wyścig do libijskiej ropy
Finanse w Mediolanie następnie przeanalizował kwestię libijskich pól. Francja próbuje wypełnić lukę z Eni za pośrednictwem libijskiego koncernu naftowego Noe. W rzeczywistości libijska firma naftowa zbiera coraz większe liczby od Total, odkąd francuska grupa podwoiła liczbę baryłek produkowanych w Libii. Łącząc obszary 15,16 i 32 Al Jurf, bloki 129,130, 131 i 2018 oraz Waha, między podatkami a opłatami licencyjnymi za produkcję Total w 2,2 wpłacił 63 miliarda dolarów do kasy Noe i libijskiego Ministerstwa Finansów. To nawet jeśli Francuzi wciąż utknęli na poziomie 302 450 baryłek dziennie, co jest dalekie od 16,3 220 średniej Eni. Produkcja nie postępuje tak, jak chciałby tego Total, który w ubiegłym roku zainwestował kolejne 22 mln dolarów za XNUMX% udziałów w Waha. Przy potencjale produkcyjnym XNUMX XNUMX baryłek dziennie, pole wciąż wynosi XNUMX XNUMX, a koszty rosną. Kolejnym cierniem w boku jest lądowe pole Mabruk, które jest zamknięte od prawie pięciu lat. Z tego powodu przyszedł z Paryża rozkaz, żeby się rozejrzeć. Jeden z projektów, nad którym pracujemy, przechodzi przez Woc (Waha Oil Company), z Noe, Wintershall i Total. W tych dniach kontrakty zaczęły odnawiać dwa pola zniszczone przez ciągłe starcia milicji. To są Dahra i Bahi. Woc wynajął spółkę zależną Noe, Libya Engineering Technology, do przeprowadzenia wstępnych badań. A na torze jest już trzeci projekt, jeszcze bardziej ambitny: przywrócenie produkcji obszaru Dorrà / Al-Jafra, która jednak znajduje się w strefie wpływów generała Haftara.