(przez Massimiliano D'EliaNarody rozwijają się w normalnych warunkach w przekonaniu, że ich instytucje są zdolne do zarządzania katastrofami, powstrzymywania ich skutków i przywracania stabilności.
Kiedy skończy się pandemia spowodowana przez Covid-19, instytucje wielu krajów popadną w kryzys, ponieważ zdają sobie sprawę, że nie udało im się wykonać misji.
Rzeczywistość jest taka, że świat nigdy nie będzie taki sam po koronawirusie. Koronawirus bezkrytycznie wpłynął na wszystkie stany świata bez żadnego rozróżnienia.
Rozprzestrzenianie się Covid-19 jest tak gwałtowne, przypadki podwajają się co pięć dni, że środki medyczne okazały się niewystarczające, podobnie jak oddziały intensywnej terapii (nawet w krajach zachodnich, które mają doskonałe systemy opieki zdrowotnej). Metodologia zastosowana do przeprowadzenia testów okazała się (we wszystkich przypadkach) nieodpowiednia do dokładnego określenia zakresu rozprzestrzeniania się infekcji. Niestety, szczepionka może być gotowa dopiero za 12-18 miesięcy.
Na horyzoncie widać już inną sytuację nadzwyczajną, ekonomiczną, której skutki mogą być równe tsunami. Z tego powodu należy teraz pracować nad okresem po wirusie. Jednak światowi i europejscy liderzy są w obliczu kryzysu wciąż w kontekście czysto krajowym, Efekty, jako przekrojowe, nie znają granic i mogą generować polityczne i gospodarcze „nieporządek” dla całych pokoleń. Na razie konieczna jest precyzyjna wizja programu globalnego i strukturalnego.
Konieczne będzie wsparcie globalnej odporności na choroby zakaźne. Triumfy nauk medycznych, takie jak szczepionka przeciwko polio, zwycięstwo nad ospą i diagnostyka medyczna dzięki sztucznej inteligencji, uśpiły nas w niebezpiecznym samozadowoleniu, wydawało się, że staliśmy się niepokonani.
Covid-19 obudził nas ze snu, uświadamiając nam, że musimy opracować nowe techniki i technologie kontroli i zapobiegania poważnym infekcjom oraz „szybkiej” produkcji szczepionek.
Miasta, regiony i państwa będą musiały nieustannie konfrontować się ze sobą, aby móc chronić swoich obywateli nawet przed poważnymi infekcjami. W takich przypadkach polityka musi porzucić swoje barwy. Wszystko razem, aby skoncentrować wysiłki i zasoby w fazie przedkryzysowej w celu zapewnienia szkolenia, logistyki i planowania rozmieszczenia sił, sił już zidentyfikowanych i nie wybieranych od czasu do czasu.
W sytuacji pełnej kryzysowej należy pomyśleć o narodowej strukturze kryzysowej o nadzwyczajnych uprawnieniach (wolnej od wpływu polityki), w której rzeczywiście korzysta się z wyjątkowości dowodzenia. Organizacja kryzysowa musi zaczynać z daleka i ściśle współpracować ze społecznością naukową wysokiego szczebla, przygotowaną do zarządzania katastrofami, które mają charakter nierozwiązany. Zbyt wielu było profesorów, którzy na zmianę w telewizji tłumaczyli swoje tezy na podstawie wiedzy, a dokładnie wiedzy. Covid-19 jest nieznany.
Gospodarka. Chociaż światowi przywódcy wiele nauczyli się na błędach popełnionych podczas kryzysu gospodarczego w 2008 r., Wydaje się, że nie są przygotowani do stawienia czoła obecnemu kryzysowi gospodarczemu, który jest bardziej złożony i wyjątkowy na polu akademickim. Światowy handel nigdy się nie zatrzymał. Skurcz spowodowany globalnym rozprzestrzenianiem się koronawirusa, niezbędne środki w zakresie zdrowia publicznego, takie jak dystans społeczny oraz zamykanie szkół i firm, wywołały kryzys nigdy wcześniej nie znany w historii ludzkości. Efekty mogły dorównać tym w Europie po drugiej wojnie światowej. Z tego powodu szefowie państw i rządów muszą zbliżyć się w kierunku Globalny plan ratunkowy dla wiarygodnej i trwałej odbudowy gospodarczej, w przeciwnym razie już niestabilna równowaga światowa byłaby w poważnym niebezpieczeństwie.