Bardzo interesujący ze względu na treść i dokonaną analizę artykuł generała Pasquale Preziosa, przewodniczącego Obserwatorium Bezpieczeństwa Eurispes oraz prof. Dario Velo, znany ekonomista, który przyczynił się do budowy Unii Europejskiej, współpracując z A. Spinellim, J. Monnetem i innymi europejskimi liderami.
Opublikowane na leurispes.it, Preziosa i Velo, po jasnym i szczegółowym opisie poważnego kryzysu gospodarczego i zdrowotnego związanego z sytuacją kryzysową związaną z COVID-19, wskazują strategię, którą należy przyjąć ”zmniejszyć poziom ryzyka„Mając nadzieję, że potrzebny będzie skuteczny plan gospodarczy, który pomoże wszystkim krajom europejskim wyjść z kryzysu.
"Prawdą jest, że aby funkcjonować gospodarka, potrzebne jest dobre zdrowie publiczne, ale prawdą jest również, że aby mieć dobre zdrowie publiczne, musimy mieć funkcjonującą gospodarkę."
(autor: Pasquale Preziosa i Dario Velo) Międzynarodowy Fundusz Walutowy opublikował prognozy dotyczące redukcji produktu krajowego brutto zarówno na całym świecie, jak i w poszczególnych krajach.
Spadek światowego PKB może wynieść około 6,1%, PKB w strefie euro 7,5%, a Włochy 9,5%, Wielka Brytania może doświadczyć redukcji o 6,5%, podczas gdy w USA jest to szacowany na 5,9%.
Wszystkie te prognozy będą musiały zostać poddane przeglądowi pod koniec pandemii, a dane mogą być dalej korygowane w dół.
Sytuacja jest bardzo poważna zarówno pod względem zdrowia, jak i ekonomii.
Ekonomiczny wkrótce odczuje swoje skutki dla finansów, a zatem dla banków, wraz ze wzrostem kredytów zagrożonych (NPL), słynnych złych długów banków.
Sytuacja jest zbliżona do tej, którą dotknęła już wielka depresja w 1929 r., Z poważną szkodą dla bezpieczeństwa narodowego wielu krajów.
W Stanach Zjednoczonych oczekuje się, że poziom bezrobocia na poziomie 9% również będzie w 2021 r.
W przypadku innych krajów nie ma obecnie prognoz poziomu bezrobocia, ale mogą być gorsze od amerykańskich.
Spowolnienie gospodarcze spowoduje kryzys finansowy. Najbardziej cierpiące gospodarki są już obciążone wysokim długiem publicznym. W przypadku Włoch pierwsze szacunki dotyczące wzrostu długu publicznego wskazują na wzrost o ponad 160% w porównaniu z PKB.
W przypadku tych wysokich poziomów długu publicznego zarządzanie polityczne i administracyjne poszczególnymi krajami staje się bardzo trudne, jeśli nie niemożliwe; wzrost już i tak wysokiego długu publicznego zwiększyłby niepewność co do stabilności samego długu.
Włochy muszą zmienić tempo i potrzebują strategicznego planu inwestycyjnego finansowanego przez Unię Europejską. Finansowanie jest dostępne, ale plan nie został jeszcze opracowany.
Era postmodernizmu się skończyła, do rozwiązania problemów potrzebne są obowiązki i umiejętności. Zdolność do podejmowania decyzji nie zależy od techników, którzy mogą jedynie oceniać.
Decyzja o tym, co należy zrobić, należy do decydenta politycznego, który wskazuje trasę o najniższym ryzyku dla kraju, aby wyprowadzić ją z pandemicznego bagna, na którym upadły wszystkie kraje, zapewniając bezpieczeństwo narodowe.
Prawdą jest, że aby funkcjonować gospodarka, potrzebne jest dobre zdrowie publiczne, ale prawdą jest również, że aby mieć dobre zdrowie publiczne, musimy mieć funkcjonującą gospodarkę.
Na jednolitym rynku europejskim decyzje jednego państwa członkowskiego muszą być dzielone przez innych członków, wszyscy mają jednakową godność polityczną.
Unia Europejska wciąż jest kołem ratunkowym wielu państw europejskich, które będą musiały wykorzystać wszystkie dostępne instrumenty finansowe, aby rozwiązać problemy gospodarcze, finansowe, zdrowotne i bezrobocia wynikające z trwającego kryzysu, którego katastrofalne skutki są nadal do rozliczenia.
Włochy nie osiągnęły znaczących krajowych i europejskich sukcesów gospodarczych i finansowych w ostatnich dziesięcioleciach i nie stworzyły bogactwa.
Niezdolność naszego kraju do korzystania z funduszy europejskich była od dawna monitorowana, ale nadal nierozwiązana.
Problem ten powtarza się również w przypadku finansowania krajowego.
Ostateczną przyczyną jest nieskuteczność administracji publicznej, poważniejszej w regionach Południa niż w regionach Północnych Włoch, co również utrudnia prywatne elementy gospodarki.
Kraj przeżywa chwilę zniechęcenia, ponieważ nie widzi skuteczności w podejmowaniu decyzji politycznych.
Kraj, który traci nadzieję, traci przyszłość.
Dwoma filarami wspierającymi politykę bezpieczeństwa naszego kraju były: wojskowy sojusz polityczny NATO i Unia Europejska.
Obrona naszego kraju jest gwarantowana przez Sojusz, zamiast tego środki pochodzą z Unii Europejskiej i EBC.
Członkowie Unii Europejskiej postanowili nie dzielić polityki gospodarczej, fiskalnej, zdrowotnej, obrony i bezpieczeństwa, wywiadowczej i zagranicznej, ale udostępniać (nie wszystkie) tylko jedną walutę, rezygnując z funkcji krajowych banków centralnych.
Dziś tylko instrumenty finansowe przegłosowane jednogłośnie są dostępne dla państw członkowskich.
Aby rozwiązać trwający poważny kryzys, konieczne będzie wykorzystanie wszystkich zatwierdzonych mechanizmów finansowych, w tym planu Junker, który rozpoczął się w 2014 r., I utworzenia Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych (EFIS), który przy początkowej inwestycji wynoszącej zaledwie 21 miliardów euro zmobilizowało 315 miliardów inwestycji w ciągu pierwszych trzech lat działalności, kierując się dwiema odrębnymi liniami (okno): okno infrastruktury i innowacji dla długoterminowego finansowania przedsiębiorstw / konsorcjów oraz okno MŚP dla finansowania małych i średnich przedsiębiorstw poprzez instytucje kredytowe mające bezpośredni kontakt z finansowanymi spółkami (pomocniczość horyzontalna); i to w celu zwiększenia skuteczności finansowania europejskiego.
Nowa pożyczka w wysokości 500 miliardów euro z planu Junker stworzyłaby inwestycję w wysokości 7.500 miliardów euro.
Włochy były największym użytkownikiem planu Junker po Francji.
Pandemia podważa bezpieczeństwo narodowe wielu krajów z powodu poważnych szkód spowodowanych przez blokadę gospodarki, dług publiczny, poziom bezrobocia, jakiego nigdy wcześniej nie doświadczył, a także trwałość niezbędnych poziomów zdrowia publicznego.
Zmniejszenie poziomu ryzyka jest niezbędne dla wszystkich rządów poprzez skoordynowane ukierunkowane strategie rewitalizacji krajowych PKB w celu wsparcia obszarów kryzysowych.
Wiele krajów europejskich nie jest w stanie działać samodzielnie, ponieważ brakuje im odpowiednich środków finansowych, aby poradzić sobie z wielką katastrofą.
Tylko Unia Europejska w doskonałej koordynacji z krajami członkowskimi będzie w stanie zagwarantować instytucjonalną stabilność poszczególnych narodów.