Od czasu wybuchu katastrofy Covid-19 wybitni naukowcy z całego świata zawsze potępiali teorię, że wirus był wynikiem prac bioinżynieryjnych. Tezę potwierdzają dostępne dzisiaj dowody naukowe. W artykule opublikowanym na stronie internetowej „osint”, intelnews.org., Przedstawiono medyczno-naukowy wykaz faktu, że Covid-19 nie jest wynikiem produkcji laboratoryjnej.
Koronawirusy nie są z natury nowe. SARS-CoV-2 (koronawirus związany z SARS 2) to tylko najnowszy zidentyfikowany przez nas koronawirus, który infekuje ludzi i powoduje choroby (COVID-19). Ponieważ w przeszłości izolowano również inne koronawirusy, obecnie możliwe jest sekwencjonowanie genomu tych wirusów, dostarczając szczegółowych informacji o ich pochodzeniu.
Podobnie jak szczep SARS-CoV, który jest odpowiedzialny za ciężki ostry zespół oddechowy (SARS), ten nowy wirus wiąże się również z białkiem, receptorem enzymu konwertującego angiotensynę 2 (ACE2), znajdującym się na komórkach ludzi. , w płucach, nerkach, przewodzie pokarmowym, sercu i pęcherzu.
Wirus używa „skok białka„Aby związać się z białkiem receptora na komórkach w tych obszarach, a następnie nakłuć komórkę, aby wstrzyknąć wirusowe kwasy nukleinowe (materiał genetyczny). Po wejściu do komórki kwasy nukleinowe wirusa są reprodukowane przez komórkę, a następnie replikowane są nowe wirusy.
Kiedy naukowcy przeanalizowali sekwencję kwasów nukleinowych odpowiedzialnych za wiązanie się z komórkami, odkryli, że sekwencja jest optymalna, ale nie idealna. Oznacza to, że wirus może rozpoznawać i ściśle wiązać się z białkiem receptora ACE2, ale nie zawsze jest on doskonały w wiązaniu. Jest to analogiczne do posiadania starego klucza (białka kolczastego), który będzie pasował do zamka (receptor ARE2), ale nie zawsze działa poprawnie, aby otworzyć drzwi. Z tego powodu nie wszyscy chorują i istnieje wiele przypadków bezobjawowych pacjentów.
W bioinżynierii staramy się stworzyć idealną broń, której celem jest posiadanie idealnego klucza, aby wirus mógł zawsze dostać się do wszystkich komórek, a następnie szybko się rozmnażać, To idealne dopasowanie nie występuje w SARS-CoV-2. Dane stanowią dowód naturalnej selekcji, a nie bioinżynierii.
Ponadto genom SARS-CoV-2 zawiera unikalny aminokwas w ważnym regionie białka wypustek. Ten aminokwas ma niezwykłą cechę strukturalną, która powoduje, że białko gwałtownie zmienia kierunek (rodzaj skrętu). Nie stwierdzono tego w SARS-CoV, najbliższej genetyce w stosunku do SARS-CoV-2. Ponadto, gdy porównuje się sekwencję SARS-CoV-2 z innymi koronawirusami, wydaje się, że sekwencja SARS-CoV-2 nie pochodzi z wcześniej zsekwencjonowanych wirusów.
Ten kolejny aspekt wskazuje na dobór naturalny, ponieważ bioinżynieryjny wirus byłby oparty na znanym modelu, który można łatwo wyprodukować w laboratorium. Z przeprowadzonej analizy genetycznej i biochemicznej wynika raczej, że SARS-CoV-2 zaczął pojawiać się u nietoperzy, a następnie przeniósł się do łuskowców, a następnie do ludzi. Nie jest jasne, czy zmiany ewolucyjne, które doprowadziły do powstania wariantu SARS-CoV-2, zmieniły się po tym, jak wirus dostał się do łuskowców od nietoperzy, czy też dostał się do ludzi i nadal ewoluował w szczepie, który widzimy dzisiaj.
Chociaż dowody naukowe wskazują, że jest bardzo mało prawdopodobne, aby wirus został poddany bioinżynierii, niemożliwe jest ustalenie, czy dostał się on do ludzi w obecnej formie, czy też ewoluował po przekroczeniu bariery gatunkowej.