(autor Franco Iacch) Dziwne jest to, że niektóre z asymetrycznych taktyk, które sobie wyobrażałem lata temu, zastosowałem w Strefie Gazy w tych godzinach za pomocą tanich dronów używanych przez Izrael do rzucania gazu łzawiącego na demonstrantów. Palestyńczycy z kolei wypuszczają latawce zapalające, prowizoryczne aktywa prawie niemożliwe do zestrzelenia (szczególnie niszczący był pożar w lesie Be'eri). To, co nazywam ogromną przesadą, to strategia wyniszczania, która polega na adaptacji taniej, łatwo dostępnej technologii cywilnej, aby można ją było rzucić na drogie, zaawansowane systemy zaprojektowane do konwencjonalnej wojny międzypaństwowej. Od zrzucania bomb samochodowych w bitwach miejskich po atakowanie zbędnych dronów, które mogą przytłoczyć tradycyjną obronę powietrzną, która nigdy nie była zaprojektowana do obrony przed tak małymi celami, nadeszła era wojny dronów. I będzie ewoluować. Ale uważaj i powtarzam to od lat: to dopiero początek. Zagrożenie improwizowanym powietrzem NIE musi być uzbrojone. Wdrażanie materiałów wybuchowych na tanich urządzeniach to w niektórych przypadkach tylko szczegół.
Zwracam uwagę na doskonały przykład Asymetrycznego Tacklingu / Adaptacji. Izrael z pewnością nie zbankrutuje w przypadku quadricopters: może pójść na przykład do systemu obrony ABM przed rakietami Qassam, ale to inna sprawa. ABM jest przeznaczony do wojny między głośnymi państwami: użycie go przeciwko niskiej klasy dronom nie byłoby ekonomicznie zrównoważone (istnieje kraj, który wykorzystał Patriota do powalenia komercyjnego drona). W tym szczególnym kontekście Izrael używa niskiej klasy dronów do przechwytywania latawców zapalających. Jednak Palestyńczycy po raz kolejny wykazują niesamowitą zdolność przystosowywania się. Jeśli porównamy koszt quadcoptera z kosztem latawca, zauważymy możliwość dostosowania się Palestyńczyków, którzy przy praktycznie niemożliwych do zakazania materiałach stworzyli prawdziwy problem taktyczny dla Izraela.
