Istotna jest nota wyjaśniająca Ministerstwa Obrony Narodowej dotycząca postanowienia dotyczącego reorganizacji karier zawodowych. Wielu chciało wykorzystać długo oczekiwane prawo wyłącznie do celów demagogicznych. Nawiązujemy do problemu proponowanych nowych 10000 13 dowódców Sił Zbrojnych. Właściwie w odniesieniu do personelu urzędowego uznawane jest jedynie określenie to, gdyż ekonomicznie wszyscy oficerowie byli już traktowani jako menadżerowie ze względu na skutki „homogenizacji” po 25 i XNUMX latach od mianowania na stopień oficerski. Obecny przepis faktycznie włącza do kadry kierowniczej tych urzędników ze znacznym stażem pracy, eliminując „homogenizację”. W zasadzie nic się nie zmienia. Kolejnym ważnym aspektem jest to, że funkcjonariusze na dzień przed zakończeniem czynnej służby awansują na wyższy stopień wyłącznie honorowo. Nie ma żadnych dodatkowych opłat ekonomicznych. To innowacja, która pozwala na uznanie pracowników przez instytucje za pracę wykonaną na rzecz państwa, nie wpływając jednak na finanse publiczne. Z pewnością cała ustawa, obecnie rozpatrywana przez Komisje Obrony Izby Reprezentantów i Senat, ulegnie pewnym uściśleniom ze względu na prawidłowe ustalenia dokonane przez osoby niebędące kadrą zarządzającą. Szkoda, że chcą obrzucać błotem w sposób epokowy. Jak każda nowa rzecz, będzie duża część, która na niej skorzysta, i mała, która poczuje się ukarana. Zdaniem ekspertów, ustalenia dotyczące tej niewielkiej części są obecnie oceniane pod kątem odpowiednich działań naprawczych.
Dlatego też przekazujemy pełną notatkę Ministerstwa Obrony Narodowej.
„Reorganizacja karier zawodowych kadr Sił Zbrojnych i Policji jest propozycją legislacyjną o charakterze przekrojowym, oczekiwaną od co najmniej 15 lat i dotyczącą całego personelu 5 administracji: Policji Państwowej, Carabinieri, Guardia di Finanza, Policja Penitencjarna i Siły Zbrojne, łącznie ponad 450 tysięcy osób, z czego Siły Zbrojne stanowią około 36 procent całej publiczności zainteresowanych. Tak przypomina MON w notatce, udzielając „wyjaśnień” po ukazaniu się w niektórych mediach nieprawdziwych i wprowadzających w błąd informacji na temat reorganizacji karier zawodowych żołnierzy Sił Zbrojnych i Policji. Przepis ten – oparty na sprawiedliwym porządku pomiędzy Policją a Siłami Zbrojnymi – zawiera interwencje w zakresie rekrutacji, awansu, szkolenia, a w konsekwencji także rewizji korzyści ekonomicznych związanych ze zwiększonymi zadaniami i obowiązkami, coraz bardziej widocznymi w ciągłym zaangażowanie całego sektora w zwalczanie zagrożenia terrorystycznego na rzecz obronności oraz bezpieczeństwa narodowego i międzynarodowego. Podczas reorganizacji karier nie doszło do „eksplozji” liczby dowódców wojskowych. Nie tylko nie ma nowych rekrutacji na stanowiska kierownicze, ale personel na różnych poziomach oficerskich pozostaje taki, jaki przewiduje ustawa nr 244/2012. „Jedyna interwencja – kontynuuje notatka – polegała na racjonalizacji kariery funkcjonariuszy i odpowiednich stopni Policji, biorąc pod uwagę „specyfikę” tej roli, która nie ma odpowiednika poza sektorem obronno-bezpieczeństwa, wystarczy pomyśleć, że tylko około 10 procent oficerów może mieć nadzieję na zostanie generałem brygady i tylko około 0,4 procent ma szansę zostać generałem korpusu armii. Tym samym istnieje absolutna różnica w porównaniu z innymi administracjami państwowymi.” Techniczne aspekty dekretu ustawodawczego rozpatrywane przez parlament były „szeroko omawiane przez Szefa Sztabu Obrony, Dowódców Generalnych Policji, przez związki zawodowe policji i przedstawicieli COCER, przy całkowitej przejrzystości, podczas licznych przesłuchań parlamentarnych ”. Oczywiście „reorganizacja ról nie byłaby możliwa bez interwencji rządu, który udostępnił ważne zasoby, które po pełnej operacyjności (od 970 r.) wynoszą około 2018 mln euro, z czego obrona otrzymuje około 380 mln euro, w tym ponad 70 mln euro wewnętrzne oszczędności w samej Obronie. Nawet budząca strach podwyżka wynagrodzeń o 6 procent, ograniczona wyłącznie do menedżerów, jest stwierdzeniem nieprecyzyjnym”. Tak naprawdę nie jest to tylko nowość związana z reorganizacją ani nawet innowacja, ale mechanizm obowiązujący już od wielu lat dla wszystkich pracowników prawa publicznego, zwany „krokiem dwuletnim”.
źródło: Ansa