Włochy i Belgia na zmianę w Dowództwie Taktycznym Operacji AGENOR, wojskowym komponencie dowodzonej przez Europę Świadomości Morskiej w Cieśninie Ormuz (EMASoH).
Pod koniec okresu dowodzenia, który rozpoczął się 6 lipca ubiegłego roku, kontradmirał Marynarki Wojennej Stefan Konstantyn przekazał pałeczkę paragradowi belgijskiej marynarki wojennej Renauda Flamanta, który będzie utrzymywał naprowadzanie rotacyjne urządzenia lotniczo-morskiego przez kolejne 4 miesiące, do końca maja przyszłego roku.
Zapisz się do newslettera kanału PRP
Znaczenie tego europejskiego zobowiązania, mającego na celu przyczynienie się do ochrony wolności żeglugi i bezpieczeństwa morskiego w kontekście o absolutnie strategicznym znaczeniu dla światowego ruchu, takiego jak Cieśnina Ormuz i obszarów przyległych, ze szczególnym uwzględnieniem Zatoki Perskiej i Morza Północnego Arabskiego, potwierdził także szeroki udział w zmianie dowództwa europejskiego środowiska dyplomatycznego w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, w tym Ambasadora Włoch, Lorenza Fanary, wraz z różnymi władzami wojskowymi, które reprezentowały włoską obronę w obecności szefa sztabu Dowództwa Operacyjnego Szczytu Połączonych Sił (COVI), admirała dywizji Waltera Zappelliniego.
Od aktywacji misji EMASOH w styczniu 2020 r. Włochy po raz pierwszy objęły dowództwo nad powiązaną operacją wojskową AGENOR, rozwijając go z około 7-miesięcznym intensywnym nadzorem morskich szlaków komunikacyjnych w regionie i bezpośrednim wsparciem ruchu morskiego będącego przedmiotem zainteresowania Włoch i innych krajów europejskich przyłączających się do inicjatywy, w podstawowym kontekście morskim na szerszym obwodzie „Rozszerzony śródziemnomorski” i niezwykle strategiczne dla Starego Kontynentu, ogólnie dla handlu międzyregionalnego i dostaw energii na poziomie globalnym.
Pod kierownictwem włoskiego admirała przeprowadzono dziesiątki eskort ze statkami wojskowymi podczas tranzytów w Cieśninie Ormuz i kilkaset interakcji ze statkami handlowymi i pasażerskimi; z operacją AGENOR, dzięki wyraźnej aktywności jednostek powietrznych i morskich, zapewniono jednocześnie stałą akcję prewencji i odstraszania, zawsze starając się zachować podejście deeskalacyjne, aby uniknąć wzrostu napięcia w obszarze charakteryzującym się wyjątkowo niepewną sytuacją stabilność.
Ponownie w duchu szeroko zakrojonego dialogu i współpracy, 7 miesięcy włoskiego Dowództwa charakteryzowało się również znaczącym wzrostem wspólnych działań na morzu z jednostkami marynarki wojennej i środkami powietrznymi z realiów regionu lub obecnymi na obszarze, Jak na przykład Bahrajn, Emiraty Arabskie, Indie, Kuwejt, Oman, Katara także Unii Europejskiej i krajów członkowskich NATO. Podobnie sfinalizowano współpracę z różnymi organizacjami, które działają na rzecz monitorowania ruchu na morzu i bezpieczeństwa na morzu, takimi jak Information Fusion Centres (IFC) w Singapur i Gurugram (Indie) oraz Morskie Centra Bezpieczeństwa Muskat (Oman), Karaczi (Pakistan) mi Antananarywa (Madagaskar), oprócz operacji handlu morskiego Zjednoczonego Królestwa (UKMTO). Dubai (ZEA).
