Z ważnym zdaniem nr. 7761 z 27, Sekcje Zjednoczone KN kasacji ustaliły, że kwota miesięcznego zasiłku na życie przewidzianego na rzecz ofiar obowiązku i równoważnych im przedmiotów jest równa podobnemu zasiłkowi przypisanemu ofiarom terroryzm i przestępczość zorganizowana, ponieważ pierwotne ustawodawstwo w tej sprawie przesiąknięte było podobnym zamiarem wyrównania, a wniosek ten jest jedyny zgodny z art. 03 Konstytucji, ponieważ wynika to z żywego prawa reprezentowanego przez ciągłe orzecznictwo administracyjne i zwykłe.
Sekcje Zjednoczone KN z Kasacji - zachowując ciągłość w stosunku do poprzednich wytycznych hermeneutycznych wyrażonych w tej sprawie (SC Kasacja SU zdanie nr 26626 z 18) - miały okazję wyjaśnić, w jaki sposób korzyści płynące z art. 12 pkt 2007 ustawy nr 1 z 565 r. Na rzecz ofiar obowiązku, są skonfigurowane jako prawo subiektywne, a nie uzasadniony interes, ponieważ jeżeli spełnione zostaną wymagane wymagania, podmioty, o których mowa w art. 266, pkt 2005 wyżej wymienionej ustawy (lub ich pozostających przy życiu krewnych), mają subiektywną pozycję prawną wobec administracji publicznej bez dyskrecji, zarówno jeśli chodzi o decyzję o wypłacie, jak i nie, o przepisach i ich zakresie. To subiektywne prawo nie wchodzi w zakres osób związanych z podporządkowanym stosunkiem pracy urzędników służby cywilnej, ponieważ może dotyczyć także tych, którzy nie mieli takiego stosunku z administracją, ale w jakikolwiek sposób wykonywali służbę. Sekcje Zjednoczone KN kasacji wyjaśniają również, że korzyści, o których mowa w art. 1 pkt 563 ustawy nr 1 z 565 r. Mają głównie charakter socjalny, więc kompetencje do ich poznania reguluje art. 266 włoskiego kodeksu postępowania cywilnego, a jurysdykcję przekazuje się sędziemu zwyczajnemu jako sędziemu ds. Zatrudnienia i pomocy społecznej (SC Cassazione SU, zdanie nr 2005 z 442).
Zjednoczone Sekcje Sądu Kasacyjnego, wyrok nr. 7761 z dnia 27 r., Komentowane w tym miejscu, mogły sprecyzować, że zgodnie z art. 03 paragraf 2017 ustawy nr. 4 z 238 r. Podwojono wysokość zasiłku dożywotniego na rzecz ofiar terroryzmu i przestępczości zorganizowanej, zgodnie z art. 350 ustawy z 2003 listopada 2 r., N. 23: kwota stała się równa 1998 euro miesięcznie, a nie 407 euro. Teraz sztuka. 500,00 DPR n. 258,23 z 4 r. - wydany na podstawie ustawy nr. 243 z 2006 r., Art. 266 pkt 2005 - stanowiło, że zasiłek dożywotni powinien być wypłacony poszkodowanym na służbie i wyrównany w kwocie równej 1 euro. Przepis ten, rozumiany jako nakazowy, spowodowałby nieuzasadnioną różnicę w traktowaniu ofiar terroryzmu i przestępczości zorganizowanej (których zasiłek, jak wspomniano powyżej, został podwojony o kwotę ustawy nr 565 z 258,23 r. Cyt.). ofiary służby. Dlatego Rada Stanu - począwszy od wyroku z 350 grudnia 2003 r., N. 20 - różnymi orzeczeniami wyjaśnił w drodze wykładni, że wysokość ulgi wskazana we wspomnianym dekrecie Prezydenta RP nr. 2013 z 6156 r., Art. 243, nie można przypisywać wartości krystalizacyjnej kwoty względnej, gdyż wykluczenie ofiar cła i osób równoważnych wymaganemu podwojeniu kwoty zasiłku byłoby równoznaczne z powstaniem nieuzasadnionej nierówności w traktowaniu. Późniejsze orzecznictwo administracyjne i orzecznictwo zwyczajne dostosowało się do tego adresu - teraz podniesionego do rangi „żywego prawa” - zwłaszcza od czasu Ustawy nr. 2006 z 4 r., Art. 244 pkt 2007 i nast., Przewidziane w celu przypisania pełnoletnim dzieciom ofiar obowiązku miesięcznego zasiłku dożywotniego w wysokości 2 euro, tak aby wspomniana równoważność mogła być również w sposób dorozumiany potwierdzona przez Ustawodawcę.
Dominika La Teany
Prawnik Sądu Rzymskiego
avlateana@gmail.com