Biorąc pod uwagę rolę, jaką pełniła w przeszłości, każdy mógłby argumentować, że ta publiczna spółka nigdy, przenigdy nie naruszyłaby zasad dotyczących terminów płatności. Sprawa potoczyła się jednak inaczej: w 2016 roku de facto Equitalia Spa (która, jak pamiętamy, została zlikwidowana 1 lipca br.) płaciła faktury swoich dostawców z opóźnieniem w stosunku do wyznaczonych prawem terminów. Skargę podnosi CGIA, która przeanalizowała bazę danych Ministerstwa Gospodarki i Finansów (MEF) dotyczącą płatności na rzecz administracji publicznej.

„Kiedy została wezwana do zbiórki – relacjonuje koordynator Biura Studiów CGIA Paolo Zabeo – nie patrzyła nikomu w twarz. W stosunku do podatników był rygorystyczny, nieelastyczny i nie doczekał się uzasadnienia. Kiedy natomiast musiała dotrzymywać swoich zobowiązań kontraktowych, przynajmniej w świetle wydarzeń z 2016 roku, ta precyzja i skrupulatność w dotrzymywaniu terminów zniknęła, do tego stopnia, że ​​zlikwidowała swoich dostawców po przekroczeniu ustawowych terminów. Innymi słowy, ćwiczył dobrze, ale źle drapał”.

Jeżeli w ubiegłym roku zarówno Equitalia Spa, jak i Inail zapłaciły swoim dostawcom 13 średnie dni opóźnienia ważone zgodnie z przepisami prawa, które przewidują zapłatę

faktura w ciągu 30 dni od daty otrzymania, inne administracje finansowe „zachowały się” jeszcze gorzej: na przykład INPS honorował zobowiązania płatnicze ze średnimi ważonymi dniami opóźnienia 29 i Sogei Spa (firma informatyczna Ministerstwo Gospodarki Finansów) z 14 (patrz Tab. 1).

Nawet w wielu ministerstwach przestrzeganie terminów płatności jest opcjonalne. Jeśli w 2016 do Spraw Wewnętrznych rozliczono faktury ze średnimi ważonymi dniami opóźnienia 58, Ministerstwo Sprawiedliwości zrobiło to po 52, Obrona po 46 i Rozwój Gospodarczy po 38. Z drugiej strony najbardziej cnotliwe były Ministerstwo Środowiska, które przewidywało saldo dni 7, oraz ministerstwa spraw zagranicznych, gospodarki i finansów, które zlikwidowały dostawców 4 dni przed terminem płatności (patrz Tab. 2).

Aby przypomnieć nam, że ogólna sytuacja jest nadal bardzo delikatna, sekretarz CGIA Renato Mason:

„Rozpoczęcie unijnego postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego przeciwko naszemu krajowi datuje się na czerwiec 2014 r. To oficjalne ostrzeżenie zostało na nas nałożone, ponieważ nasza Administracja Publiczna naruszyła przepisy europejskiej dyrektywy w sprawie opóźnień w płatnościach, która weszła w życie w 2013 roku. pewna poprawa w ostatnich latach, w 2017 r. według danych Intrum Justitia nasza PA płaci swoim dostawcom po 95 dniach. W Europie tylko Grecja płaciła faktury po więcej dniach niż nasze ”.

Należy również pamiętać, że po wprowadzeniu fakturowania elektronicznego, obowiązkowego dla wszystkich administracji publicznych od 31 marca 2015 r., z wyłączeniem szkół, prawie 13.500 6.898 administracji publicznych jest zobowiązanych do dokonywania płatności za pośrednictwem komercyjnej platformy kredytowej (PCC) zarządzanej przez MEF. W rzeczywistości aż 51,3 podmiotów, czyli 2016 proc. ogółu, nie zrobiło tego w XNUMX roku. W związku z tym wyniki tego przetwarzania są nadal częściowe i można je przypisać tylko administracjom, które spełniły to ograniczenie prawne.

Jednak wśród gmin najgorszym płatnikiem we Włoszech jest Scicli (Rg), który płaci rachunki z 628-dniowym opóźnieniem. Bardzo ciężka jest również sytuacja dostawców administracji miejskiej Poggio Nativo (Ri), którzy są uhonorowani 478-dniowym opóźnieniem, a tych z Torrebruna (Ch), którzy muszą czekać 415 dni po zawarciu umów. Gminą Włoch najszybciej honoruje długi handlowe jest Lunamatrona (Prowincja Południowej Sardynii): w rzeczywistości płaci dostawcom natychmiast, ponieważ przewiduje spłatę 30 dni. Aiello del Friuli (Ud) również poradził sobie dobrze, prowadząc przez 29 grup: Corzano (Bs), Rogolo (So), Oldenico (Vc) i Cozzo (Pv), z drugiej strony wszystkie przewidywane przez 28 dni (patrz Tab. 3 ).

Między administracją prowincji a miastami metropolitalnymi czarną koszulkę nosi prowincja Verbano Cusio Ossola: w tym obszarze Piemontu płatności są dokonywane z 175 średnimi ważonymi opóźnieniami. Źle też Ascoli Piceno (111 dni), Benevento (94) i La Spezia (69). Najszybciej jednak spłaca dług w prowincji Udine, która przyspiesza termin o 22 dni. Dobry również w Pordenone (18 dni), Sondrio (17) i Rovigo (16) (patrz Tab. 4).

Wreszcie wśród lokalnych władz sanitarnych najtrudniejszą sytuację odnotowuje się w stolicy: „Roma E lokalne zakłady opieki zdrowotnej” likwidują swoich dostawców z 270-dniowym opóźnieniem, „Roma A lokalne zakłady opieki zdrowotnej” z 237 W Poliklinice Uniwersyteckiego Szpitala Paolo Giaccone w Palermo oczekiwanie po umownym terminie trwa 192 dni. Z CGIA przypominają, że dla organów państwowej służby zdrowia ustawa stanowi, że maksymalny termin płatności dostawców następuje w ciągu 60 dni. Z drugiej strony, najcnotliwsze lokalne władze zdrowotne znajdują się w Lombardii: „Agencja ochrony zdrowia Val Padana” (dawniej lokalne władze zdrowotne Mn i lokalne władze zdrowotne Cr) oraz „Ats della Montagna” (Valtellina / Alto Lario i Val Camonica) przewidują płatności do 44 dni. Dobrze wypadła również „firma szpitalna San Giuseppe Moscati di Avellino”, płacąc 43 dni wcześniej (patrz tab. 5).

W tej analizie, jak podała CGIA, nie było możliwe dokonanie porównania pomiędzy Regionami ze względu na brak jednorodnych danych wśród 20 realiów administracyjnych występujących w kraju.

Oprócz opóźnień w płatnościach, które nasza agencja płatnicza nadal odnotowuje, pozostaje wreszcie pytanie do wyjaśnienia: ile jest nagromadzonego zadłużenia wobec firm? Chociaż fakturowanie elektroniczne jest wprowadzane od ponad dwóch lat w transakcjach handlowych z administracją publiczną, nadal nie ma oficjalnych danych. Tym, który okresowo szacuje kwotę, jest Bank Włoch. Według danych przedstawionych w „Annual Report”, przedstawionym w Rzymie 31 maja br., na koniec 2016 r. długi handlowe PA wyniosłyby 64 mld, z czego 34 z powodu opóźnień w płatnościach.

Equitalia: nieelastyczne w gromadzeniu, ty "DIMENT" spełniają warunki płatności z dostawcami