Wreszcie dobra wiadomość dla programu super myśliwców piątej generacji F-35, donosi o tym w artykule Defense News. Pentagon i Lockheed Martin osiągnęli porozumienie w sprawie jedenastej partii F-35. Minister obrony Elisabetta Trenta powiedziała niedawno, że nie chce kupować więcej i wydłużać terminów dostaw, aby zaoszczędzić na funduszach przeznaczanych corocznie do budżetu obronnego, a następnie skierować je na inne cele uznane za priorytetowe. Partia nr. 11, największy z programu, pozwoli na znaczne oszczędności na kosztach jednostkowych samolotu, pozwalając włoskiej obronie na osiągnięcie pożądanych rocznych oszczędności bez konieczności wydłużania czasu dostawy. Nie zapominajmy, że Siły Powietrzne zamierzają wycofać około 240 samolotów (Tornado i AMX) i bez wymiany w akceptowalnym czasie ryzykowałyby, że przestałyby latać zgodnie z wymogami, unieważniając jedno z instytucjonalnych zadań, a mianowicie obronę narodowej przestrzeni powietrznej. Wróćmy jednak do dobrych wieści, czyli nowych perspektyw, jakie przyniesie lot 11.
Zamówienie na lot 11 jest największym w programie F-35, obejmującym 141 samolotów dla Stanów Zjednoczonych i innych międzynarodowych klientów. Amerykański Departament Obrony i Lockheed nie ujawniły zarówno całkowitej wartości kontraktu, jak i jednostkowych kosztów ostatniego zamówienia, ale rzecznik Lockheed powiedział, że firma może teraz obniżyć jednostkowy koszt konwencjonalnego modelu startu i lądowania. - najszerszy zastosowany wariant - 35 mln USD do 80 roku.
W oświadczeniu rzecznik Lockheed powiedział, że całkowita wartość kontraktu i cena za samolot zostaną ogłoszone zaraz po zawarciu kontraktu, ale „cena jednostkowa wszystkich trzech wariantów F-35 znacznie spadła podczas ostatnich negocjacji. Program jest w ciągłym toku, dojrzałości i może zacząć obniżać koszty”.
Kontrakt na dziesiątą partię F-35 od Low Initial Production Rate (LRIP), ogłoszony w lutym 2017 r., obniżył cenę F-35A do 94,6 mln USD - po raz pierwszy w jakiejkolwiek wersji myśliwca, który został sprzedany za mniej niż 100 milionów dolarów. Model jump-jet F-35B używany przez Korpus Piechoty Morskiej USA kosztował 122,8 miliona dolarów, podczas gdy wersja lotniskowca F-35C kosztowała 121,8 miliona dolarów.
Umowa dotycząca części 11 może oznaczać zmianę kursu w stosunkach między DoD USA i Lockheed, które znacznie się zaostrzyły podczas negocjacji LRIP 9 i 10.
Po miesiącach negocjacji w sprawie LRIP 9 JPO w 2016 r. zmusiło Lockheed Martin do zastosowania się do jednostronnego działania umownego, co pozwoliło Pentagonowi na ustalenie ceny samolotu i podatku Lockheeda bez interwencji firmy.
Następnie koszty F-35 zostały postawione przed sądem przez prezydenta Donalda Trumpa, który publicznie skrytykował program i umieścił Super Hornet Boeinga jako alternatywę. Presja pomogła Pentagonowi i Lockheedowi zawrzeć umowę na LRIP 10 w lutym 2017 r., przy czym koszty jednostkowe spadły o około 7,5% w porównaniu z dziewiątą partią odrzutowców.
Ogłoszenie partii nr 11 następuje po podpisaniu w maju kontraktu o wartości 2 miliardów dolarów z Pratt & Whitney na jedenastą serię silników F-35. Pratt produkuje silnik F135 używany w każdej wersji.
W przyszłości Lockheed i Pentagon będą wspólnie negocjować partie 12, 13 i 14 w ramach zakupu blokowego, który początkowo obejmie zamówienia międzynarodowe, ale może również obsługiwać usługi amerykańskie już w partii 13.
Rzecznik Lockheed powiedział, że umowa LRIP 11 „w połączeniu ze stabilnością techniczną samolotu stawia nas na bardzo dobrej drodze do handlu partiami 12, 13 i 14 jako Block Buy, co przyniesie dodatkowe oszczędności dla naszych klientów”.