(autor: Andrea Pinto) Na środku Morza Śródziemnego 21 listopada nasze Siły Zbrojne uczestniczyły w ważnym i ekskluzywnym ćwiczeniu, zarezerwowanym tylko dla tych, którzy są teraz w stanie zintegrować swoje zdolności dzięki nowoczesnym systemom uzbrojenia i są w pełni interoperacyjne. Lotniskowiec brytyjskiej marynarki wojennej Queen Elizabeth i nasz Cavour, oba wyposażone w samoloty piątej generacji F35-B (wersja pionowego startu) przeprowadziły wspólne operacje, które zadziwiły wielu zagranicznych obserwatorów zdolnościami do skrajnej integracji, wyrażanymi przez załogi włoskie i brytyjskie. Z tej okazji nasza Obrona również dokonała ważnego skoku jakościowego wreszcie wprowadzenie F-35B Marynarki Wojennej i Sił Powietrznych do systemu wspólnego i bardzo wymagającego wysiłku, który pozwoli naszemu krajowi zdobyć absolutną dominację wśród narodów graniczących z Morzem Śródziemnym.
Doświadczenie sprawiło, że współpraca między dwoma Siłami Zbrojnymi i dziś, w Oddział lotniska Pantelleria odbyło się kolejne ważne ćwiczenie połączonych sił, w ramach którego ponownie doszło do interakcji zasobów F-35B przystań oraz "Aeronautyka wojskowa.
W szczególności samouczek, pisze w notatce Sztab Generalny Obrony, chce zwiększyć zdolność ekspedycyjna z ziemi poprzez zastosowanie bazy”surowy”, Nie nadaje się do operacji lotniczych konwencjonalnych statków powietrznych do startu.
Obecny na wydarzeniu w dniu Szef Sztabu Obrony, admirał Giuseppe Cavo DragoneThe Szef Sztabu Marynarki Wojennej, Admirał Oddziału Enrico Credenino i Szef Sztabu Sił Powietrznych, generał dywizjonu lotniczego Luca Goretti.
Admirał Giuseppe Cavo Dragone, był szczególnie zadowolony: „Celem jest osiągnięcie zdolności ekspedycyjnej zarówno z lądu, jak i z pokładów jednostek morskich poprzez wykorzystanie zasobów w zintegrowany i synergiczny sposób F-35B Marynarki Wojennej i Sił Powietrznych, zgodnie z prerogatywami Szefów Sił Zbrojnych. Pojawią się coraz bardziej opłacalne synergie, które pozwolą na ujednolicone wykorzystanie przepustowości stovl czyli w zależności od dziedziny odniesienia, F 35 B może być sprzedawany pod kontrolą operacyjną jednej lub drugiej Sił Zbrojnych, zawsze odpowiadając Szefowi Sztabu Obrony poprzez Dowództwo Operacyjne Szczytu Sił Połączonych.”
Korzystając z funkcji krótkiego startu i pionowego lądowania (STOVL), zasoby F-35B dwóch Sił Zbrojnych wylądowały w „ekspedycyjnym” oddziale lotniska Pantelleria i przeprowadziły operację tankowania naziemnego przy uruchomionych silnikach, w technicznym żargonie”. Hot-pit”, z samolotu KC-130J 46-ta Brygada Powietrzna w Pizie, poprzez konkretny system ALARP (Air Landed Aircraft Refueling Point). Poniżej, w oparciu o scenariusz operacyjny/ćwiczenia, dwa F-35B i jeszcze 2 EF2000 przeprowadzili złożone operacje znane jako KOMAO, Kompozytowe działanie powietrza. Obejmują one bliskie wsparcie powietrzne (CAS) dla sił naziemnych za pośrednictwem naziemnych rdzeni JTAC (Joint Terminal Attack Controller) oraz przechwytywanie powietrzne z zarządzaniem strategicznym i taktycznym wykonywanym przez samolot G550 CAEW z 14. Skrzydła. Ponadto brał udział w ćwiczeniu oferując zatankowanie samolotu KC767A.
Scenariusz operacyjny
Działania szkoleniowe odbyły się w dwóch odrębnych momentach. Pierwsza część, mająca na celu zwiększenie zdolności STOVL Sił Zbrojnych, polegała, po ponownym połączeniu dwóch jednostek F35B, na lądowaniu na wyspie Pantelleria, które symulowało placówkę pozbawioną zdolności logistycznych (lub skrajnie ograniczoną). „surowa” baza - gdzie C130J, zdolny również do lądowania na krótkich pasach startowych, nawet jeśli nie jest utwardzony, zatankował dwa samoloty na ziemi.
Druga część szkolenia odbyła się w locie, gdzie dwa samoloty F-35B wykonywały COMAO razem z samolotami EF2000. Zarówno tankowiec KC767A, jak i G550 CAEW z 14 ° Stormo uczestniczyły, na korzyść obu stron, w działaniach związanych z tankowaniem w locie oraz w operacjach dowodzenia i kontroli.
zdolność projekcji
Dzisiejsza działalność, będąca kontynuacją wspólnych działań w ekspedycyjnym kontekście morskim, przeprowadzonych z lotniskowcem Cavour i HMS Queen Elizabeth w dniu 21 listopada 2021 r., ma na celu poszukiwanie synergii w kontekście szkoleniowym między samolotami F-35B włoskiego Navy i Aeronautica Militare, odpowiednio zaangażowane w proces osiągnięcia Początkowa zdolność operacyjna na morzu i lądzie.
Celem jest wyrażenie inter-siłowej i wielodomenowej lotniczej zdolności ekspedycyjnej, funkcjonalnej dla rozwoju nowoczesnego narodowego instrumentu wojskowego opartego system uzbrojenia F-35B STOVL, wykorzystując specjalistyczną wiedzę sektorową i wcześniejsze doświadczenia zdobyte przez grupy lotnicze odpowiednich sił zbrojnych.
Ekspedycyjny na lądzie
W wielu salach operacyjnych nie ma pasów startowych odpowiednich dla operacji konwencjonalnych samolotów startowych, ale raczej tak zwane bazowe / surowe. Zwykle brakuje im zdolności wsparcia logistycznego lub są one tylko minimalne (w żargonie nazywa się je „surową bazą”) i generalnie znajdują się z dala od FSB / FLB. Innym razem są one małe, ponieważ urodziły się do innych potrzeb lub są częściowo uszkodzone / bezużyteczne (a więc częściowo zamknięte). Te surowe bazy są wykorzystywane w celu uniknięcia narażania samolotów w bazach często znajdujących się daleko od rzeczywistego teatru działań, ze wzrostem kosztów (wykorzystanie tankowców) i ryzykiem operacyjnym ze względu na zwiększenie odległości do pokonania w locie, bliskość obszarów działania w celu zwiększenia elastyczności w użytkowaniu systemu uzbrojenia i znacznego skrócenia czasu interwencji.
Dostępna charakterystyka krótkiego startu i pionowego lądowania daje F-35B ogromną elastyczność i zwinność użytkowania, pozwalając na umieszczenie go w bliskiej odległości od obszarów kryzysowych od najwcześniejszych etapów konfliktu - skracając czas realizacji. narastanie sił, a wręcz antycypowanie zbierania informacji – dzięki łańcuchowi Przetwarzanie, eksploatacja i dystrybucja - przygotowania do wprowadzenia na teatrzyk największego pakietu Sił Powietrznych.
Umiejętność powietrze ekspedycyjny F-35B (dosłownie zdolność do „wyrzucania własnych sił przez atmosferę”) jest zatem powiązana w logiczny i naturalny sposób z charakterystycznymi cechami Sił Powietrznych Sił Powietrznych (wysokość, prędkość, zasięg, wszechobecność i trwałość) i mieści się w szersza koncepcja Krajowa zdolność szybkiej projekcji z lotnictwa (włoska deklinacja filaru doktrynalnego zwanego Mobilność powietrzna), pojemności, która przez lata korzystała z ludzi i pojazdów należących do 46. Brygady Powietrznej w Pizie, 14. Skrzydła Pratica di Mare, 3. Skrzydła Villafranca, Mobilnego Departamentu Dowodzenia i Kontroli w Bari i wielu innych. potrzebować. Ta zdolność bardziej niż inne wzmacnia strategiczną rolę Siły Powietrznej i Kosmicznej, która redukuje czas i koszty operacji poprzez wykorzystanie wszechobecności atmosfery (i wkrótce kosmosu) oraz braku fizycznych granic.
Ekspedycyjny na lądzie
Włoski lotniskowiec, niedawno certyfikowany do operacji z samolotami F-35B po ścieżce adaptacji do standardów JSF i kampanii Ready For Operations (RFO) przeprowadzonej w USA w celu certyfikacji pary F-35B / Nave, reprezentuje maksimum narodowy wyraz zdolności ekspedycyjnych na morzu do operacji prowadzonych z morza i na morzu, a także do ochrony floty narodowej. GRUPAER, mający swoją bazę w bazie lotniczej Grottaglie (TA), przyczynia się wraz ze swoimi samolotami do zapewnienia głównego systemu uzbrojenia lotniskowca, komponentu aerotaktycznego. System uzbrojenia, który dzisiaj, po solidnym doświadczeniu opartym na 30 latach działalności z AV-8B Harrier, rozpoczął delikatne przejście ze starszej linii do nowej pojemności 5. generacji opartej na samolocie F-35B. Marynarka Wojenna kontynuuje priorytetowo proces osiągnięcia początkowej zdolności operacyjnej lotniskowca (IOC) na samolocie F-35B, aby zapewnić płynne przejście ze starszej linii AV-8B na nowe myśliwce 5. generacji, poszukując coraz więcej w przyszłość, szkolenia i interakcje operacyjne zarówno na szczeblu krajowym, jak i międzynarodowym z grupami alianckich lotniskowców statków powietrznych.
F-35
Samolot F-35 to system uzbrojenia lotniczego 5. generacji, bardzo złożony i artykułowany, ale wyposażony w spektrum zdolności operacyjnych, takich jak umożliwienie – po pełnej integracji z ogólnym instrumentem lotniczym – jednoczesne i autonomiczne wykonywanie wszystkich misji doktryny aerotaktycznej. Najnowocześniejsza technologia zastosowana do czujniki pokładowe i słaba obserwowalność samolotu (zmniejszona zdolność do wykrycia przez RADARy) to charakterystyczne elementy, które pozwalają na wykładniczy wzrost efektywności operacyjnej, gwarantując nie tylko wyższy poziom przetrwania na wrogim terytorium, ale także wysoką świadomość i znajomość konkretnego scenariusza taktycznego, co jest niezwykle cenne w przyszłości scenariusze kryzysowe, w których duże platformy powietrzne, pojazdy nawodne i statki nie będą miały dostępu.
