(autor: Nicola Simonetti) Kobiety w trakcie leczenia niepłodności powinny pilnie skonsultować się z lekarzem, jeśli mają objawy niewydolności serca, wynika z badania przedstawionego na kongresie naukowym Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego (Heart Failure 2019) i na podstawie badania 111 kobiet który praktykował zapłodnienie wspomagane medycznie i miał kardiomiopatię okołoporodową (PPCM). Duszność, obrzęk nóg i budzenie się w nocy w celu oddania moczu mogą być objawami niewydolności serca związanej z ciążą, zwanej „kardiomiopatią okołoporodową”. Dotyczy to około jednej na 1.000 kobiet na całym świecie i zagraża życiu matki i dziecka. Pod koniec ciąży lub po porodzie serce staje się „rozszerzone”.
„Bardzo trudno jest odróżnić zwykły dyskomfort ciąży od objawów niewydolności serca” - powiedział dr Tobias Pfeffer, współautor badania i kardiolog z Hanover Medical School. „Nasze badanie pokazuje, że ryzyko PPCM jest pięciokrotnie wyższe u kobiet poddawanych leczeniu niepłodności. Dlatego powinni mieć świadomość, że ten dyskomfort może nie być łagodny. PPCM jest często diagnozowane zbyt późno, co ma bezpośredni wpływ na rokowanie ”.
„U wszystkich kobiet, które zaszły w ciążę po ciąży medycznej, ginekolodzy i lekarze zajmujący się płodnością powinni zalecać badania kardiologiczne, w tym badanie echokardiograficzne po porodzie lub krótko przed porodem, aby wykluczyć PPCM” - powiedziała Denise Hilfiker-Kleiner, starszy autor z biura w Hanowerze.
Należy zauważyć, że wskaźnik ciąż przy sztucznej inseminacji waha się od 10% do 50% na cykl w zależności od wieku i metody, w związku z czym wiele kobiet jest poddawanych wielokrotnym cyklom leczenia, jeśli ciąża nie rozpoczyna się lub zanika na wczesnym etapie. „Utracone ciąże mogą również wywoływać PPCM”. Kobiety, u których wystąpiły oznaki stresu lub upośledzenia funkcji serca, powinny wiedzieć, że kolejny cykl może zwiększyć ryzyko poważnej choroby ”.
Wzrost wskaźników sukcesu i przystępności doprowadził do stałego wzrostu odsetka dzieci urodzonych z wykorzystaniem technologii wspomaganego rozrodu (ART), takich jak zapłodnienie in vitro (IVF) i intracytoplazmatyczne wstrzyknięcie nasienia (ICSI). Na przykład w Niemczech wzrósł on z 1,6% w 2006 r. Do 2,6% w 2016 r., A w Danii z 6,1% w 2012 r. Do 10% w 2018 r.
Badanie wykazało wysokie wskaźniki obniżenia płodności u pacjentów z PPCM. Jedna trzecia miała trudności z zajściem w ciążę pomimo regularnego stosunku płciowego przez co najmniej sześć miesięcy, w porównaniu z około 20% ogólnej populacji w Niemczech. Porody z zastosowaniem ART były pięciokrotnie częstsze u kobiet z PPCM: 13% dzieci zostało poczętych z wykorzystaniem technik wspomaganego rozrodu w porównaniu z 2,6% w populacji ogólnej.
Naukowcy stwierdzili, że częste występowanie obniżonej płodności i urodzeń wynikających z ART u pacjentów z PPCM może być częściowo związane ze wspólnymi czynnikami ryzyka. „Kobiety poddawane sztucznej inseminacji są zwykle starsze, a poród częściej odbywa się poprzez cesarskie cięcie, więc mają już dwa czynniki ryzyka PPCM”. Leczenie płodności - mówi profesor Hilfiker-Kleiner - ogólnie indukuje ciążę mnogą, co również zwiększa możliwość wystąpienia PPCM ”.
„Uważamy również, że mogą istnieć zmiany genetyczne, które predysponują kobiety do obniżenia płodności i PPCM, ale analizy te są w toku” - powiedział Manuel List, współautor i student medycyny w Hanowerze. „Jak dotąd nie ma wyraźnych dowodów na to, że leczenie hormonalne, które jest zwykle częścią terapii bezpłodności, zwiększa ryzyko PPCM”.
Profesor Hilfiker-Kleiner zwrócił uwagę, że wyniki kliniczne pacjentów z PPCM w badaniu nie były gorsze u kobiet z problemami z płodnością, w tym leczonych z powodu niepłodności, niż u kobiet z prawidłową płodnością. „Posiadanie IVF lub ICSI nie wiąże się z gorszymi rokowaniami w przypadku PPCM” - powiedział. „Jednakże, ponieważ kolejne ciąże po PPCM wiążą się z wysokim ryzykiem nawrotu, leczenie bezpłodności u pacjentek z PPCM wiąże się z wysokim ryzykiem dla matki i produktu poczęcia”.