Zdaniem zwolenników cashback i loteria paragonowa musiały zadać śmiertelny cios uchylaniu się lub przynajmniej drastycznie zredukować ten z powodu pominięcia fakturowania, co w stosunku do całości ma istotny wpływ. Przypominamy, że według MEF we Włoszech całkowite uchylanie się od płacenia podatków wyniosłoby 105 miliardów euro rocznie. Oba takty niestety okazały się flopem, nie zadziałały. A raczej nie przyniosły pożądanych rezultatów. Można powiedzieć, że jest to Biuro Studiów CGIA.
Cashback został nawet „zarchiwizowany” przez rząd Draghiego, który od czerwca 2021 roku zawiesił jego stosowanie. Przede wszystkim dlatego, że nie było wyraźnego związku przyczynowego między zachętami zapewnianymi przez zwrot gotówki a ograniczeniem oszustw podatkowych; po drugie, ponieważ koszt środka, równy 4,75 miliarda euro, wydaje się być znacznie wyższy niż możliwość odzyskania środków z uchylania się od płacenia podatków.
Wydaje się, że loteria paragonowa, która weszła w życie 2021 lutego zeszłego roku, nie wzbudziła dużego zainteresowania podatników/konsumentów. Według danych Agencji Celnej i Monopolii, jeśli w marcu 25 r. miesięczne wpływy związane z loterią osiągnęły maksymalny szczyt 5 tys. sztuk, to później następował stały spadek; zeszłej jesieni miesięczna liczba spadła do nieco ponad 2020. Należy zauważyć, że w 12 r. tylko na żywność i napoje bezalkoholowe rodziny dokonywały miesięcznych zakupów za XNUMX mld euro.
• Istnieją 162 bazy danych: podatnik zmusza je do interakcji
Czysto teoretycznie, to tak, jakbyśmy mieli potwierdzić, że nasze organy podatkowe mają 162 karty, które wiernie odnotowują dochody, konsumpcję i poziom zamożności każdego Włocha. Innymi słowy, organom podatkowym z pewnością nie brakuje informacji na temat włoskich podatników. W rzeczywistości administracja finansowa codziennie otrzymuje i kataloguje miliardy informacji w 162 bazach danych, które jednak tylko niewielka część jest w stanie „wykorzystać”, w szczególności do zwalczania uchylania się od płacenia podatków.
Prawdą jest, że te bazy danych powinny wkrótce zacząć komunikować się ze sobą, to znaczy być interoperacyjne. Jeśli jednak co roku ludzie uchylający się od płacenia podatków odejmują od organów podatkowych 105 miliardów euro, a naszym agentom 007 udało się je odzyskać, w okresie przed Covid, między 18 a 20 rokiem życia, oznacza to, że potencjalnie znamy życie, śmierć i cuda o tym, kto jest znany organom podatkowym, podczas gdy my po omacku szukamy tych, którzy nie są, w wyniku czego uchyla się od płacenia podatków, nadmiernie karząc tych, którzy płacą podatki do ostatniego centa.
Postawmy sprawę jasno: jedynym celem tych baz danych nie jest umożliwienie administracji podatkowej skuteczniejszej walki z niewiernością podatkową. Są to narzędzia służące również do opracowywania bardzo złożonych analiz ekonomicznych i statystycznych, szacujących skutki prowadzonej polityki fiskalnej w scenariuszu charakteryzującym się coraz bardziej powiązanymi zjawiskami. Jeśli jednak uchylanie się od opodatkowania jest jednym z głównych problemów kraju, jasne jest, że narzędzia te powinny stanowić podstawowy zestaw narzędzi do osiągnięcia bardziej sprawiedliwego i sprawiedliwego opodatkowania.
• Dostępne narzędzia do zwalczania uchylania się od płacenia podatków
Oprócz 162 baz danych podatkowych, w ostatnich latach nasza administracja podatkowa odnotowała znaczny wzrost liczby dostępnych narzędzi do zwalczania uchylania się od opodatkowania. Podsumowując, główne środki dostępne dla urzędników podatkowych to:
- zniesienie tajemnicy bankowej;
- rejestr raportów finansowych ustanowiony przez okresowe wysyłanie sald raportów podatkowych do rejestru podatkowego;
- przy 22 tysiącach raportów na sekundę Serpico, super bystry szef SOGEI, otrzymuje niezliczone informacje zebrane od podatników (płatności, transakcje bankowe itp.). Urząd Skarbowy będzie również wykorzystywał do ich przetwarzania zaawansowane technologie, wykorzystując powiązania między danymi zawartymi w Rejestrze sprawozdań finansowych a innymi bazami danych, którymi dysponuje;
- obowiązek zgłaszania do FIU (Financial Intelligence Unit) miesięcznych przepływów gotówki równych lub większych niż 10.000 XNUMX euro;
- Syntetyczne wskaźniki wiarygodności fiskalnej (dawne badania sektorowe);
- dochodomierz (ocena podsumowująca na podstawie porównania zadeklarowanych dochodów i poniesionych wydatków);
- metodologie kontroli dla MŚP i osób prowadzących działalność na własny rachunek;
- 117 (numer użyteczności publicznej Guardia di Finanza);
- elektroniczne przekazywanie opłat do Urzędu Skarbowego;
- faktura elektroniczna;
- podzielona płatność w przypadku fakturowania na rzecz administracji publicznej, to one zatrzymują podatek VAT i płacą go bezpośrednio organom podatkowym;
- mechanizm odwrotnego obciążenia, zgodnie z którym to nabywca lub klient płaci podatek VAT;
- limit wykorzystania gotówki równy 1.999 euro;
- obowiązek zapłaty wraz z identyfikowalnymi instrumentami podlegającymi odliczeniu opłat do celów podatku dochodowego od osób fizycznych (z wyjątkiem wydatków na opiekę zdrowotną) w celu umożliwienia odliczenia ich w zeznaniu podatkowym;
- zautomatyzowana kontrola deklaracji podatkowych i prawidłowa zapłata opłaty skarbowej;
- w przypadku robót przekraczających 200.000 XNUMX EUR klienci są zobowiązani do zweryfikowania prawidłowej zapłaty podatków u źródła od pracowników firm kontraktowych;
- podatek potrącany u źródła od przelewów bankowych na pokrycie wydatków związanych z interwencjami w zakresie zasobów budowlanych i oszczędności energii;
- aby móc skompensować długi podatkowe kredytami o wartości przekraczającej 5.000 euro, konieczne jest posiadanie kredytów poświadczonych przez profesjonalistę;
- estrometr: elektroniczna transmisja (kwartalna) do Urzędu Skarbowego danych dotyczących operacji gospodarczych z podmiotami niebędącymi rezydentami;
- kwartalne przekazywanie do Urzędu Skarbowego danych dotyczących okresowej płatności podatku VAT.
- Czy jesteśmy ludem uchylającym się od płacenia podatków? Oto kto płaci podatek dochodowy od osób fizycznych
Szacuje się, że uchylanie się od opodatkowania we Włoszech wynosi 105 miliardów euro rocznie, a podatek dochodowy, główny podatek płacony przez Włochów, jest dla wielu „narzędziem” do „mierzenia” kategorii mniej wiernych organom podatkowym. Na przykład w debacie polityczno-zawodowej powtarza się teraz jako mantrę, że prawie 90 procent podatku dochodowego od osób fizycznych płaciliby emeryci i pracownicy. Zwracamy uwagę, że to stwierdzenie jest całkowicie mylące, ponieważ sugeruje, że we Włoszech do zapłaty prawie całego podatku dochodowego od osób fizycznych byłyby tylko dwie kategorie podatników: ci wymienieni powyżej. W rzeczywistości ci, którzy powtarzają tę oczywistość, są „ofiarami” poważnego błędu statystycznego/interpretacyjnego. Jeżeli faktycznie jest jasne, że ponad 82 proc. podatku dochodowego od osób fizycznych (a nie 90 proc.) płacą do urzędu skarbowego emeryci i pracownicy, to dlatego, że te 2 kategorie stanowią prawie 89 proc. całości. podatników podatku dochodowego od osób fizycznych obecnych we Włoszech. Chcąc wykazać nierównowagę obciążeń podatkowych związanych z podatkiem dochodowym od osób fizycznych, „prawidłowa” metodologia polega na obliczeniu średniej kwoty płaconej przez każdego podatnika należącego do każdego z 3 głównych rodzajów, które płacą podatek od osób fizycznych: zatrudnionych, pracowników i emerytów. Stosując tę metodę, z najnowszych dostępnych danych o dochodach za 2018 r. (źródło: Ministerstwo Gospodarki i Finansów) wynika, że emeryci płacą przeciętnie roczny podatek dochodowy netto w wysokości 3.173 euro, pracownicy 4.006 euro oraz przedsiębiorcy / samozatrudnieni pracowników 5.741 XNUMX €. Pozwolę sobie jasno powiedzieć, że uchylanie się od płacenia podatków we Włoszech istnieje i jest obecne we wszystkich kategoriach zawodowych, a więc także wśród osób prowadzących działalność na własny rachunek i przedsiębiorców. Broń Boże. Jednak należy mu się przeciwstawić, gdziekolwiek się czai, bez wysuwania przeciwko komukolwiek krzywdzącego oskarżenia.