Znaczenie ruchu, które należy uwzględnić w programach rehabilitacji, jest podkreślane na kongresie kardionkologicznym w Neapolu. Jednak dezinformacja prowadzi mężczyzn i kobiety do zbyt siedzącego trybu życia, podczas gdy ustalono, że program dostosowany do potrzeb pacjenta pomaga zapobiegać nawrotom. Zilustrowano dekalog kardionkologiczny
"Niewielkie odżywianie i przestrzeganie prawidłowej diety, utrata zbędnych kilogramów w przypadku nadwagi lub otyłości oraz regularna aktywność fizyczna nie tylko zmniejszą ryzyko nawrotu choroby u pacjenta z chorobą nowotworową, ale będą miały skuteczność, która zostanie zwiększona w stosunku do terapii". Tak więc Nicola Maurea i Michelino de Laurentiis współprzewodniczący Narodowego Kongresu Kardionkologicznego, który odbywa się w Neapolu w Fundacji National Cancer Institute Pascale 30 stycznia oraz w hotelu Excelsior od 31 stycznia do 1 lutego. Oprócz profesorów Maurea i de Laurentiis, odpowiednio Dyrektora Kompleksowej Struktury Kardiologii Pascale i Dyrektora Oddziału Onkologii Piersi, spotkanie organizuje Dyrektor Generalny Attilio Bianchi i Dyrektor Naukowy Gerardo Botti. Również w tym roku zostaje powtórzona współpraca z najważniejszym na świecie Centrum Onkologii, MD Anderson Cancer Center w Houston, University of Texas.
Celem kardionkologii jest diagnozowanie, zapobieganie i leczenie wszelkich powikłań sercowo-naczyniowych u pacjentów po leczeniu przeciwnowotworowym; z tego powodu droga terapeutyczna musi zostać ustalona poprzez porównanie i stałą współpracę onkologa z kardiologiem, tak aby zapobiegać wszelkim możliwym formom chorób serca, od najłagodniejszych do najważniejszych. Jednak w celu poprawy skuteczności farmakoterapii konieczne jest zapewnienie regularnej aktywności fizycznej pacjentom kardionkologicznym. Według danych podanych przez AIOM Foundation, tak naprawdę 38% osób dotkniętych chorobą nowotworową nie uprawia sportu, mimo korzyści z niego wynikających: regularna aktywność fizyczna pomaga w walce z rakiem, przeciwdziała skutkom ubocznym terapii przeciwnowotworowych , a nawet zapobiegać nawrotom. „również - wyjaśnia De Laurentiis - sport ma wiele korzyści psychologicznych, które mają pozytywny wpływ na cały organizm oraz na cały proces terapeutyczny i rehabilitacyjny. W rzeczywistości ruch, będąc pośród innych, tworzy u pacjenta odczucie nowej „normalności” i towarzyskości, które usuwają lęk, a przede wszystkim ryzyko popadnięcia w depresję, która może dotknąć nawet 40% tych pacjentów, często „składali się” na sobie i zamykali w myślach. Dlatego stymulowany i zmotywowany pacjent staje się znacznie bardziej współpracujący, ponieważ dzięki jego informacjom zwrotnym - które dla nas, lekarzy są bardzo ważne - staje się bardzo pomocny w formułowaniu „ukierunkowanej” ścieżki terapeutycznej i jej ciągłym monitorowaniu. W rezultacie, dzięki tak proaktywnemu podejściu, nieświadomie przyczynia się do poprawy jego skuteczności, ponieważ nie biernie go „poddaje”, ale staje się jego aktywną częścią. Dodaj do tego fakt, że aktywność fizyczna powoduje wzrost endorfin, aw konsekwencji ogólny stan dobrego samopoczucia; więc całe to „cnotliwe koło”, które stopniowo obejmuje cały organizm, przyczynia się do znacznej poprawy jakości życia pacjenta ”.
„Ale dane, które pojawiają się na Kongresie, będące niedawnym naukowym nabytkiem - Maurea mówi - czy to intensywne ćwiczenia chronią przed kardiotoksycznością leków przeciwnowotworowych. Krótko mówiąc, intensywny sport zapobiega niewydolności serca i jest to szczególnie prawdziwe u kobiet z rakiem piersi. Do tego stopnia, że program rehabilitacji kardiologicznej realizowany w MD Anderson Cancer Center był zilustrowany ”. Ale ile powinieneś trenować i jaki rodzaj szkolenia należy przyjąć? Jak mówi Maurea:Trening aerobowy przyczynia się do dotlenienia tkanek, co oznacza oczyszczanie organizmu z toksyn. Szybkie spacery, umiarkowane bieganie, jazda na rowerze i pływanie są zatem bardzo dobre. Ale potrzebny jest również trening beztlenowy, który wzmacnia mięśnie i wzmacnia strukturę fizyczną, zapobiegając ich rozpadowi, Oczywiście konieczne jest wykonanie wszystkich niezbędnych egzaminów, biorąc pod uwagę, że ponieważ są oni „specjalnymi sportowcami”, program musi być „spersonalizowany” dla każdego pacjenta. Z tego powodu wszystkie kroki muszą być podejmowane pod stałym i synergicznym kierunkiem kardiologa, onkologa, lekarza ogólnego i sportowca, który będzie mógł wprowadzić sport w sposób, który, jak powiedziałbym, jest obowiązkowy na ścieżce terapeutycznej i rehabilitacyjnej ”.
De Laurentiis potwierdza, że niewiele potrzeba, aby „zrewolucjonizować” podejście pacjenta do jego ścieżka: "Przy pół godzinie umiarkowanej aktywności fizycznej, którą należy ćwiczyć każdego dnia, uzyskuje się niewyobrażalne korzyści: na przykład śmiertelność z powodu raka piersi u kobiet jest zmniejszona o 25% w porównaniu z siedzącymi trybami życia. W tym względzie nawet my, lekarze, powinniśmy być bardziej przekonani do naszych pacjentów, zachęcając ich bardziej do uprawiania sportu, ponieważ „certyfikowana” zachęta ze strony specjalisty przełamałaby nie tylko wahanie pacjenta, ale także opór członków rodziny. W rzeczywistości ci drudzy, aby być „opiekuńczym” wobec swoich bliskich i często słabo poinformowani o korzyściach płynących ze sportu, często nieświadomie „pracują” w przeciwnym kierunku, a nie synergistycznie do tego, który polecamy: w rzeczywistości zachęcając ich do ruchu, zalecają im jak najwięcej odpoczynku. Jeśli dodamy do tego to tylko 39% pacjentów zgłasza sugestię uprawiania sportu przez lekarza, możemy słusznie powiedzieć, że gdyby ten odsetek wzrósł, nawet całkowita liczba pacjentów „najbardziej przewidywanych” w kierunku aktywności fizycznej znacznie by wzrosła, przy wszystkich korzyściach, które do tej pory byliśmy w stanie przeanalizować ”.
"Odżywianie również odgrywa podstawową rolę - podsumowuje Maurea - ponieważ pomaga przeciwdziałać skutkom ubocznym silnie wpływających na układ sercowo-naczyniowy zabiegów, takich jak chemioterapia i leczenie biologiczne. Aby uzyskać skuteczną dietę przeciwnowotworową, wystarczy przestrzegać kilku zasad: należy ograniczyć lub znieść czerwone mięso, cukry i słodycze. Produkty mleczne należy spożywać bez przesady, nie należy ich całkowicie eliminować. Również dlatego, że każda żywność musi dostarczać odpowiednią ilość niezbędnych składników odżywczych w postaci węglowodanów, białek, witamin, tłuszczów i soli mineralnych. Jeśli zbilansujemy dietę, ryzykujemy, że będzie ona niewystarczająca ”.
Il dekalog Kardionologiczna:
- Kontroluj masę ciała, unikając jej wzrostu pod wpływem terapii lub zmniejszając ją w przypadku nadwagi / otyłości: utrzymanie własnej masy ciała ma zasadnicze znaczenie dla zmniejszenia ryzyka chorób sercowo-naczyniowych i zmniejszenia ryzyka nawrotu.
- Przyjmij aktywny tryb życia, przyzwyczajając się do korzystania z ciała, gdy tylko jest to możliwe, poruszania się na przykład pieszo lub rowerem oraz unikania wind i schodów ruchomych, gdy jest to możliwe.
- Regularnie ćwiczy aktywność fizyczną / sportową 2-3 razy w tygodniu: jest to „lekarstwo”, które przeciwdziała skutkom ubocznym terapii i znacznie zmniejsza zarówno ryzyko sercowo-naczyniowe, jak i ryzyko nawrotu nowotworu.
- Zmniejszyć lub znieść dym papierosowy
- Zmniejsz lub zlikwiduj spożycie alkoholu
- Sprawdź poziom cholesterolu i trójglicerydów, wartości mogą ulec zmianie podczas terapii przeciwnowotworowych; aby zredukować je do diety, aktywności fizycznej i wszelkich leków obniżających poziom lipidów.
- Sprawdź ciśnienie krwi i, w przypadku nadciśnienia, podejmij odpowiednie leczenie farmakologiczne pod nadzorem lekarza.
- Wybierz zbilansowaną dietę, bogatą w warzywa, ograniczającą lub znoszącą czerwone mięso oraz cukry i słodycze, ale bez żadnych innych szczególnych ograniczeń. Ekstremalne diety, takie jak dieta wegańska, są trudniejsze do utrzymania równowagi i nie ma wyraźnych dowodów na jakiekolwiek korzyści.
- Oceń ze swoim onkologiem, czy możesz przyjmować wapń, witaminę D i leki przeciwbakteryjne, aby przeciwdziałać tendencji do osteoporozy wywołanej przez stosowane metody leczenia.
- Skontaktuj się z zespołem kardio-onkologicznym, aby uzyskać optymalne podejście do zintegrowanej kontroli ryzyka onkologicznego i sercowego