Gdy USA zagroziły nowym sankcjom wobec Iranu, a następnie zakazem porzucenia irańskiego programu nuklearnego w zeszłym tygodniu, rozpoczęła masową kampanię szkoleniową na morzu w Cieśninie Hormuz. Motywacją jest uświadomienie światu, że Iran jest również gotowy do zablokowania tranzytu tej cieśniny. Szczególnie tranzyty ropy naftowej z całego obszaru geograficznego. Podczas ćwiczeń morskich strażnicy rewolucji irańskiej przetestowali nowy pocisk balistyczny bliskiego zasięgu, który, jak mówią, jest odporny na każdy system obrony przeciwrakietowej. Nowy pocisk został opisany, z nowicjuszem w zakresie szczegółów technicznych, przez analityka wojskowego Franco Iaccha na Il Giornale.
Iran przedstawił światu nowy pocisk balistyczny krótkiego zasięgu Al-Mobeen rodziny Fateh. Irański generał Amir Hatami opisał nową broń jako „wyraz przemysłu wojskowego kraju, zwinny, niewidzialny, precyzyjny pocisk odporny na każdy rodzaj tarczy obronnej. Podstawowy kształt korpusu i rozmieszczenie powierzchni sterujących są wizualnie identyczne jak w Fateh-110. Nie ma żadnych wskazówek co do nowych funkcji modelu Al-Mobeen, prawdopodobnie sterowanego bezwładnością z obsługą satelitarną oprócz czujnika podczerwieni do obrazów. Jest możliwe, że Irańczycy zmniejszyli zdolność pocisku w podczerwieni po wystrzeleniu lub ulepszyli jego system naprowadzania, aby umożliwić broni osiągnięcie niezwykłej trajektorii względem celu.
Tylko pocisk Fateh-110 trzeciej generacji w konfiguracji przeciwokrętowej zostałby przetestowany w zeszłym tygodniu podczas ćwiczeń w Cieśninie Ormuz. Pocisk został wystrzelony podobno z bazy Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej w Bandar-e-Jask w południowo-wschodnim Iranie. Fateh-110 rzekomo przekroczył część Cieśniny Ormuz, zanim uderzył w swój cel na pustyni w odległości 100 mil. Iran twierdzi, że program rakietowy tego kraju jest przeznaczony do obrony przy użyciu wyjątkowo konwencjonalnych zdolności ładunkowych.
Fateh-110 to jednostopniowy pocisk balistyczny krótkiego zasięgu na paliwo stałe. W służbie od 2004 roku jest prawdopodobnie ewolucją systemu Zelzal-2. Powinien mieć zasięg 300 km dla ładunku 500 kg. Pocisk mobilnej wyrzutni ma 8,86 m długości, 0,61 m średnicy i waży 3.450 kg. Fateh-110 wykorzystuje bezwładnościowy system naprowadzania z korektą GPS dla prawdopodobieństwa błędu kołowego mniejszego niż sto metrów. Według Centrum Studiów Strategicznych i Międzynarodowych Iran opracował kilka wersji Fateh oznaczonych jako A-110A / Fateh 2 i A-110B / Fateh 3. Konfiguracja 110-D1 czwartej generacji została zaprezentowana w sierpniu 2012 r .: wdraża nową system naprowadzania o takim samym zasięgu jak w poprzedniej wersji, około 300 km. 25 września 2016 roku Iran zaprezentował nowy pocisk balistyczny Zolfaghar, wariant rodziny Fateh-110, o zasięgu 700 km. Istnieją dwa warianty antyradarowe pocisku Fateh o nazwach Hormuz-1 i Hormuz-2. Wariant Fateh przeciw okrętom nazywa się Khalij Fars. Ten ostatni wykorzystuje szukacz elektrooptyczny do trafiania w ruchome cele. Zdolność Iranu do zwalczania okrętów została potwierdzona przez Departament Obrony USA w 2014 roku.