W 2019 roku zgłoszono 105.000 operacji recyklingu. Dane rosną również w 2020 roku
Alarm został podniesiony przez Biuro Badań CGIA: w 2019 roku ponad 105 podejrzanych transakcji prania pieniędzy zostało zgłoszonych do jednostki analityki finansowej (UIF) Banku Włoch: rekord nigdy wcześniej nie osiągnięty.
Mówimy o rzekomych przestępstwach popełnianych głównie przez organizacje przestępcze, które starają się reinwestować dochody gospodarcze pochodzące z nielegalnej działalności w przedsiębiorstwach lub w „czystych” sektorach. Ponadto w pierwszych czterech miesiącach 2020 roku do UIF wpłynęło 35.927 raportów, co oznacza wzrost o 6,3 proc. W porównaniu z analogicznym okresem 2019 roku.
• Organizacje przestępcze zarabiają 170 miliardów rocznie
„Według naszych szacunków na podstawie danych Banku Włoch - deklaruje koordynator Biura Studiów CGIA Paolo Zabeo - obroty związane z gospodarką przestępczą we Włoszech wynoszą około 170 miliardów euro rocznie. Praktycznie taki sam PKB jak Grecja. Należy zauważyć, opierając się na definicjach ustalonych na poziomie międzynarodowym, że kwota ta nie obejmuje wpływów ekonomicznych z brutalnych przestępstw - takich jak kradzież, rabunek, lichwa i wymuszenia - ale tylko z nielegalnych transakcji objętych umową między sprzedającym a kupującym. . Takich jak na przykład przemyt, handel bronią, potajemne zakłady, nielegalne usuwanie odpadów, hazard, kradzione towary, prostytucja i sprzedaż narkotyków. Przypominamy, że od kilku lat część z tych 170 miliardów, czyli nieco ponad 10 procent całości, jest liczona dzięki nowym europejskim przepisom o rachunkowości narodowej, nawet w naszym krajowym PKB ”.
Potwierdzenie znaczenia rotacji organizacji przestępczych wynika również z liczby raportów otrzymanych w ostatnich latach przez UIF, strukturę obecną w Banku Włoch. Mowa o podejrzanych transakcjach ekonomiczno-finansowych „zgłaszanych” do tej Jednostki przez pośredników finansowych (instytucje kredytowe, pocztowe, notariuszy, księgowych, menadżerów salonów, firmy finansowe, ubezpieczeniowe itp.). Na przykład główne formularze techniczne, które w 2019 r. Były źródłem zgłoszeń do UIF, dotyczyły w szczególności przelewów krajowych, przekazów pieniężnych oraz transakcji gotówkowych.
• Gospodarka przestępcza: jedyny sektor, który nie zna kryzysu
Jest jasne - mówi sekretarz CGIA Renato Mason - że organizacje, które zarządzają tą przestępczą działalnością, muszą ponownie zainwestować dochody w legalną gospodarkę. Bardzo ważne jest, aby w trakcie kontroli odpowiedzialne władze były w stanie dobrze odróżnić kapitał spółki od kapitału podejrzanego pochodzenia, aby uniknąć mieszania się, które mogłoby wywołać niebezpieczne nieporozumienia na etapie dochodzenia. Bardzo niepokojący jest jednak wzrost liczby reklamacji, jaki miał miejsce w latach 2009-2019. Choć nie znamy liczby raportów składanych przez UIF, ani nawet ekonomicznego wymiaru tych, które były następnie badane przez DIA czy Policję Walutową, podejrzewamy, że wzrost doniesień odnotowany w ostatnich latach świadczy o tym, że gospodarka kryminalny jest jedynym sektorem w całym kraju, który nie został dotknięty kryzysem ”.
• Mniej pieniędzy z banków, większe wykorzystanie „łatwego” kredytu
Według Biura Studiów CGIA wzrost liczby doniesień o praniu pieniędzy może znaleźć swoje „uzasadnienie” w tym, że w ostatnich latach żywe kredyty bankowe dla przedsiębiorstw uległy bardzo silnemu spadkowi. Dlatego nie można wykluczyć, że wielu przedsiębiorców, zwłaszcza małych, otrzymawszy znacznie mniej pieniędzy od instytucji kredytowych, zwróciło się do tych, którzy z pewną łatwością mogli udzielić kredytu. W rzeczywistości między czerwcem 2011 r. (Maksymalny szczyt wypłat kredytów bankowych dla przedsiębiorstw) a tym samym miesiącem tego roku włoskie firmy doświadczyły zahamowań kredytowych w wysokości 250,5 mld euro (-27 proc.). O ile w realiach gospodarczych zatrudniających powyżej 20 pracowników redukcja wyniosła 196,7 mld (-26,1 proc.), To w bardzo małych firmach zatrudniających mniej niż 20 pracowników spadek wyniósł 53,8 mld (-30,8 proc. procent).
• W 2019 roku ponad 105 tys. Raportów: 99 proc. Dotyczy działań związanych z recyklingiem
W latach 2009-2019 liczba zgłoszeń wzrosła o ponad 400 procent. Jeśli w 2009 roku było ich 21.066 105.789, to w zeszłym roku osiągnęły rekordowy poziom 1 105.789 (patrz wykres 104.933). CGIA przypomina, że po otrzymaniu tych „zawiadomień” UIF prowadzi dochodzenie w sprawie podejrzanych transakcji i przesyła je, wzbogacone o analizę finansową, do Jednostki Policji Specjalnej Waluty Guardia di Finanza (NSPV) oraz do Wydziału Śledczego ds. Anty-Mafii (DIA). ). Tylko jeśli zgłoszenia zostaną uznane za nieuzasadnione, UIF je składa. Spośród 99,1 XNUMX wiadomości otrzymanych w ubiegłym roku na UIF, XNUMX XNUMX (co stanowi XNUMX% całości) dotyczyło operacji prania pieniędzy. Z drugiej strony było bardzo mało „raportów” dotyczących domniemanej działalności terrorystycznej i proliferacji broni masowego rażenia.
• Kampania, Lombardia i Liguria to regiony najbardziej zagrożone
Na poziomie terytorialnym regionami najbardziej „dotkniętymi” w 2019 r. Były Kampania (222,8 zgłoszeń na 100 tys. Mieszkańców), Lombardia (208,1), Liguria (185,3) i Toskania (184). Najmniej zainteresowanymi rzeczywistościami były jednak Abruzja (115,7 na 100 tys. Mieszkańców), Umbria (110,3) i Sardynia (86,6). W porównaniu z 2018 r., Sycylia (+26,3 proc.), Molise (+23,8 proc.) I Basilicata (+17,4 proc.) To realia, które odnotowały procentowe zmiany w liczbie zgłoszeń najważniejszy. Wreszcie jedynymi regionami, w których wystąpił kontrast, były Piemont (-0,5 procent), Toskania (-1,6 procent), Umbria (-3,3 procent) i Valle d'Aosta (- 4,3 proc.).
• Prato, Mediolan i Imperia - prowincje o największej liczbie zgłoszeń dotyczących recyklingu
Na poziomie prowincji realiami, w których w 2019 roku odnotowano największą liczbę raportów otrzymanych przez Jednostkę Informacji Finansowej na 100 tys.mieszkańców, były Prato (344,6 na 100 tys.mieszkańców), Mediolan (337,1), Imperia (275,9, 270,7), Neapol (235,8), Triest (225), Parma (209,4) i Caserta (76,9). Najmniej zainwestowane są jednak L'Aquila (75), Chieti (46,5), Nuoro (45,9) i południowa Sardynia (175,3). Średnia krajowa wyniosła 100 na XNUMX mieszkańców.