(autor: Massimiliano D'Elia) NATO zmienia skórę, z sojuszu czysto obronnego, pod dyktando sztuki. 5, do bardziej nowoczesnej, kooperatywnej i reaktywnej wersji, która kieruje uwagę na kryzysy na poziomie globalnym, zdolne do destabilizacji pokoju i bezpieczeństwa państw sojuszniczych. Sekretarz Generalny NATO,Jean Stoltenberg, podczas końcowej konferencji prasowej publicznie zwrócił uwagę na nową misję Sojuszu wobec „Kryzys mający konsekwencje dla bezpieczeństwa wszystkich”.
W niektórych przypadkach było to bardziej jednoznaczne, na przykład gdy wspomniano, że „Kryzys w Libii ma bezpośrednie konsekwencje dla stabilności regionalnej i bezpieczeństwa wszystkich sojuszników”. Szczególne zainteresowanie, w stosunku do Libii, które potwierdza i potwierdza stanowisko zajmowane przez rząd Draghi od początku jego kadencji: nie pozostawiać północnoafrykańskiego kraju w rękach Rosji i Turcji. Dossier libijskie jest w rzeczywistości fundamentalne dla Włoch zarówno ze względu na znane związki historyczne i wspólne interesy gospodarcze, jak i dla kontroli i zarządzania przepływami migracyjnymi.
Włochy miały zatem to, czego chciały, większą i jednomyślną uwagę w kierunku Libii, ale także Sahelu (jesteśmy gotowi do udziału w misji Takuba), które są obszarami decydującymi o kontroli przepływów migracyjnych w kierunku naszego kraju i Europy, ale także w zwalczaniu terroryzmu, który , właśnie z tych obszarów, reorganizuje się w bardziej ustrukturyzowany sposób. W przypadku Libii adresy interwencyjne zostały zatem wyraźnie napisane w dokumencie końcowym: potrzebą ustabilizowania obszaru, promowania wyborów krajowych i jednoznacznego wyjaśnieniapoparcie dla tymczasowego rządu jedności narodowej.
Turcja. Bardzo ważne, w tym nowym kursie było spotkanie odbyło się za zamkniętymi drzwiami między prezydentem USA, Biden i prezydent Turcji Erdogan. Na tego typu spotkaniu, za zamkniętymi drzwiami, tak naprawdę decydujesz, co robić, a raczej czy kontynuować, czy nie, stosunki między państwami,. W ostatnich latach Turcja podejmowała coraz więcej jednostronnych decyzji otwarcie w konflikcie z NATO i jego sojusznikami. Przykładem jest zakup rosyjskich systemów obrony przeciwlotniczej S 400 oraz polityka samotności w Libii i Syrii. Biden będzie próbował złagodzić nowy osmański ekspansjonizm, którego chciał Erdogan.
Afganistan. Kolejną kwestią, która niepokoi NATO i to niemało, jest Afganistan po obecnym wycofaniu się z Kabulu. Od tego kraju oczekuje się teraz odnowienia witalności od talibów, którzy oprócz dalszego powodowania niestabilności mogą wykorzystać przepływy migracyjne jako dodatkową kartę przetargową i szantaż ze światem zachodnim.
NATO w nowym podejściu w istotny sposób modyfikuje swoją funkcję instytucjonalną, której syntezę upatrywał w słynnej sztuce. 5., ostatnio używany do wypowiedzenia wojny Talibom, po ataku na Bliźniacze Wieże w 2001 roku.
Dzisiaj Sojusz, aby nie tracić na znaczeniu na arenie światowej, uznał za stosowne reagować z większym autorytetem na globalne wyzwania, starając się powrócić do roli instrumentu równowagi w polityce międzynarodowej. Nowa i odnowiona energia po decyzjach administracji Bidena o powrocie do NATO w celu rozwiązania kwestii będących przedmiotem wspólnego zainteresowania i lepszego przeciwstawienia się rosnącemu blokowi rosyjsko-chińskiemu.
NATO pozostaje NATO, nie umiera, jak chciałby potentat Donald Trump. W ten sposób Biden umieścił karty swojego poprzednika.