Wersy napisane w artykule w czasopiśmie śledczym Bellingcat ujawniają pewne pogłoski na temat modus operandi del Gru (jednej z rosyjskich służb wywiadowczych), w tworzeniu od podstaw nowej tożsamości dla swoich agentów operacyjnych.
8 sierpnia 2005 r. Urząd Stanu Cywilnego Dzielnica Independencia w Limie w Peru otrzymał wniosek o rejestrację nowego obywatela Peru w bazie danych obywateli tego kraju. Początkujący obywatel powiedział, że nazywa się Marii Adeli Kuhfeldt Rivery a jego prawnicy przedstawili akt urodzenia z rejestru stanu cywilnego nadmorskiego kurortu Callao. Akt urodzenia datowany był na 1 września 1978 r. i zawierał numer progresywny 1109 w peruwiańskim rejestrze urodzeń na ten rok.
Zgodnie z pismem z peruwiańskiego stanu cywilnego zbadanym przez Bellingcat, prowadzący sprawę urzędnik cywilny zawiesił wniosek i poprosił o dalsze dowody na faktyczne narodziny Marii Adeli.
19 sierpnia 2005 r. prawnicy „Marii Adeli” przedstawili dodatkowy dokument: metrykę chrztu z parafii Cristo Liberador w Callao. Według dokumentu kościelnego mała Maria Adela urodziła się 1 września 1978 r., a chrzest została ochrzczona dwa tygodnie później, 14 września 1978 r.
Urzędnik cywilny Limy nie dał się przekonać i zwrócił się o czek do proboszcza diecezji Cristo Liberador, Rvd. José Enrique Herrera Quiroga. Na nieszczęście dla oczekującego obywatela ksiądz nie musiał nawet sprawdzać ksiąg kościelnych, aby zgłosić, że dokument był fałszywy. Miał zaszczyt być założycielem i inauguracyjnym księdzem tego kościoła założonego w 1987 roku, dziewięć lat po rzekomym chrzcie Marii Adeli. Strona internetowa diecezji Cristo Liberador podaje datę założenia, co potwierdził przedstawiciel parafii, gdy skontaktował się z nią Bellingcat.
22 grudnia 2006 r., w rocznym sprawozdaniu budżetowym dla Kongresu Peru, peruwiańskie Ministerstwo Sprawiedliwości poinformowało, że jego urząd ds. migracji i naturalizacji wykrył trzy fałszywe wnioski o obywatelstwo w 2005 r., z których jeden był złożony przez Marię Adelę. W raporcie stwierdzono, że tożsamość tej osoby jest nieznana i skierowano sprawę do Prokuratora Krajowego jako przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu publicznemu państwa.
Chociaż peruwiańskie obywatelstwo Marii Adeli wyblakło, jej dowódcy GRU, prawdopodobnie nieświadomi, że peruwiański rząd upubliczni to fałszywe odejście, postanowili trwać przy tej tożsamości dla swojego szpiega. Powód ich utrzymywania się nie jest znany.
Cokolwiek to było, „Maria Adela” otrzymała swój pierwszy rosyjski paszport w 2006 roku, używając dokładnie tego samego nazwiska i daty urodzenia. Zgodnie z tożsamością, która została dla niej stworzona, pracowała jako „wiodący specjalista” na Moskiewskim Uniwersytecie Państwowym i mieszkała pod moskiewskim adresem już w 2010 roku, według baz danych rejestracyjnych. Ci, którzy teraz tam mieszkają, mówią nam, że nigdy o niej nie słyszeli.
Warto zauważyć, że rosyjski paszport narodowy wydany „Marii Adeli” należał do grupy, którą GRU wydało dla paszportów narodowych co najmniej sześciu innych szpiegów GRU, w tym oficera oskarżonego o otrucie bułgarskiego producenta broni Emiliana Gebreva i innego oficera zaangażowanego w zatrucie Siergieja Skripala. Na podstawie bliskości numerów paszportów i znanej daty wydania innych paszportów możemy oszacować, że „Maria Adela” otrzymała swoje rosyjskie dokumenty tożsamości w listopadzie lub grudniu 2006 roku, tuż przed publicznym spaleniem jego tożsamości przez peruwiańskie Ministerstwo Sprawiedliwości.