Pomimo międzynarodowych ram rewizji w dół szacunków wzrostu, włoska gospodarka będzie rosła o 1,3% rocznie w trzyletnim okresie 2018–2020. Umacnia się tendencja do ograniczania kredytów z utratą wartości: należności nieściągalne w okresie od końca 40 r. do 2017 r. nadal spadają o ponad 2020%, a wskaźnik NPL powraca do poziomów sprzed kryzysu. Kredyty dla mieszkańców rosną: średnio o 2,4% w skali roku. Najwyższej jakości współczynnik kapitalizacji (CET1) na najwyższym w historii poziomie: 14,9% na koniec 2020 r. Odbudowa rentowności dzięki redukcji ryzyka i efektywności zarządzania przy skromnym udziale przychodów.
Scenariusz prognozy opublikowany przez Biuro Badań ABI, skonstruowany tradycyjnie wspólnie z biurami badawczymi głównych banków działających we Włoszech, potwierdza kontynuację trendu ożywienia naszej gospodarki.
Tempo zmian włoskiego produktu krajowego brutto, choć skorygowane nieco w dół w porównaniu z prognozą z grudnia – ze względu na niepewność związaną z kontynuacją międzynarodowych napięć geopolitycznych i możliwym rozszerzeniem polityki protekcjonistycznej w handlu międzynarodowym – w rzeczywistości pozostaną dodatnie w każdym z trzech lat uwzględnionych w Raporcie.
Szczegółowo, w podstawowym scenariuszu oczekuje się, że włoska gospodarka będzie nadal rosła na poziomie, który powinien wynosić średnio około +1,3% rocznie w trzyletnim okresie 2018–2020.
W przypadku banków działających we Włoszech prognozy wskazują z jednej strony na istotne utrwalenie tendencji poprawy jakości aktywów, biorąc pod uwagę zarówno ograniczenie napływu nowych kredytów z utratą wartości, jak i ostatnie tendencje w zakresie natomiast sprzedaż kredytów zagrożonych zaobserwowała pozytywną zmianę wolumenów kredytów, choć mniej wyraźną w porównaniu z prognozami z grudnia ubiegłego roku.
Mówiąc bardziej szczegółowo, oczekuje się, że w ciągu najbliższych trzech lat liczba złych kredytów, zarówno brutto, jak i po uwzględnieniu korekt, zmniejszy się o około 40% w porównaniu do wartości na koniec ubiegłego roku. Redukcja powinna być szczególnie widoczna w tym roku, także ze względu na oczekiwane duże zbycia złych kredytów, szacowane na około 50 miliardów euro. W ciągu najbliższych dwóch lat wolumen operacji sekurytyzacji nieściągalnych długów powinien się zmniejszyć, osiągając średnioroczną wartość około 25 miliardów euro. Spadek liczby nieściągalnych długów byłby powszechny wśród wszystkich kategorii dłużników, ale byłby szczególnie intensywny w przypadku przedsiębiorstw, które w całym okresie trzech lat zmniejszyłyby się o 46%.
Wskaźnik NPL wynoszący 14,5% przed korektami na koniec 2017 roku powinien w dalszym ciągu szybko spadać, osiągając na koniec okresu wartości nieco powyżej 6%. Poprawa ta byłaby powszechna we wszystkich grupach bankowych i bankach niezależnych.
Ograniczeniu ryzyka towarzyszyłoby wzmocnienie dynamiki akcji kredytowej. Oczekuje się, że kredyty dla mieszkańców, które w 1,7 r. wzrosną o 2017%, w okresie trzech lat będą rosły średniorocznie o 2,4%. W ujęciu sektorowym zauważalne jest znaczne ożywienie dynamiki kredytów dla przedsiębiorstw, których roczna dynamika zmian wzrośnie z zasadniczo zerowych wartości w 2017 r. do średniorocznych stóp ekspansji bliskich 2,5% w okresie trzech lat. Zamiast tego wzrost kredytów dla rodzin powinien skonsolidować postępy poczynione już w 2017 r., osiągając na koniec okresu stopę wzrostu wynoszącą 3,2%.
Współczynniki kapitałowe będą miały tendencję do dalszego wzrostu: kapitał lepszej jakości powinien wzrosnąć z 13,8% na koniec 2017 r. do 14,9% na koniec 2020 r., co stanowi nowy historyczny maksymalny poziom dla włoskich banków.
Rentowność banku powinna kontynuować proces ożywienia rozpoczęty w 2017 roku. Nadal słaba dynamika przychodów powinna zostać z nawiązką zrekompensowana znaczną poprawą efektywności operacyjnej i znaczącym ograniczeniem kosztów ryzyka. W szczególności przychody ogółem powinny rosnąć w trzyletnim okresie prognozy w średnim rocznym tempie 1,6%, natomiast całkowite koszty operacyjne i korekty powinny spadać odpowiednio o 2,5% i 10% rocznie.
W trzyletnim okresie banki miałyby generować zyski netto średnio w wysokości około 10 miliardów euro rocznie, generując rosnący zwrot z zainwestowanego kapitału (ROE) w trzyletnim okresie prognozy. Na koniec okresu ROE wyniosłoby około 5%, co byłoby najlepszym wynikiem od 2007 roku, choć wciąż niższym od średniego poziomu notowanego przed kryzysem.
