Mamy najdroższe stawki w UE
Niestety nasz kraj nie jest odpowiedni dla małych firm. Powtarzam to jeszcze raz, Biuro Studiów CGIA. Nawet w odniesieniu do taryf na energię elektryczną i gaz wynik, jaki wyłania się z porównania z dużymi gałęziami przemysłu, jest bezlitosny. Jeśli chodzi o energię elektryczną, nasze małe firmy płacą średnio 151,4 euro za każde 1.000 kWh zużytych (bez VAT) wobec 77 euro za każde 1.000 kWh dużych firm, praktycznie dwukrotnie (dokładnie 96,6 proc. więcej).
Z kolei w przypadku gazu luka jest jeszcze większa. Przy średnim koszcie dla małych firm wynoszącym 59 EUR za 1.000 kWh (bez VAT), w przypadku dużych przedsiębiorstw stosuje się średnią stawkę 21,2 EUR za 1.000 kWh. W zasadzie ci pierwsi płacą nawet o 178 proc. więcej niż ci drudzy.
W żadnym innym kraju strefy euro nie ma tak dużego rozbieżności taryf energetycznych między tymi dwiema klasami wielkości. A waga tej rozbieżności w krajowym systemie produkcyjnym jest oczywista, jeśli weźmiemy pod uwagę, że około 99,5% firm to małe firmy (mniej niż 50 pracowników) i zatrudniają, bez zatrudnienia w sektorze publicznym, 65% firm Włosi.
• Lżejszy rachunek za prąd dla dużych, więc maluchy płacą
Jeśli chodzi o taryfy dla energii elektrycznej, wejście w życie od 2018 stycznia XNUMX r. energochłonnej reformy przyczyniło się do zwiększenia historycznej różnicy między małymi i dużymi przedsiębiorstwami. Efekt wywołany tą zmianą legislacyjną, która przewiduje subsydiowanie kosztów energii elektrycznej dla dużych gałęzi przemysłu, skutecznie wyeliminował pozycję „Opłaty i podatki” z tej ostatniej, redystrybuując ją do wszystkich innych kategorii przedsiębiorstw wyłączonych z koncesji. Z kolei w przypadku gazu luka taryfowa wynika z faktu, że wszystkie duże firmy otrzymują od dostawców zindywidualizowane oferty z ustaloną ceną dostosowaną do ich potrzeb. Dlatego w negocjacjach waga konsumpcji jest kluczowa, aby „wyrwać” bardzo korzystną stawkę od dostawcy. Możliwość ta jest oczywiście wykluczona dla małych firm. Należy również pamiętać, że na wolnym rynku oferty cenowe mogą dotyczyć tylko komponentu energetycznego; inne pozycje wydatków - takie jak koszty transportu, opłaty systemowe, zarządzanie licznikami itp. - są okresowo ustalane przez Urząd Energetyki i są takie same dla wszystkich dostawców.
• Mamy najdroższe taryfy w Europie, podatki są wysokie
Koncentrując się tylko na małych przedsiębiorstwach, z porównania z podobnymi europejskimi firmami produkcyjnymi wynika, że koszty energii we Włoszech należą do najwyższych. Rzeczywiście, spośród wszystkich krajów strefy euro, tylko w Niemczech koszt rachunku za prąd jest o 16,7 proc. wyższy niż u nas. Jednak w porównaniu ze średnią europejską nasi mali przedsiębiorcy płacą średnio o 12,1 proc. więcej.
Z kolei analizując koszt gazu, wśród krajów strefy euro włoskie MŚP plasują się na trzecim miejscu (po Finlandii i Portugalii) pod względem najwyższej taryfy. Jeżeli, jak pisaliśmy powyżej, średnia stosowana w naszym kraju na każde zużyte 1.000 kWh (bez VAT) wynosi 59 euro, odnotowujemy różnicę cen w porównaniu ze średnią krajów stosujących wspólną walutę wynoszącą +15,5 za sztukę. sto.
Drugą pozycją, która znacząco przyczynia się do wzrostu kosztu ceł, obok trendu cen surowców, jest składnik podatku. Na przykład w przypadku rachunków za energię elektryczną we Włoszech 50 procent całkowitych kosztów można przypisać podatkom i opłatom: średnia dla strefy euro wynosi natomiast 48 procent. Natomiast w przypadku gazu, jeśli w naszym kraju procentowe obciążenie opodatkowaniem całkowitych kosztów ponoszonych przez małe firmy wynosi 36 proc., to w strefie euro jest to około 34 proc.