(autor: Massimiliano D'Elia) Refinansowanie już obowiązujących środków, takich jak siatki bezpieczeństwa socjalnego, zarezerwowane dla sektorów najbardziej dotkniętych kryzysem, premia 100 euro, obniżenie podatków na południu oraz wznowienie Impresy 4.0. Są to główne środki zawarte w NaDef (nota aktualizacyjna do Def).
Zasadniczo podążamy tą samą drogą, czekając na europejskie fundusze planu naprawy, które, jeśli wszystko pójdzie dobrze, nie wpłyną przed drugą połową 2021 roku.
Il Sole 24 Ore podaje dane dotyczące naszego długu publicznego, który w 2020 roku zamknie się 194 mld powyżej poziomów z 2019 roku. Istotny był deficyt wynikający z braku wpływów podatkowych w wysokości około 48 mld euro.
W ciągu najbliższych trzech lat powinien nastąpić krok naprzód dla włoskiej gospodarki, wynoszący 4,8% rocznie, dzięki wzrostowi inwestycji sektora prywatnego o 27%. Są to najbardziej zróżnicowane szacunki przy braku wirusa.
W obliczu danych makroekonomicznych, które zapowiadają stopniowe ożywienie naszej gospodarki, jest jednak miecz Damoklesa CoViD-19, który może doprowadzić do nowych średnio-długich okresów blokady.
Chociaż rząd pospieszył za pośrednictwem Dpcm, aby wprowadzić pierwsze „łagodne” środki w celu zwalczania odrodzenia się wirusa, pierwsze blokady zarejestrowane we Francji i Hiszpanii nie wróżą dobrze. Gdyby doszło do kolejnej blokady strefowej lub całkowitego zablokowania dużych obszarów kraju, odbijałoby się to również bardzo negatywnie na danych makroekonomicznych, które już same w sobie są dramatyczne.
Przy PKB na poziomie -10,5% w tym roku, z dalszym blokowaniem, oczekiwane ożywienie powinno zostać odłożone na co najmniej kolejny rok, co może odbić się na pierwszych efektach dopiero od 2023 r.
Jest nadzieja, że już wiosną przyszłego roku szczepionka może zacząć walczyć z wirusem. Wielkim wyzwaniem dla wszystkich światowych rządów, które czekając na nieuchwytną szczepionkę (na świecie byłoby co najmniej 9 na zaawansowanym etapie badań), muszą z jednej strony walczyć z coraz bardziej gwałtownym zakażeniem „podstępnym” wirusem a z drugiej strony ograniczają szkody dla ich gospodarek, nie zaniedbując niebezpieczeństwa niepokojów społecznych, gdy środki socjalne kończą się z powodu prawdopodobnego impasu w budżetach państwowych z powodu ustawicznego nieobjęcia podatków od przedsiębiorczości.