„Wreszcie, nawet w Europie zaczynamy mówić zdecydowanie o suwerenności żywnościowej, podstawowej koncepcji wzmocnienia dobrobytu każdego narodu.
W konkluzjach Rady Europejskiej skierowanych do prezydenta Ukrainy Zełenskiego, poza powtórzeniem pełnego poparcia dla mieszkańców Kijowa, czytamy de facto, jak "niezbędne jest, aby UE wzmacniała swoją konkurencyjność i produktywność w dłuższej perspektywie" .
Świetny wynik, uzyskany również dzięki pracy rządu Meloniego po tym, jak głośno potwierdziliśmy w Brukseli znaczenie koncepcji suwerenności żywnościowej, rozumianej jako zdolność każdego narodu do produkcji zdrowej żywności, zgodnej z własnymi tradycjami kulturowymi i może być częścią globalnej odpowiedzi na kryzysy.
Zasada, z której uczyniliśmy temat dyskusji w Europie i która obecnie staje się centralna.
Suwerenność żywnościowa oznacza ochronę gospodarki, ochronę własnych tradycji oraz, jak czytamy dalej w dokumencie, „ochronę własnych interesów w obliczu nieuczciwych praktyk poprzez uciekanie się do instrumentów ochrony handlu”. To, co zawsze wspieraliśmy i będziemy nadal robić”. Zostało to stwierdzone w notatce ministra rolnictwa, suwerenności żywnościowej i leśnictwa Francesco Lollobrigida.