Ekonomista Luca Bianchi jest nowym dyrektorem SVIMEZ. Rada Nadzorcza go powołała.
Bianchi pracował już w przeszłości w SVIMEZ, gdzie został zatrudniony w 1996 r., a w 2006 r. został zastępcą dyrektora. W 2012 r. został wybrany na stanowisko radnego ds. gospodarki regionu Sycylia w Radzie Crocetta do marca 2014 r. następnie mianowany Naczelnikiem Departamentu Polityki Konkurencji, Jakości Rolno-Spożywczej, Wyścigów Konnych i Rybołówstwa Ministerstwa Polityki Rolnej, Żywnościowej i Leśnej, stanowisko to piastował do 28 lutego 2018 r.
Współpracował w swojej karierze z wieloma magazynami i gazetami, jest autorem tomu „Ale czy niebo zawsze jest wyższe?” wraz z Giuseppe Provenzano, obecnym zastępcą dyrektora SVIMEZ.
Głębokość:
SVIMEZ, Stowarzyszenie na rzecz Rozwoju Przemysłu Południowych Włoch, jest prywatną organizacją non-profit założoną 2 grudnia 1946 roku przez grupę ważnych osobistości włoskiego świata przemysłu i finansów, którzy podczas II wojny światowej postanowili stworzyć ośrodek badawczo-finansowy. ośrodek badawczy specjalizujący się w Południu.
Cele
Głównym celem Stowarzyszenia jest badanie gospodarki Południa, proponowanie konkretnych programów rozwoju Regionów Południa instytucjom centralnym i lokalnym, osiągając w ten sposób „zjednoczenie gospodarcze Włoch”.
Narzędzia: uprzemysłowienie poprzez interwencję publiczną i nadzwyczajną
Motywem przewodnim Stowarzyszenia jest „industrializacja” Południa, czyli promowanie rozwoju poprzez zastosowanie logiki przemysłowej do wszystkich sektorów gospodarki, w tym usług i turystyki.
To nie wolny rynek pozostawiony sam sobie może rozwiązać „kwestię Południa”, ale państwo, które musi wspierać rozwój Południa za pomocą skoordynowanego zestawu działań publicznych i „nadzwyczajnych” interwencji.
Niezwykłe z trzech powodów:
- stworzyć dogodność dla inwestycji na obszarze, który sam w sobie nie przyciągnąłby zewnętrznych przedsiębiorców;
- wspierać duże prace infrastrukturalne i inne, które wymagają ilości zasobów niemożliwych dla osób prywatnych;
- wspierać działalność zwykłej, ograniczonej i nieefektywnej administracji.
Statystyka w służbie Południa
Stowarzyszenie na przestrzeni lat wniosło liczne wkłady techniczne i naukowe do organów i instytucji centralnych i lokalnych. Wśród nich przypomnijmy rozwój wskaźników „depresji” Południa, które od początku lat pięćdziesiątych XX wieku statystycznie mierzą różnice terytorialne i dualizm włoski; Program Rozwoju Zatrudnienia i Dochodów we Włoszech w dekadzie 50-1955, lepiej znany jako „Program Vanoniego”; wydawanie od 64 r. corocznych „Raportów SVIMEZ o gospodarce Południa”; Raporty o Europie Południowej z lat 1974. XX w.; opracowywanie planów rozwoju regionalnego (Region Kalabrii, Apulia, Kampania) i regionalne obserwatoria społeczno-gospodarcze.
Od lat pięćdziesiątych XX wieku kwestię różnic rozwojowych między obszarami w tym samym kraju rozwiązywano nie tylko z perspektywy krajowej, czego dowodem jest współpraca z ważnymi instytucjami włoskimi i międzynarodowymi (IRI, CENSIS, IASM, FORMEZ, „ IPI, OECD, MIT-USA).
SVIMEZ był również bardzo aktywny w dziedzinie szkoleń; we współpracy z „Fundacją Forda” w 1957 roku powołano Ośrodek Studiów nad Rozwojem Gospodarczym oraz Szkołę Specjalizacji o Problemach Polityki Rozwojowej.
Prawa dla Południa
Od pierwszych lat działalności SVIMEZ poświęcał wiele uwagi legislacji południa, tzw. „prawu dla Południa”, publikując liczne analizy, tomy, komentarze do interwencji specjalnych oraz studia nad produkcją legislacyjną regionalną, krajową i wspólnotową.