Almerina straciła lewą rękę w wieku 23 lat temu w wypadku samochodowym i od tego czasu pogodziła się z trwałym kalectwem, ale nadzieja na posiadanie nowej ręki stała się rzeczywistością w 2016 roku. Ręka została wykonana przez grupę Silvestro Micera , Sant'Anna School of Advanced Studies i Lausanne Polytechnic. Operacja została przeprowadzona w czerwcu 2016 roku w Poliklinice Gemelli w Rzymie przez grupę neurologa Paolo Marii Rossiniego. Eksperyment, którego wyniki są publikowane w międzynarodowym czasopiśmie naukowym, jest trzecim etapem ścieżki zapoczątkowanej prawie 20 lat temu, której ostatecznym celem jest stworzenie tak zminiaturyzowanej elektroniki, która pozwoli uzyskać w pełni wszczepialne protezy.
„To było bardzo dziwne wrażenie, nie miałam ręki od 23 lat” - powiedziała kobieta, opowiadając o doświadczeniu, którego doświadczyła podczas eksperymentu. „Moja ręka - dodał - wróciła do trzymania przedmiotów, czując różnicę między metalami, tkaniną, drewnem i tworzywem sztucznym dotykając palcem wskazującym”. Niezwykłe doznania dla tych, którzy dawno nie mogli ich wypróbować, ale które wciąż przekładają się na coś podobnego do lekkiego ucisku czy ukłucia: „nie dość, że osoby doświadczające protez są zadowolone z odczuć, jakich doświadczają funkcjonalne ”, powiedział Christian Cipriani ze Scuola Superiore Sant'Anna, który od 13 lat pracuje nad rozwojem bionicznej ręki. Zaawansowana technologicznie ręka, której Almerina doświadczyła w swoim pierwszym „wydaniu” w październiku 2016 roku, ma elektronikę zamkniętą w plecaku podobnym do tego używanego w szkole i ważącym około trzech kilogramów. Jak wyjaśnił Micera, plecak „zawiera system, który rejestruje ruchy mięśni i przetwarza je na sygnały elektryczne, które są następnie przetwarzane na polecenia dla dłoni; inny system przekształca informacje zarejestrowane przez czujniki dłoni w sygnały wysyłane do nerwów, a następnie w informacje sensoryczne ”. Elektronika została wykonana przez Scuola Superiore Sant'Anna wraz z Uniwersytetem w Cagliari, a elektrody wszczepione w mięśnie są wykonane przez Niemiecki Uniwersytet we Fryburgu. Test trwał sześć miesięcy i dostarczył ważnych informacji, które pozwolą ostatecznie osiągnąć ostateczny cel tych długich badań. Rossini ma nadzieję, że długa droga eksperymentów wkrótce doprowadzi do ostatecznego celu, jakim jest udostępnienie tych innowacyjnych protez po przystępnych cenach. Z czasem nadejdzie moment, w którym wymiana części ludzkiego ciała stanie się normalna i niedroga.