Dzisiaj wystartował na swoją ostatnią podróż nawa Audace (D 551, 1973-2006) skierowany na stronę Aliaga w Turcji, gdzie dotrze do niszczyciel Ardito (D 550, 1973-2006).
Dwie jednostki morskie, prawdziwe historyjki ikon nie tylko marynarki wojennej, dla ponad 35 lat pracy reprezentowali okręt flagowy kraju we Włoszech i za granicą, uczestnicząc w licznych misjach operacyjnych w różnych basenach świata, zapewniając jednocześnie wielki konsensus i prestiż siłom zbrojnym i narodowi.
Po wyjściu z usługi aktywnej w 2006, po ponad dziesięciu latach cumowania w dokach bazy La Spezia, w grudniu 2017 oba statki zostały sprzedane przez agencję Industrie Difesa (AID), w drodze międzynarodowej aukcji publicznej w ramach Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD), w tureckiej stoczni Stocznia w Stambule.
Fizjologiczne "rozpoczęcie recyklingu" dwóch byłych okrętów Marynarki Wojennej z pewnością stanowi utrata kawałka naszej morskiej historiiJednak sprzedaż na złomowisko zapewniła napływ środków na konserwację Jednostek Marynarki Wojennej, która będzie prowadzona przez krajowe zakłady przemysłowe.
Do tej pory w różnych źródłach Sił Zbrojnych stale rosnąca liczba pojazdów, które są porzucane z powodu obiektywnego starzenia się, oczekuje na rozpoczęcie recyklingu i / lub konkretne propozycje „odzysku” do innych celów - takich jak „instalacje muzealne”. .
W czerwcu trzeba będzie więc podjąć dalsze decyzje dotyczące ewentualnego „recyklingu” innych jednostek morskich o chwalebnej przeszłości, symbolach historii marynarki wojennej i włoskiego przemysłu stoczniowego przez wiele lat w rozbrojeniu, które były spesso związane z projektami muzealizacyjnymi.
Marynarka zawsze pozytywnie wyraził na to rozwiązanie, ale jednocześnie zawsze było jasne, że nie mając dedicabili środków na ten cel, jej kosztów oczyszczania, uruchomienie bezpieczeństwa, przenoszenia i ekspozycji muzealnej koniecznie musi być ponoszone przez administracje / zwolennicy instytucji.
Niestety, na dzień dzisiejszy Siły Zbrojne nie otrzymały żadnych konkretnych pod względem finansowym i technicznym inicjatyw dla tych opuszczonych Jednostek, a warunki zostały już osiągnięte, że Marynarka Wojenna nie może nadal wspierać ich utrzymania w warunkach bezpieczeństwa, odejmując środki finansowe. przeznaczone na potrzeby jednostek operacyjnych.
Insights
Il niszczyciel Audace (D 551, 1973-2006), tytułowy klasy dwóch wyrzutni rakietowych o dużych zdolnościach obrony przeciwlotniczej, uczestniczył w wielu narodowych i sojuszniczych cyklach szkoleniowych, a także w najważniejszych rzeczywistych operacjach, jakie miały miejsce w latach 80.-90. . W szczególności przypominamy udział w operacji „Liban 2” (luty - kwiecień 1984 r.) Mającej na celu wsparcie naszego kontyngentu pokojowego z tego kraju, w operacji „Girasole” (kwiecień - lipiec 1986 r.) Po kryzysie włosko-libijskim, o godz. „Operacja Ostra Gwardia” (listopad 1993 - czerwiec 1994), dotycząca zastosowania sankcji gospodarczych i embarga na broń, o której zadecydowały liczne rezolucje Rady Bezpieczeństwa ONZ przeciwko Jugosławii, do operacji „Dinak” (luty - maj 1999 r.) I „Siły sprzymierzone” (czerwiec-lipiec 1999 r.) Prowadziły odpowiednio na szczeblu krajowym i NATO tzw. „Wojnę w Kosowie”.
Il niszczyciel Ardito (D 550, 1973-2006), druga jednostka klasy "Audace", była okrętem flagowym statku zbudowanym z tego samego Audace i wyrzutni rakietowej fregaty Lupo, opłynięcie 24 ^ świata między lipcem 1979 a lutym 1980, Intensywne uczestnictwo, również dla statku Ardito, było udziałem w ważnych ćwiczeniach krajowych i międzynarodowych, a także w rzeczywistych operacjach. Należą do nich wyżej wspomniane operacje "Dinak" i "Sojusznicze siły", do których jednostka wzięła udział, odpowiednio, w marcu i czerwcu 1999.