Ukraina pozostaje dossier, które utrudnia normalizację stosunków między Rosją a UE, ale Bruksela ma nadzieję, że powrót do strategicznego partnerstwa zostanie przywrócona i nadal utrzymuje otwarte kanały „stałego dialogu” w sprawach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, takich jak walka przeciwko terroryzmowi czy kryzysom w Syrii i Libii. Wynika to dziś z pierwszej wizyty Federiki Mogherini w Moskwie, która objęła funkcję wysokiego przedstawiciela ds. Polityki zagranicznej UE w 2014 roku. Rozmowa z rosyjskim ministrem spraw zagranicznych Siergiejem Ławrowem została określona przez dobrze poinformowane źródła jako „pozytywna”, ale na wspólnej konferencji prasowej ujawniły się odległości, które wciąż dzielą Moskwę od Brukseli. Ukraina „Nasza współpraca nie jest taka, jak kiedyś i nie jest taka, jak byśmy chcieli. - powiedziała Mogherini - Rosja i UE są od wielu lat partnerami strategicznymi i chcielibyśmy wrócić do tej sytuacji. Ale absurdem byłoby rozważanie partnerów strategicznych i utrzymywanie wzajemnych sankcji ”. Według niego, UE jest gotowa „rozpatrywać wszystkie aspekty możliwej współpracy z pragmatycznego punktu widzenia, wspólnych interesów, które w wielu przypadkach są zbieżne zarówno na poziomie bilateralnym, regionalnym, jak i globalnym”. Jednocześnie aneksja Krymu pozostaje jawnym zagrożeniem, podobnie jak konflikt we wschodniej Ukrainie: „Nie możemy udawać, że w 2014 roku nic się nie wydarzyło. Nasze sankcje nie są celem samym w sobie: zawsze mówiliśmy, że są one tylko częścią naszej polityki, której celem jest zakończenie konfliktu we wschodniej Ukrainie przy pełnej realizacji porozumień mińskich ”. Ze swojej strony rosyjski minister spraw zagranicznych stwierdził, że strony potwierdziły potrzebę przestrzegania przez wszystkie strony, w tym Kijów, porozumień mińskich, aby umożliwić rozwiązanie konfliktu na Ukrainie. „Jeśli stanowisko UE jest takie, że każdy musi przestrzegać swoich zobowiązań, to pojawia się pytanie: dlaczego sankcje nie są tylko wobec Moskwy?”, Powiedział Ławrow, atakując Kijów za nieprzestrzeganie zobowiązań i nie podejmowanie bezpośredniego dialogu z samym sobą - proklamowane republiki Doniecka i Ługańska.
O Syrii, co było ważną częścią rozmów, Mogherini potwierdziła poparcie UE dla śledztwa Organizacji ds. Zakazu Broni Chemicznej (OPAC) w sprawie domniemanego ataku chemicznego na wioskę Khan Shaykhun w prowincji Idlib w początku kwietnia i podkreślił, że we wspólnym interesie Europy i Rosji leży znalezienie „politycznego rozwiązania tej straszliwej wojny”. Ławrow ze swojej strony chciał przypomnieć, że Moskwa nadal domaga się utworzenia nowego zespołu dochodzeniowego z ekspertami z kilku narodowości, aby zagwarantować bezstronne wyniki. Rosja broni Damaszku i utrzymuje, że atak chemiczny był „prowokacją” mającą na celu wymyślenie pretekstu do zmiany reżimu. Prawa człowieka Przed rozmowami z Ławrowem wysoki przedstawiciel UE ds. Polityki zagranicznej spotkał się z przedstawicielami społeczeństwa obywatelskiego i obrońcami praw człowieka w Rosji. W tej kwestii nastąpił ostatni moment tarcia na konferencji prasowej z Ławrowem. Odpowiadając na pytanie dotyczące wiadomości o kampanii prześladowań członka społeczności LGBT w Czeczenii, Mogherini wezwała Rosję do „ochrony praw swoich obywateli”. „Przed wydaniem wyroków skazujących, jeśli UE naprawdę chce ustalić prawdę, powinna poczekać, aby zobaczyć, czy te wiadomości się potwierdzą, czy nie”, powtórzył Ławrow, ostrzegając, że „zarzuty muszą być potwierdzone faktami, a nie wykorzystywane do celów politycznych. , jak to jest w modzie w krajach europejskich ”. Niedługo potem w tej sprawie interweniował rzecznik Kremla Dimitri Pieskow, który stwierdził, że nie ma dowodów na informacje publikowane przez gazetę Nowa Gazeta, że istnieją tajne czynsze za aresztowania i torturowanie gejów w Czeczenii. Wizyta Mogheriniego w Moskwie pozwoliła jednak nakreślić obszary niezbędnego dialogu i możliwej współpracy, pomimo uporczywego reżimu sankcji po obu stronach: zakończenia wyniszczającej wojny w Syrii, kryzysu w Libii, konfliktu na wschodniej Ukrainie, Izraelsko-palestyński, realizacja irańskiego porozumienia nuklearnego, pokój w Afganistanie, denuklearyzacja Półwyspu Koreańskiego i walka z terroryzmem ”. „Nie ma globalnej potęgi, która mogłaby samodzielnie rozwiązać którąkolwiek z tych misji.
Redakcyjny
zdjęcie Velino