Grupa Napoli w Lidze Mistrzów zaczyna się od porażki, która nieco zaskakująco na Ukrainie, na oczach około 33.000 150 widzów, w tym 2 bohaterskich kibiców neapolitańskich, musi poddać się Szachtarowi Donieckemu, który zamyka pierwszą dzielnicę z wynikiem 1-XNUMX.
Jednak Napoli zaczął dobrze na polu Szachtara, natychmiast rejestrując doskonałą i obiecującą wymianę między Insigne i Callejonem, przy czym ten ostatni nie przybył na bardzo krótki czas z zapraszającą piłką swojego kolegi z drużyny. Odpowiedz krótko za Milikiem, który stara się zdobyć bramkę, ale znakomity Piatow dobrze kontroluje. To otwarta gra, bez irytujących taktyk i wydaje się, że jest to idealny warunek dla pięknej gry ofensywnej, do której przyzwyczaił nas Napoli. Zamiast tego, po zachęcającym starcie, ludzie Sarri wydają się tracić błyskotliwość i obniżają tempo gry, poddając się inicjatywom gospodarzy i natychmiast uruchamiając klasyczny dzwonek alarmowy. Nie trzeba dodawać, że szachtar mija 15. Niezła akcja po prawej stronie Srny, która umieszcza cenną piłkę w środku, Ferreyra strzela piętą do Taison, który trzyma się za Reiną.
Napoli czuje szczyptę i wydaje się tracić przejrzystość. Hamsik łączy to z wielkim sukcesem, myląc tylne podanie do Koulibaly, stawia Taison przed Reiną, która na szczęście dzięki opatrznościowemu zboczeniu unika ciosu ko. Słowak nie pojawia się w dzień i nadal popełnia błędy w piłkach i sprawdzonych ruchach, niebiescy napastnicy nie znajdują spacji i dlatego Ordets myśli o tym z odchyleniem, które za bardzo mało nie zamienia się w samobójcę, aby jego bramkarz Piatow narażał się na tak niewielkie ryzyko. potem nadal musi zrobić niezły zapis jednego z klasycznych strzałów powrotnych Insigne. Rozpoczyna się druga połowa, ale scenariusz wydaje się ten sam, a Napoli wykazuje wyraźne trudności w rozwijaniu swojej normalnej gry ofensywnej. Wręcz przeciwnie, niemal natychmiast daje wspaniałą okazję Argentyńskiej Ferreyrze, która prawie wykorzystuje kolejny błąd zawodników Azzurri (w tym przypadku Albiol). Ale spotkanie z celem dla Ferreyry jest przełożone tylko dlatego, że 12-go, korzystając ze snu neapolitańskiej obrony i nieprecyzyjnego wyjścia Reiny, kieruje ładnym dośrodkowaniem Rakistkiya i podpisuje 2-0. W tym momencie Sarri nie może już dłużej czekać i jest zmuszona rzucić do walki gracza, który w tej chwili niewątpliwie reprezentuje wartość dodaną dla Neapolu, niezbędnego Martensa. Jesteśmy na 60. miejscu, zostało jeszcze pół godziny, aby nadrobić zaległości w meczu, który obiektywnie poszedł źle. Off Hamsik wychodzi, by ustąpić miejsca mistrzowi Belgii, a wyniki wydają się widoczne natychmiast. W rzeczywistości w ciągu kilku minut zarówno nowy wjazd, jak i Milik, nie wyważając ukraińskich drzwi, stają się bardzo niebezpieczni. To także dzięki Belgowi, który po wyraźnym rzucie karnym, przemienionym później przez Milika, gra otwiera się ponownie. 2-1 zachęca Napoli, który rzuca się do przodu w desperackim poszukiwaniu remisu, ale Szachtar wciąż jest bardzo blisko bramki, gdy Ferreyra, zawsze głową, uderza w słupek. Na odwrocie przed Milikiem nie trafia rewelacyjnego gola po wspaniałej asyście Insigne. Callejon również próbuje wkrótce potem, ale Piatow nie jest zaskoczony. Kończy się tutaj wielkim żalem, że Napoli przegrał z głównym rywalem w następnej rundzie. Ci, którzy naprawdę kochają tę drużynę, z pewnością będą jej bardzo żałować, a mianowicie jej wspaniałych fanów. Trochę, ale tylko trochę, będzie żal gubernatora regionu Kampania Vincenzo De Luca, który w godzinach poprzedzających mecz próbował zdobyć sympatię optymistycznego neapolitańczyka, a bardziej ogólnie Kampanii, drażniąc Juventus za porażka odniesiona w Barcelonie i nadzieja na swego rodzaju „zemstę” włoskiego futbolu przez Napoli. Zabobonni mieszkańcy Neapolu będą teraz czuli się słusznie upoważnieni przez gubernatora De Lucę do zaciągania długów w przypadku nowych „punktów politycznych”, zdecydowanie nie na miejscu.
GB
Zdjęcie: gazzetta.it