(autor: Massimiliano D'Elia) Jest to system innowacji, w przypadku którego firmy korzystają również z zasobów pochodzących z zewnątrz (startupy, uniwersytety, inkubatory itp.), aby zachęcić do badań i rozwoju unikalnych i najnowocześniejszych materiałów i elementów konstrukcyjnych. Z ankiety przeprowadzonej przez Accenture wynika, że w samych Włoszech model ten mógłby wygenerować wzrost PKB o ponad 2%.
To tutaj narodziły się pierwsze synergie pomiędzy włoskimi regionami. Tak narodziła się platforma Open Innovation Campania, uruchomiona w ostatnich dniach przez Region. Jest to rynek stworzony we współpracy z Regionem Lombardia, którego celem jest zachęcanie do spotkania popytu na innowacje ze strony dużych graczy z ofertą rozwiązań technologicznych ze strony start-upów i innowacyjnych przedsiębiorstw z regionu.
Platforma jest aktywna pod adresem: www.openinnovation.campaniacompetitiva.it
Wszyscy mówią o otwartych innowacjach, ale co to właściwie oznacza? Otwarta innowacja to model innowacji, zgodnie z którym firmy, aby tworzyć większą wartość i lepiej konkurować na rynku, nie mogą opierać się wyłącznie na wewnętrznych pomysłach i zasobach, ale mogą również wykorzystywać narzędzia technologiczne i umiejętności, które pochodzą z zewnątrz, w szczególności ze start-upów, uczelni , instytuty badawcze, dostawcy, wynalazcy, programiści i konsultanci.
Jak narodził się termin „otwarta innowacja”.
Termin ten został ukuty przez amerykańskiego ekonomistę Henry’ego Chesbrough’a, który w eseju Era otwartych innowacji (2003) zastanawiali się nad faktem, że globalizacja sprawiła, że procesy badawczo-rozwojowe stały się coraz droższe i ryzykowne, ponieważ cykl życia produktów uległ skróceniu.
Zdaniem Chesbrough paradygmat „zamkniętej innowacji”, czyli badań prowadzonych w ramach przedsiębiorstwa, może już nie wystarczyć pomimo obaw przedsiębiorstw, że nie będą już jedynymi „właścicielami” wynalazków oraz uzasadnionych prób chronić swoją własność intelektualną za pomocą patentów i innych narzędzi.
Współpraca startupów z dużymi firmami
Zamknięte innowacje nie są już wystarczające, ponieważ wiedza i talenty przemieszczają się z coraz większą prędkością dzięki sieciom internetowym i łatwości podróżowania. Dlatego coraz trudniej jest utrzymać ich w firmie przez całe życie. Z drugiej strony rynki kapitałowe, jak pokazał przypadek startupów z Doliny Krzemowej, również zaczęły skupiać się na spółkach opartych na zupełnie nowych i innowacyjnych modelach i podejściach biznesowych. uciążliwy w porównaniu z przeszłością. Brak wykorzystania tej nowej wiedzy do współpracy z innymi firmami, być może bardziej zaawansowanymi z cyfrowego punktu widzenia, może okazać się znaczącą wadą: ci, którzy tego nie zrobią, ryzykują, że nie nadążą za duchem czasu. I stracić dużo pieniędzy, ponieważ według jednegobadanie przeprowadzone przez Accente Stymulowanie współpracy pomiędzy firmami a startupami (lub innymi innowatorami) może wygenerować potencjalny wzrost o około 1,5 biliona dolarów na całym świecie, co równa się 2,2% światowego PKB.
Otwarty model innowacji
Formuła otwartych innowacji zakłada, że przedsiębiorstwo może uzyskać dostęp do innowacji „na sprzedaż” na rynku poprzez integrację ich z własnym modelem biznesowym. Proces tego rodzaju umożliwia także szybsze wprowadzenie produktu na rynek, czyli krótszy czas przejścia od fazy koncepcji produktu lub usługi do jego wprowadzenia na rynek: niektóre z tych faz, jak na przykład prototypowanie niektórych produktów, może w niektórych przypadkach współpracować także z podmiotami zewnętrznymi, takimi jak startupy. Według tego schematu konkurencję wygrywają więc nie ci, którzy wewnętrznie tworzą najlepsze innowacje, ale ci, którym udaje się tworzyć innowacyjne produkty i usługi, najlepiej modulując to, co pochodzi od wewnątrz i to, co pochodzi z zewnątrz.Jest tylko kilka dużych firm które posiadają publiczność o zasobach wewnętrznych na tyle dużą i funkcjonalną, że nie wymaga ona wymiany z otoczeniem.
Jak osiąga się otwarte innowacje
Otwartą innowację można osiągnąć na wiele konkretnych sposobów. Wymienię tylko kilka: umowy międzyfirmowe, w ramach których jedna firma deleguje tworzenie określonych innowacji lub produkcję określonych produktów innej, zwykle mniejszej; dotowanie konkursów dla start-upów, z zobowiązaniem do inwestowania – bezpośrednio lub pośrednio – w te, które opracowały najbardziej obiecujące innowacje; hackathony, czyli konkursy programistyczne, w ramach których firmy proszą programistów i innowatorów o wynalezienie innowacyjnych rozwiązań cyfrowych w ciągu 24 godzin w konkretnym sektorze; przejmowanie przez duże korporacje innowacyjnych start-upów w celu włączenia talentów cyfrowych do swojej siły roboczej i przejęcia niektórych głównych innowacji stworzonych przez tych ostatnich; tworzenie akceleratorów startupów zarządzanych bezpośrednio lub pośrednio przez duże firmy; dzielenie się i rozpowszechnianie innowacyjnych pomysłów, także zgodnie z filozofią open source, poprzez wydarzenia i konferencje networkingowe; partnerstwa z uniwersytetami, ośrodkami badawczymi i inkubatorami w celu wprowadzania innowacji w określonych obszarach.
Od Google po Samsunga – ruchy największych graczy
O tym, że zainteresowanie otwartymi innowacjami jest duże, świadczą polityki wdrażane przez wiele największych firm na świecie. Pierwszą zasadą innowacji dla Google jest np. „Innowacja pochodzi z dowolnego miejsca”, innowacja może pochodzić z dowolnego miejsca. W oparciu o tę zasadę zachęca do wymiany z innymi startupami, z których część jest nabywana bezpośrednio lub finansowana przez Google Ventures. Samsung, żeby wspomnieć o innym dużym graczu, otworzył kilka otwartych centrów innowacji, w tym jedno w Dolinie Krzemowej, w sercu globalnych innowacji.
Przypadki we Włoszech
Nawet we Włoszech rośnie zainteresowanie otwartymi innowacjami. Za deklaracjami zasad idą także fakty. Na przykład Novartis Pharma, która poprzez swoją głowę kieruje Europę Guido Guidi stwierdził, że „innowacje oparte wyłącznie na wewnętrznych rozwiązaniach już nie wystarczają” uruchomił konkurs dla startupów takich jak BioUpper i posiada własny fundusz venture capital, który inwestuje w nowe firmy z obszaru life sciences. szef innowacji w firmie Enel, Ernesto Ciorrę, podkreślił w wywiadzie dla EconomyUp, o ile ważniejsze jest wprowadzanie otwartych innowacji, niż mówienie, że to robisz. Z kolei w przypadku włoskiego giganta energetycznego jedną z metod otwartych innowacji był udział w superakceleratorze iNCENSE, wspieranym także przez UE w ramach programu Fiware, w celu wspierania projektów open source związanych z czystą energią. Ponownie Digital Magics, cyfrowy inkubator startupów stworzony przez Enrico Gasperiniego w 2015 roku.
Z Światowej Konferencji Otwartych Innowacji, która odbyła się kilka lat temu, okazało się, że praktyka ta weszła w fazę dojrzałości w krajach, które przyjmują ją najdłużej. We Włoszech postępujemy jednak w wolniejszym tempie. Fincantieri należy do dużych włoskich firm, które promowały i wdrażały otwarte innowacje jako politykę korporacyjną i metodę badań i rozwoju. Osiągnięte wyniki plasują Fincantieri wśród światowych liderów przemysłu stoczniowego. Mamy nadzieję, że rok 2018 będzie również punktem zwrotnym dla innych włoskich firm we Włoszech, także w świetle nowych wyborów politycznych, w których nowy rząd obejmie urząd, który będzie mógł wdrożyć bardziej korzystną politykę dla włoskiego przemysłu, także w sektorze otwartych innowacji.