Davide Colombo na Sole24Ore pisze interesujący artykuł na temat rezerw złota w Stanach Zjednoczonych, odnosząc się do 26 we wrześniu przyszłego roku, kiedy wygasa umowa Gold Bank Central (CBGA).
CBGA to umowa między głównymi bankami centralnymi, podpisana w Waszyngtonie we wrześniu 1999 r., Dotycząca ograniczenia sprzedaży złota przez banki centralne. Dlatego wszystkie ograniczenia sprzedaży złota przez 21 banków centralnych, które zawsze przedłużały umowę od 1999 r., Znikną.
W niedawnym komunikacie EBC mowa o obecnym rynku złota znacznie rozwinięty pod względem terminu zapadalności, płynności i bazy inwestorów.
Od 2010 r. Na poziomie globalnym rezerwy złota banków centralnych stale rosły, a zakupy netto w zeszłym roku przekroczyły 650 ton, najwięcej od 1971 r., Kiedy ogłoszono koniec standardu złota.
Większość złota trafiła do Chin, Rosji, Indii, Turcji, Polski i innych. Pomimo 30% spadku odnotowanego w latach 2013–2014, w ciągu ostatniej dekady złoto gwarantowało skumulowane zyski na poziomie 75%, a dla wszystkich banków centralnych i inwestorów rezerwy złota są coraz bardziej bezpiecznymi aktywami.
Zakończenie CBGA, zgodnie z porozumieniem dżentelmenów z 21 bankami centralnymi, nie zmieni ceny za rezerwy złota, które będą nadal stanowić kluczowy element państw bez przewidywania znacznej sprzedaży. Przy ostatnich cenach, najwyższych od 2013 r., Złoto potwierdziło swoją rolę jako bezpiecznego składnika aktywów w obliczu wzrostu napięć geopolitycznych i niepewności gospodarczej.
7 sierpnia złoto przekroczyło 1500 dolarów za uncję, co spowodowało znaczny wzrost wartości rezerw złota banku centralnego. Dla Banku Włoch, który jest właścicielem 2.452 15 ton, oznaczało to wzrost o ponad 100% w porównaniu z początkiem roku dla wartości równoważnej rachunku rewaluacyjnego w euro znacznie powyżej XNUMX miliardów.
Zysk kapitałowy, który jednak nie spowoduje większych wstrząsów w żadnym budżecie krajowym. Złoto zawsze pozostanie tam, gdzie było przez te wszystkie lata, stanowiąc psychologiczny „atut”, który ma tendencję do zapewniania inwestorów, że interesujący nas kraj jest wiarygodny.